"Gdzieś w polskich górach, z dala od szlaków, stoi stara bacówka"...
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
Miejsce, które tym jednym zdaniem wprowadza czytelnika w panujący tam nastrój, stanie się domem, ostoją i polem bitwy dla Mańki, która postanawia się zaszyć w tej głuszy z dala od wszelkiej cywilizacji.

Kiedy jej losy nie toczą się zgodnie z jej planem, postanawia zmienić otoczenie, uciąć wszelkie zbędne bodźce i odnaleźć siebie.
Jej codzienność w nowym miejscu, choć trudna na początku dla cywilizowanego, przyzwyczajonego do wygód człowieka, daje jej radość i spełnienie. To tutaj kontemplacja codzienności pozwoliła jej dostrzegać rzeczy, na które wcześniej nie zwracała uwagi. Dostrzega przyrodę, która niesie przecież ze sobą tak wiele cudów. Obserwuje owady, żyje dzięki wodzie ze strumienia, którą z wielkim trudem musi wnieść na swych ramionach do położonego wysoko domku w górach.

Gdy trafia na stary zeszyt swojej babki i niejakiej Ady, poznaje siłę ziół, nie tylko tę dla ciała, ale także magiczny ich wpływ na ludzką duszę.
Mańka przeżywa tam prawdziwą reinkarnację. Bacówka daje jej wyciszenie, jakiego w dzisiejszym świecie, gdzie każdy goni za... no właśnie ty, za czym? nie jesteśmy w stanie osiągnąć. Dopiero w spotkaniu w totalną ciszą, nocą bez świateł, odgłosami natury możemy odnaleźć swoje potrzeby i radość życia.

To książka pełna niekończących się opisów. Opisów obserwacji, uczuć i przyrody. Ma ona za zadanie wyciszyć czytelnika, bez wielkich zwrotów akcji i podniosłych momentów. Głównym jej celem jest kontemplacja i dla osoby, które potrzebują takiego momentu w swoim życiu polecam tę książkę 🙂

"Gdzieś w polskich górach, z dala od szlaków, stoi stara bacówka"...
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
Miejsce, które tym jednym zdaniem wprowadza czytelnika w panujący tam nastrój, stanie się domem, ostoją i polem bitwy dla Mańki, która postanawia się zaszyć w tej głuszy z dala od wszelkiej cywilizacji.

Kiedy jej losy nie toczą się zgodnie z jej planem, postanawia zmienić otoczenie, uciąć wszelkie...