rozwińzwiń

Izabela Kudasik

Izabela Kudasik
Źródło: https://harmonia.edu.pl/public/assets/images/AUTORZY/Filipiak-Kudasik-Izabela.jpg
2
7,5/10
Pisze książki: literatura piękna, czasopisma
7,5/10średnia ocena książek autora
31 przeczytało książki autora
28 chce przeczytać książki autora
Sprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas

Książki i czasopisma

  • Wszystkie
  • Książki
  • Czasopisma
Bacówka. Opuszczenie
2022
Bacówka. Opuszczenie
Izabela Kudasik
7,9 z 20 ocen
48 czytelników 15 opinii
2022
SOFA (18) - czerwiec
2017
SOFA (18) - czerwiec
Dariusz Zajączkowski, Izabela Kudasik
8,3 z 3 ocen
4 czytelników 2 opinie
2017
Tea Book: Proza
2013
Tea Book: Proza
7,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2013

Popularne cytaty autora

  • Nie pada, ale z minuty na minutę zasłona chmur zaciemnia niebo i powoduje, że w bacówce staje się mroczno. Zapalam więc lampę naftową i świe...

    Nie pada, ale z minuty na minutę zasłona chmur zaciemnia niebo i powoduje, że w bacówce staje się mroczno. Zapalam więc lampę naftową i świeczki. Ciemność niesie ze sobą lęki przed światem niedostępnym oczom, daje wyobraźni zbyt duże pole do popisu i gdy raz zabrnę w czarny zaułek, trudno jest mi się z niego wyrwać. W dolinach lęk przed nocą zagłusza się głosami innych. Złudzenie, że radio lub telewizor to dom pełen ludzi, uspokaja i zajmuje myśli. Bez znaczenia jest wówczas, jakiego gatunku papka zapewnia nas o tym, że nie jesteśmy sami. Tu, w dziczy, bez możliwości zaproszenia do domu ludzi pozorujących pełną chatę, z lękami trzeba mierzyć się podwójnie. Wyobraźnia podpowiada wizje wyjęte z horrorów, a zmysły wyostrzają się niczym wilkołakowi. Nagle bezpieczny, ciepły dom staje się zawieszoną w próżni pułapką, do której w każdej chwili mogą wtargnąć z zewnątrz niezbadane siły. Boję się tych sił, jak większość ludzi, najbardziej nocą. Rośnie obawa, że coś, czego istnienie zaszczepiono mi do głowy wbrew mojej woli, ukaże się zmysłom i będzie mi chciało zrobić krzywdę, tę najdotkliwszą – psychiczną. Krzywdę znęcania się nad nieodpornym umysłem. Pozostaje wtedy zapalanie dużo świateł i śpiewanie – o, jak ja głośno potrafię śpiewać.

    1 osoba to lubi
  • Nic nie trzymało Mani w miejscu, które nazywała swoim.Wykluta na granicy przedwiośnia myśl zakiełkowała na tyle mocno, że doczekała się szcz...

    Nic nie trzymało Mani w miejscu, które nazywała swoim.Wykluta na granicy przedwiośnia myśl zakiełkowała na tyle mocno, że doczekała się szczegółowego planu, który przednówkiem, dzięki pomocy wtajemniczonych, Mania zrealizowała. Słowo „jakoś” postanowiła zamienić na „jakość” i paradoksalnie potrzebne było do tego ograniczenie i rezygnowanie.

    1 osoba to lubi
Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora