Retelling „Alicji w Krainie Czarów” w konwencji horroru? Tak, poproszę! Najpierw oko uwodzi niepokojąca, krwistoczerwona okładka projektu Macieja Kamudy. Mnóstwo się na niej dzieje: krwawiące oczy, ostre przedmioty, królicze głowy, pasiaste wysokie kapelusze, wirujący księżyc. Niczym spełniony sen szalonego umysłu. A po otwarciu okładki jest tego jeszcze więcej.

Alicję poznajemy po jej powrocie z „króliczej nory”. To, czego tam doświadczyła, i co zobaczyła, pozostawiło niezatarte piętno na jej psychice. Od tamtej pory dziewczyna stale przebywa w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności udaje się jej stamtąd wydostać z pomocą przyjaciela z sąsiedniej celi. Zdawało się, że najgorsze już za nią, że po ucieczce ze Starego Miasta nic złego jej nie spotka. Tymczasem okropieństwa, które prześladowały ją w koszmarach, odżywają i znów ją osaczają. Poza bezpiecznymi murami szpitala będzie musiała zmierzyć się z demonami przeszłości, nie tylko swojej, oraz uratować świat przed wcielonym złem.

Wyobraźnia Christiny Henry podąża upiornymi ścieżkami pełnymi brudu, krwi i przemocy. Z łatwością zmienia cukierkowy disneyowski obrazek w mroczny horror estetyką przywodzący na myśl „Labirynt fauna” czy „Suspirię”. Tę konwencję trzeba lubić. Mnóstwo tu plastycznie opisanej brutalności, fantazyjnych tortur i sadystycznego zacięcia. Z pewnością nie każdemu takie nagromadzenie przemocy przypadnie do gustu. Jednak jest w tym coś fascynującego, co nie pozwala oderwać się od lektury. Strona za stroną podąża się za bohaterką coraz głębiej w trzewia osławionego Starego Miasta bez reszty opanowanego przez najgorsze ludzkie instynkty. Linijka po linijce z chorobliwą ciekawością śledzi się, z jakim następnym koszmarem będzie musiała zmierzyć się Alicja – czy próbą gwałtu, czy krwiożerczymi różami, czy gigantycznymi szczurami, a może ucieleśnieniem całego zła…

Oczywiście Alicja jest wyjątkowa. W tego typu historiach z pogranicza baśni i grozy nie sposób poprowadzić akcję śladem przeciętnej postaci, która dałaby się zabić lub zamknąć w burdelu na dwudziestej stronie. Dlatego Alicja ma do pomocy niemal niezniszczalnego Topornika i swoistego deus ex machina w postaci wszechwiedzącego Chesire’a. Dlatego w trakcie wędrówki musi odkryć swoje niezwykłe umiejętności – by wykorzystać je w ostatecznym starciu z przeznaczeniem. Wszystko w granicach konwencji.

Fantastyczna historia opisana przez Lewisa Carrolla od lat rozpala wyobraźnię innych twórców. Christina Henry okrywa przed nami nowe, ale czające się pod powierzchnią oryginalnej opowieści, wątki i wymiary. Gotowi na koszmar powrotu do króliczej nory?

Ewa Jemioł