Przewrotne spojrzenie Dana Lungu na historię Rumunii – zarówno tej z czasów komunistycznej dyktatury Ceausescu, jak i po jej upadku.
Narratorką jest Emilia Apostoa, była robotnica, pochodząca ze wsi, która z nostalgią i wspomina lata swojej pracy w rumuńskiej fabryce. Stary system był jej zdaniem lepszy od tego, co nastąpiło po nim. Póki co, czekając na odwiedziny córki, które mają nastąpić przed wyborami, wspomina swoją historię.
Z początku wydaje się nam, że możemy zrozumieć bohaterkę. Dla biednej dziewczyny ze wsi, gdzie palono kiziakiem, czyli zasuszonym krowim łajnem, szkołą zawodowa w mieście i praca w fabryce wydawały się awansem. Podobnie jak późniejsze unormowane życie, z gwarancją zatrudnienia, zarobkami wystarczającymi na zakup dostępnych towarów Zakres obowiązków w pracy nie powodował jej przemęczenia i pozwalał wręcz na rozrywkę, postaci gry w karty, tryktraka czy opowiadania dowcipów, nierzadko politycznych. Ludzie wspólnie pracowali, odpoczywali, bawili się i dobrze czuli się w swoim towarzystwie. Narratorka tęskni za tymi czasami, ustrojem i w nadchodzących wyborach chce głosować na postkomunistów, mimo przeciwnej argumentacji przybyłej z Kanady córki.
Kluczowe dla powieści jest spotkanie bohaterki z dawnymi koleżankami z pracy. Wtedy po pierwsze uświadamia sobie (i czytelnikom) co tak naprawdę podobało się jej w starym systemie (warto się dowiedzieć). A po drugie kim były w istocie za komuny niektóre postacie i jak potoczyły się ich dalsze losy (oczywiście już standardowo jak w prawie wszystkich demoludach część zamieniła kolor czerwony na brunatny lub czarny).
Krótka, wciągająca przewrotna i refleksyjna powieść, zawierająca pewne elementy humorystyczne, aczkolwiek tylko pozornie.

Przewrotne spojrzenie Dana Lungu na historię Rumunii – zarówno tej z czasów komunistycznej dyktatury Ceausescu, jak i po jej upadku.
Narratorką jest Emilia Apostoa, była robotnica, pochodząca ze wsi, która z nostalgią i wspomina lata swojej pracy w rumuńskiej fabryce. Stary system był jej zdaniem lepszy od tego, co nastąpiło po nim. Póki co, czekając na odwiedziny córki,...