101/180/2022
Wyzwanie LC lipiec 2022 – Chuda książczyna
Opowiadanka. Bez szału, ale mogą być, szczególnie w okresie kanikuły. Ich fabuła mogłaby w zasadzie dziać się w wielu innych miejscach, może trochę mniejszy byłby wybór w przypadku „Koszar” i „Kopernika i zamkowych zbrodni” – z wiadomych przyczyn. Możecie się też pewnie domyślić, że czas akcji jest zróżnicowany, skoro w jednej opowiastce występuje Kopernik. Większość jednak dziej się współcześnie. Mamy mordy polityczne i artystyczne, mordy udawane i prawdziwe, a poza tym zaginięcie i skarby. Dla każdego coś miłego.
PS. Ma 208 stron! Ale przymykam oko i zaliczam do wyzwania.

101/180/2022
Wyzwanie LC lipiec 2022 – Chuda książczyna
Opowiadanka. Bez szału, ale mogą być, szczególnie w okresie kanikuły. Ich fabuła mogłaby w zasadzie dziać się w wielu innych miejscach, może trochę mniejszy byłby wybór w przypadku „Koszar” i „Kopernika i zamkowych zbrodni” – z wiadomych przyczyn. Możecie się też pewnie domyślić, że czas akcji jest zróżnicowany, skoro...

Po „Kryminalnym Wrocławiu” czas na Olsztyn!
Ileż przeciekawych rzeczy można dowiedzieć się właśnie z takiej formy oprowadzania po nieznanym mieście. Tym razem w dziesięciu odsłonach. Różnych autorów i w różnej fabule. Jedno co łączyło tę antologię, to zbrodnia w Olsztynie. Wszystko inne było wariacjami na temat. I myślę, że nie przesadziłam w tej ocenie, bo granicami czasu, wyboru konkretnego miejsca w Olsztynie czy doboru bohaterów, była tylko i wyłącznie wyobraźnia twórców osadzona w znajomości miasta. Miejsca wnikającego w duszę artysty, egoistycznie domagającego się roli pierwszych skrzypiec w ich opowieściach. „Tak to już bywa z tymi pisarzami, że gdy raz coś pokochają, to wnikają w tę rzecz i zlewają się z nią w jedną całość.” – trafnie napisała Wiktoria Korzeniewska w pierwszym opowiadaniu „Kamienica z wieżyczką”, które było bardzo dobrym wprowadzeniem do zbiorku, symbolicznie tłumaczącym przymus pisania pod wpływem miejsca i skojarzonych z nim tematów. Wystarczyło uchwycić jeden z dostrzeżonych wątków ( a niewielu to potrafi),których wokół kłębiło się multum i pisać. Nawet jeśli miałoby to być okupione zbrodnią. Nawet jeśli autor nie zauważył spisku na jego życie. Nawet jeśli miałby się stać ofiarą własnego miasta.
Bo Olsztyn miał tylko jeden cel – stworzyć książkę o sobie.
I dopiął swego! Nieważne że od tej mrocznej strony, którą posiadał od zawsze, jak każde inne miasto. Przecież do pisania o tych jasnych nikogo zmuszać nie trzeba. Powstają więc przewodniki i informatory, jak grzyby po deszczu. Ale do pisania o tych niejasnych, niejednoznacznych, sekretnych, skrytych za zasłoną milczenia, potrzeba ludzi z wyobraźnią. Ludzi odważnych!
I znalazł takich!
W atmosferze niedopowiedzeń i dużego prawdopodobieństwa, w scenerii autentycznych, zabytkowych budynków i krętych uliczek dopuszczałam myśl, że tak mogło również być. Zarówno w XV wieku, w latach 50. i 70. ubiegłego wieku, jak i wczasach współczesnych. W tajemnicze intrygi, niewyjaśnione zbrodnie mogli być zamieszani zarówno nieznani historii z nazwiska, jak i sam Mikołaj Kopernik. Nie wszystko jest dzisiaj na tyle definitywnie wiadome i udokumentowane, by być pewnym prostoty przeszłości. Zwłaszcza, że ona sama dawała o sobie znać trupami odkopywanymi przez obecnych, przypadkowych mieszkańców Olsztyna.
W różnych zaułkach miasta.
Tę wędrówkę po miejscach zbrodni traktowałam jak specyficzny przewodnik, zaglądając do niszczejących koszar, zamku Kapituły Warmińskiej, Zaułku Kuglarzy (podejrzewam, że został wymyślony),do mieszkania w jednej z olsztyńskich kamienic, ale i do villi z „panic roomem”, na wąskie schody prowadzące na zamkową wieżę, tory kolejowe, nad Jezioro Kortowskie i w wiele innych, pozornie zwykłych miejsc. Każde z nich mogło, choć nie musiało, być świadkiem czyjejś krwawej tajemnicy. I właśnie ona czyni Olsztyn ciekawym dla mnie, obcej, ale przede wszystkim dla olsztynian. Dla tych ostatnich może być odkryciem miasta na nowo. Od innej, nieznanej strony ujrzanej przez wybranych, posiadających dar wyobraźni i operowania słowem. Olsztyn wiedział kogo wybrać i wiedział, „że coś, co ma przetrwać przez pokolenia, nie powstanie bez zapachu śmierci”. Pozwoliło swoim dziesięciu pisarzom podążyć tropem śladów krwi, by z dziesięciu spojrzeń na jego oblicze, stworzyć jeden obraz.
Obraz mroczny i niebezpieczny.
I o to mu chodziło! W odpowiedzi widzę, jak „Olsztyn wyszczerzył się złamanym płotem w jednym z zapomnianych podwórek”.
http://naostrzuksiazki.pl/

Po „Kryminalnym Wrocławiu” czas na Olsztyn!
Ileż przeciekawych rzeczy można dowiedzieć się właśnie z takiej formy oprowadzania po nieznanym mieście. Tym razem w dziesięciu odsłonach. Różnych autorów i w różnej fabule. Jedno co łączyło tę antologię, to zbrodnia w Olsztynie. Wszystko inne było wariacjami na temat. I myślę, że nie przesadziłam w tej ocenie, bo granicami...

Świetny pomysł! Jak tylko dowiedziałem się, że coś takiego powstało, musiałem to przeczytać. Jak na lokalnego patriotę przystało (i fana kryminałów) zabrałem się do lektury. Już samo osadzenie czegokolwiek w magicznym Olsztynie wywołało u mnie gęsią skórkę. Zabrałem się pośpiesznie do lektury, ale spotkał mnie lekki zawód. Dziesięć opowiadań jest napisanych bardzo sprawnie (nie zajmują one więcej niż 20 stron) a przedstawiona w nich akcja jest bardzo zwięzła i całkiem ciekawa. Mój jedyny problem to fakt, że za mało tu Olsztyna w Olsztynie. Za mało nawiązań do ciekawych miejsc (tu dominuje Zamek oraz ulica Dąbrowszczaków),za mało szczegółów. Stąd taka ocena.

Świetny pomysł! Jak tylko dowiedziałem się, że coś takiego powstało, musiałem to przeczytać. Jak na lokalnego patriotę przystało (i fana kryminałów) zabrałem się do lektury. Już samo osadzenie czegokolwiek w magicznym Olsztynie wywołało u mnie gęsią skórkę. Zabrałem się pośpiesznie do lektury, ale spotkał mnie lekki zawód. Dziesięć opowiadań jest napisanych bardzo sprawnie...

Olsztyn kryminalnie

Jeżeli nie znacie Olsztyna to macie okazję go poznać. Jeżeli znacie to jest szansa, że odkryjecie jego nowe oblicze. "Kryminalny Olsztyn. Koszary" to antologia opowiadań dziejących się w stolicy województwa warmińsko-mazurskiego.
W zbiorze znalazło się dziesięć opowiadań. Ich autorzy są laureatami konkursu zorganizowanego przez Miejska Bibliotekę Publiczną w Olsztynie. Są to głównie początkujący pisarze i, co ciekawe, nie wszyscy pochodzą z tego miasta.
Różnorodność pomysłów na fabułę jest zaskakująca i czasami tylko luźno jest związana z tematyką stricte kryminalną. Dobrym tego przykładem jest pierwszy tekst pt. "Kamienica z wieżyczką", którego autorką jest Wiktoria Korzeniewska. Duch miasta, objawiający się w postaci antykwariusza wysysa z pisarki cały talent, tylko po to by powstała kolejna książka o nim. Zaś sprawę kilku mordów na zamku olsztyńskim bada jego administrator w osobie samego Mikołaja Kopernika, gdyż akcja dzieje się w roku 1521. Nie jest to jedyne opowiadanie, które akcja dzieje się w przeszłości. Oprócz wyżej wymienionego "Kopernik i zamkowe zbrodnie" pióra Karoliny Wiaczewskiej do tej kategorii zalicza się również "Amnestia 1947" napisane przez Marka Adamkowicza. Wybrany przez niego okres jest świetnym tłem dla opisanych zdarzeń, gdyż lata po II wojnie światowej to czas ukrywających się żołnierzy podziemia, "ludzi znikąd" i tym podobnych indywiduów. Jako trzecie opowiadanie dochodzi zamykające tom pt. "Ostatnia nadzieja". Urszula Skorodziłło rozpisała fabułę na dwa wątki - współczesny i z akcją 40 lat temu - które wzajemnie się przeplatają i łączą w zaskakującej końcówce.
Jednym z ciekawszych tekstów jest "L'art pour l'art" Magdaleny Knedler, w którym morderca kształtuje miejsca zbrodni na podobieństwo znanych obrazów. Natomiast "Koszary" innej Magdaleny, tym razem Bukowieckiej to lekka i humorystyczna opowieść bardziej przygodowa niż kryminalna. Podobał mi się klincz, w jakim znaleźli się bohaterowie "Niemego świadka". Beata Sarnowska umiejętnie zobrazowała znane przysłowie "złapał Kozak Tatarzyna, a Tatarzyn za łeb trzyma".

"Kryminalny Olsztyn" to propozycja przede wszystkim dla wielbicieli kryminałów. 209 stron czyta się szybko i przyjemnie. Choć akcja opowiadań dzieje się w Olsztynie, to nie ma najmniejszego problemu, aby akcję umieścić w innym mieście, choć uważam, że warto poznawać nowe miejsca.

Za możliwość lektury dziękuję portalowi ekulturalni.pl

http://czytalski.pl

Olsztyn kryminalnie

Jeżeli nie znacie Olsztyna to macie okazję go poznać. Jeżeli znacie to jest szansa, że odkryjecie jego nowe oblicze. "Kryminalny Olsztyn. Koszary" to antologia opowiadań dziejących się w stolicy województwa warmińsko-mazurskiego.
W zbiorze znalazło się dziesięć opowiadań. Ich autorzy są laureatami konkursu zorganizowanego przez Miejska Bibliotekę...