Cztery przyjaciółki od podstawówki Majka, Gosia, Agnieszka i Basia o to bohaterki tej powieści. Każda z nich jest inna, ma innych charakter ale dzięki temu tworzą wspaniałą jedność. Rozumieją się bez słów. Jednak to Majka jest główną postacią, która radykalnie zmienia swoje życie.
Szykuje się do ślubu z narzeczonym Igorem. Jednak ma duże wątpliwości. Zdaje sobie sprawę z tego, że go nie kocha. Igor nie chce mieć dzieci. Przeprowadzka na wieś to wszystko ją przytłacza. Chociaż znała jego plany i podejście do życia to nie jest to, czego chce sama Majka. Nie rozumieli się, ich światy są tak różne, że nie mogłyby stworzyć jednego – wspólnego. Na dwa dwa tygodnie przed ślubem, podejmuje decyzję i odwołuje ceremonię. Przyjaciółki wyjeżdżają w góry na Halę Szrenicką, aby poszusować na nartach. W schronisku poznają Wiktora.
Piękna historia o przyjaźni. Przyjaźni, która trwa mimo upływu lat. Dziewczyny świetnie się rozumieją, wspierają ich wzajemne towarzystwo nigdy się nie nudzi. To przyjaźń godna zaufania, powierzają sobie wszelkie troski oraz zmartwienia to daje im poczucie bezpieczeństwa. Jedna na drugiej może polegać. Są ze sobą na dobre i na złe. Akceptują zamiany jakie w swoim życiu wprowadza Majka. Kibicują jej aby wszystko się udało. Aby znalazła to czego szuka. Od Wiktora dowiedziała się (nie tylko Majka, ja również) o HELPSERSACH. To ludzie, którzy pomagają w codziennych obowiązkach za wikt oraz opierunek w różnych zakątkach świata. W ten sposób podróżują i poznają nowych ludzi, kulturę, miejsca.
O miłości i tolerancji. Miłości rodziców do dziecka, które jest inne. Dlaczego inne, bo nie czuje się dobrze w swoim ciele, bo nie jest przez to akceptowane przez rówieśników, co doprowadza je do próby samobójczej. Taką właśnie otrzymuje od Grzegorza starszego brata Majki i jego żony Natalii ich córka Karolina o przepraszam już syn Karol. Razem chodzą na terapię aby Karolowi pomóc oraz zrozumieć. Trudno było zaakceptować Grześkowi, że nie ma już córki a ma syna. Ale warto było krok po kroku uczyć się siebie nawzajem i zobaczyć w oczach Karola szczęście, bo nareszcie jest sobą – mężczyzną. Karol chce pracować, uczyć się a przede wszystkim chce spełniać swoje marzenia. Tym rodzicom i osobom transseksualnym należy się szacunek oraz podziw za to, że walczą o dziecko, o siebie pokonując wszelkie przeszkody. Chociaż łatwo nie jest w tym naszym nietolerancyjnym społeczeństwie.
I ostatni wątek samorealizacja. Najtrudniej jest zacząć od początku, od nowa. Nie uciekać tylko wyjść przeznaczeniu na przeciw, spełniać marzenia, realizować plany. Tak jak Majka, za którą trzymam kciuki. Bo życie mamy tylko jedno i od nas zależy jakie będzie.
„Jeszcze będzie epicko” to nie tylko tytuł książki, to maksyma która towarzyszy jej bohaterom przez cały czas. Długo się zastanawiałam co ono oznacza. I po przeczytaniu książki już wiem, że epicko to znaczy pięknie, wspaniale i mogę jeszcze dodać od siebie spokojnie. Po burzy wyjdzie słońce, po wszystkich negatywnych wydarzeniach będzie pozytywnie. I tak właśnie jest w tej książce. POLECAM!!!
Książkę przeczytałam dzięki Book Tourowi zorganizowanemu przez Czytam dla przyjemności.

Cztery przyjaciółki od podstawówki Majka, Gosia, Agnieszka i Basia o to bohaterki tej powieści. Każda z nich jest inna, ma innych charakter ale dzięki temu tworzą wspaniałą jedność. Rozumieją się bez słów. Jednak to Majka jest główną postacią, która radykalnie zmienia swoje życie.
Szykuje się do ślubu z narzeczonym Igorem. Jednak ma duże wątpliwości. Zdaje sobie sprawę z...