XIV TOM POLSKIEJ KOLEKCJI KRYMINALNEJ

Zbiór opowiadań autorstwa uczestników Kryminalnych Warsztatów Literackich, które odbywają się w ramach
Międzynarodowego Festiwalu Kryminału we Wrocławiu.
Uczestnicy Kryminalnych Warsztatów Literackich pracowali pod okiem licznego grona trenerów. Opowiadaniami zamieszczonymi w tym tomie opiekowali się: Mariusz Czubaj, Paweł Jaszczuk, Marta Mizuro, Robert Ostaszewski, Marcin Świetlicki i Marcin Wroński.

Czas zbrodni to druga po Zaułkach zbrodni (2011) odsłona dotykalnych efektów pisarskich Kryminalnych Warsztatów Literackich, które od sześciu już z górą lat towarzyszą Międzynarodowemu Festiwalowi Kryminału Wrocław. Jesteśmy najskuteczniejszą – sądząc po liczbie „pełnometrażowych” debiutów naszych słuchaczy – szkołą pisania w Polsce. Lubimy się chwalić, a zatem co jakiś czas drukujemy najlepsze opowiadania naszych studentów. W tym tomie ponownie pełnoprawnym bohaterem nowel jest miasto Wrocław. Bo miasto, naszym zdaniem, to najwdzięczniejszy obiekt namysłu pisarza kryminałów. Cieszymy się, że oddając w Państwa ręce tę książkę, powtórnie udowadniamy, iż nauka kreatywnego pisania może odbywać się poprzez literaturę gatunkową. Stawia ona bowiem przed autorem, podobnie jak krótka forma – opowiadanie, najwyższe wymagania.
Irek Grin

Gratulujemy sobie. Jesteśmy tylko ludźmi.
Mariusz Czubaj

Traktowałem spotkanie z moimi studentami serio, może nawet za bardzo, ale poruszył mnie zapał i jakaś odświętna atmosfera i wiara, że w zasięgu pióra każdego z nas leży ekscytująca tajemnica, a skoro tak, to wybieraliśmy się wspólnie, by jej poszukać.
Paweł Jaszczuk

Nie ze wszystkimi miałam przyjemność pracować, ale większość z nich poznałam. To zabójczo zdolni pisarze i fajni ludzie. Czekam na ich powieści.
Marta Mizuro

Z nauką pisania jest jak z nauką chodzenia. Koniec końców i tak najważniejszy jest ten pierwszy krok, który zrobi się samodzielnie.
Robert Ostaszewski

Ode mnie nauczyli się stawiania przecinków. W zbrodni są dużo lepsi ci moi uczniowie.
Marcin Świetlicki

Wiedzą, czego chcą, i zabijają z pasją. Ja uczyłem jedynie, jak zacierać ślady.
Marcin Wroński