Mówiąc wprost, rozwleczona ta książka jak gnój po polu.
Sama historia w sumie nie jest jakaś przełomowa, ot grupka ludzi połączona wspólną tajemnicą i nagle jednemu z nich coś odwala, reszta próbuje go powstrzymać.
Tylko problem z tym, że ja nie mam bladego pojęcia co mi autor chciał pokazać. Jeśli sztampowy kryminał, to książka powinna być trzy razy krótsza. Jeśli traumę weteranów po Wietnamie, to może trzeba być Amerykaninem żeby w pełni zrozumieć ogrom szkód psychicznych jaka ta wojna wyrządziła Yankesom, bo ja tego nie kupuję. I tu kolejny kamyczek do ogródka, bo taka rola autora, żeby czytelnika zmusić do złapania odpowiedniej perspektywy, a tutaj to nie wyszło, przynajmniej ze mną.
Strasznie długo czytałem. No i należałoby zmienić gatunek, bo koło horroru to ta książka nawet nie leżała, a szczerze powiedziawszy horroru się spodziewałem, zwłaszcza po naprawdę fajnej „Upiornej opowieści” tegoż autora.

Mówiąc wprost, rozwleczona ta książka jak gnój po polu.
Sama historia w sumie nie jest jakaś przełomowa, ot grupka ludzi połączona wspólną tajemnicą i nagle jednemu z nich coś odwala, reszta próbuje go powstrzymać.
Tylko problem z tym, że ja nie mam bladego pojęcia co mi autor chciał pokazać. Jeśli sztampowy kryminał, to książka powinna być trzy razy krótsza. Jeśli traumę...