Biblioteka Błękitnych Tarcz 55/62
Piękna, wzruszająca opowieść o opiece chłopca nad starszym panem. Ale od początku.
W szkole bohatera książeczki rusza akcja pomocy samotnym seniorom. Nasz kolega wybiera sąsiada, zgorzkniałego i wrogiego wszystkim pana. Staruszek został oszukany przez rodzinę, a okoliczna młodzież droczy się z nim i dokucza. Nic dziwnego, że chłopca, który chce mu pomóc, także do siebie nie dopuszcza. Ten jednak nie odpuszcza - za wszelką cenę chce pomóc staruszkowi. A to w nocy drwa narąbie, a do przed świtem wody ze studni przyniesie. Wreszcie wchodzi do środka. Starzec powoli zaczyna mu ufać. Przełom następuje, gdy gmina wysyła dziadka do domu starców. Rodzice chłopca przekonują Radę Narodową, by starszy pan wrócił do domu i tam skonał. Odtąd chłopiec bywa tam codziennie. Tytułowe buty są symbolem zdrowia i powrotu sił witalnych dziadka. Od pewnego momentu przykuty do łóżka żyje jedynie nadzieją wyjścia wiosną na spacer. Pucuje buty, smaruje łojem, a gdy nie ma już sił na nic, robi to jego opiekun.
Smutna historia, która daje dużo do myślenia. Chodzi o stosunek młodych do starszych, samotnych i opuszczonych. Różnie się o nich mówi, z reguły takich osób się nie lubi, bo gderają, wymagają pomocy, grzeczności i szacunku, choć sami tego nie okazują. Mają o wszystko pretensję. To książeczka o tej brzydkiej i smutnej starości, przykrej dla otoczenia. Ta historia każe nam wejść w przysłowiowe buty starego człowieka, postarać się zrozumieć jego punkt widzenia i położenie. W końcu większość z nas dożyje tej paskudnej starości. I jacy wtedy będziemy?

Biblioteka Błękitnych Tarcz 55/62
Piękna, wzruszająca opowieść o opiece chłopca nad starszym panem. Ale od początku.
W szkole bohatera książeczki rusza akcja pomocy samotnym seniorom. Nasz kolega wybiera sąsiada, zgorzkniałego i wrogiego wszystkim pana. Staruszek został oszukany przez rodzinę, a okoliczna młodzież droczy się z nim i dokucza. Nic dziwnego, że chłopca, który...