Bardzo dobra książka dla nastolatków, szczególnie płci męskiej, aczkolwiek adresowana do każdego czytelnika. Zero smrodu dydaktycznego, literackiego „Domku na prerii”, fabuły pod tezę, bajkowych morałów i tym podobnych przywar literatury o młodzieży w trakcie i tuż po okresie dojrzewania.
Wabikiem dla mnie – nie da się ukryć, że wówczas też nastolatka – był główny bohater, będący piłkarzem. I w głowie było mu to co i mi i kolegom – sport, sława, zabawa, „miłosne podboje”, czyli język pojęć i pragnień czytelny pod (prawie) każdą szerokością i długością geograficzną. Bohater, cytując Pana Zagłobę – żadnych pacta conventa z własną „czystością nie” podpisywał, co uwiarygadniało (w oczach wszystkich) i uatrakcyjniało (w oczach czytelników kilka lat młodszych od niego) fabułę. Do tego w owych czasach liga angielska była w naszym kraju nieosiągalnym marzeniem i wzorcem (razem z paroma innymi).
No i nie jest to romans w stylu „a potem żyli długo i szczęśliwie”. Dostrzegalna zapewne po latach krytyka ówczesnego społeczeństwa brytyjskiego nie przesłaniała fabuły i innych zalet książki.
I co najciekawsze – w ogóle nie odczuwało się czytając, że powieść była napisana prawie dwadzieścia lat wcześniej.

Bardzo dobra książka dla nastolatków, szczególnie płci męskiej, aczkolwiek adresowana do każdego czytelnika. Zero smrodu dydaktycznego, literackiego „Domku na prerii”, fabuły pod tezę, bajkowych morałów i tym podobnych przywar literatury o młodzieży w trakcie i tuż po okresie dojrzewania.
Wabikiem dla mnie – nie da się ukryć, że wówczas też nastolatka – był główny bohater,...