Najgorsza z książek Hanny Greń.
Postacie w książce są bardzo płytkie, w ogóle nie ma zarysowanych bohaterów pod kątem charakterologicznym. O głównym bohaterze nie dowiadujemy się nic. Żadnego głębszego portretu tego bohatera. Nie znamy też jego historii.
Brak nawet zapamiętywalnych opisów fizycznych bohaterów.
Nie sposób znaleźć także opisy miejsc, w których dzieje się akcja. Pierwsze kryminały Hanny Greń rozgrywały się w jakichś rzeczywistych plenerach - Wiśle, Ustroniu, Cieszynie i Bielsku-Białej. Ulokowanie akcji w rzeczywistych, rozpoznawalnych miejscach było ogromnym plusem tych powieści. W ostatnich książkach lokalizacje są wymyślone i poza napisem "Bielsko-Biała" czy "Czechowice-Dziedzice" nic nie świadczy o tym, że to właśnie tam rozgrywa się akcja. Równie dobrze akcja mogłaby się rozgrywać w Suwałkach czy Głuchołazach - wystarczyłoby podmienić nazwę miejscowości w nagłówku rozdziału, nie ingerując w treść powieści.

Trudno też tę powieść określić kryminałem. Raczej jest to mało ciekawa i mało realistyczna powiastka sensacyjna o policjancie, gangsterach, seksie i pedofilii.

Może warto pisać z mniejszą częstotliwością, ale lepiej i ciekawiej...

Najgorsza z książek Hanny Greń.
Postacie w książce są bardzo płytkie, w ogóle nie ma zarysowanych bohaterów pod kątem charakterologicznym. O głównym bohaterze nie dowiadujemy się nic. Żadnego głębszego portretu tego bohatera. Nie znamy też jego historii.
Brak nawet zapamiętywalnych opisów fizycznych bohaterów.
Nie sposób znaleźć także opisy miejsc, w których dzieje się...