Książka pełna emocji.
Charlotte Mills ratując życie innego dziecka w parku traci swoje. Jej malutki syn zostaje uprowadzony. Kobieta żyje w zawieszeniu 10 lat. Ma nadzieję, że jeszcze odzyska syna.
Charlotte jest bardzo dobrym lekarzem pulmonologiem, ale ma jedną zasadę, której za nic nie złamie. Nie leczy dzieci. Mimo iż od porwania jej dziecka minęło 10 lat ona w każdym dziecku widzi twarz swego syna.
Wszystko się zmienia, gdy poznaje Portera Reese'a.
Mężczyzna (samotny ojciec) szuka ratunku dla swego syna. Ma nadzieję, że kiedy porozmawia z dr Mills ta zmieni zdanie i zgodzi się leczyć jego syna. Kiedy przypadkowo trafia na nią na pikniku zorganizowanym przez szpital widzi w niej kobietę zamkniętą gdzieś w ciemności. Widzi jej puste oczy oraz maskę którą zakłada dla innych. Porter jest zauroczony kobietą. Widzi w niej swoje odbicie. On też czuje to samo co ona z tą różnicą, że dla niego jest nadzieja na uratowanie syna i to go ciągnie ku światłu, natomiast Mills cały czas tkwi w objęciach ciemności.

Czy mężczyźnie uda się wyciągnąć kobietę z tego mroku?
Czy Charlotte pomoże uratować syna mężczyzny do którego zaczyna coś czuć?

Książka jak wspomniałam jest pełna emocji i przepełniona bólem jednak jakoś nie potrafiłam tego wszystkiego odczuć. Jeszcze w trakcie czytania uznałam, że nie będę sięgać po drugi tom, ponieważ ta część na mnie jakiegoś wielkiego wrażenia nie zrobiła i wiem, że więcej po tę książkę nie sięgnę. Końcówka może i zakończyła się bardzo ciekawie i mam chęć dowiedzieć się co autorka wymyśliła dalej, ale tą ciekawość zaspokoję wtedy, kiedy drugi tom będzie dostępny na dobrej promocji 😉

Książka pełna emocji.
Charlotte Mills ratując życie innego dziecka w parku traci swoje. Jej malutki syn zostaje uprowadzony. Kobieta żyje w zawieszeniu 10 lat. Ma nadzieję, że jeszcze odzyska syna.
Charlotte jest bardzo dobrym lekarzem pulmonologiem, ale ma jedną zasadę, której za nic nie złamie. Nie leczy dzieci. Mimo iż od porwania jej dziecka minęło 10 lat ona w każdym...