To m.in. od tej ksią­żecz­ki (chy­ba z bib­lio­te­ki miej­skiej) za­czę­ła się mo­ja przy­go­da z fi­lo­zo­fią w wie­ku 12–13 lat.

Tak jak by­ło wspom­nia­ne: Law świet­nie po­ka­zu­je, że fi­lo­zo­fia nie jest ani a­ka­de­mic­ką mnie­ma­no­lo­gią, ani pseu­do­psy­cho­lo­gicz­nym al­bo pseu­do­po­e­tyc­kim eg­zal­to­wa­niem się o sen­sie ży­cia. To jest re­flek­sja nad bar­dzo kon­kret­ny­mi pro­ble­ma­mi i au­tor za­czy­na od do­bit­ne­go przy­kła­du: od kwes­tii we­ge­ta­ria­niz­mu i we­ga­nizmu.

Przez róż­ni­cę ję­zy­ko­wą je­den roz­dział mo­że się wy­da­wać dziw­ny pol­skie­mu czy­tel­ni­ko­wi. Ang. „the same” oz­na­cza i „ten sam” (toż­sa­mość nu­me­rycz­na),i „ta­ki sam” (toż­sa­mość ja­koś­cio­wa). Dla­te­go prob­lem „Czy da się wejść dwa ra­zy do tej sa­mej rze­ki” wy­da­je się fik­cyj­ny. Mi­mo to roz­dział uczy o waż­nych po­sta­ciach jak He­rak­lit i Witt­genstein.

W os­tat­nim roz­dzia­le Law po­ru­sza prob­lem Bo­ga i mo­im zda­niem po­wta­rza nag­min­ny błąd w ro­zu­mie­niu ar­gu­men­tu kos­mo­lo­gicz­ne­go. Przy od­po­wied­nich de­fi­nic­jach py­ta­nie „co stwo­rzy­ło Bo­ga” nie ma sen­su, a sła­bość arg. kos­mo­lo­gicz­ne­go le­ży gdzie in­dziej: w za­sa­dzie ra­cji do­sta­tecz­nej al­bo w roz­róż­nie­niu przy­god­noś­ci od ko­niecz­noś­ci. Scho­pen­hau­er ro­zu­miał to przy­naj­mniej częś­cio­wo, a Rus­sell (przy­naj­mniej na e­ta­pie pi­sa­nia „Dla­cze­go nie jes­tem chrześ­ci­ja­ni­nem”) – nie.

Mi­mo tych u­chy­bień po­le­cam każ­de­mu, na­wet dzie­ciom. Chęt­nie prze­czy­tam II część.

To m.in. od tej ksią­żecz­ki (chy­ba z bib­lio­te­ki miej­skiej) za­czę­ła się mo­ja przy­go­da z fi­lo­zo­fią w wie­ku 12–13 lat.

Tak jak by­ło wspom­nia­ne: Law świet­nie po­ka­zu­je, że fi­lo­zo­fia nie jest ani a­ka­de­mic­ką mnie­ma­no­lo­gią, ani pseu­do­psy­cho­lo­gicz­nym al­bo pseu­do­po­e­tyc­kim eg­zal­to­wa­niem się o sen­sie ży­cia. To jest re­flek­sja nad...

Bardzo przystępnie wyłożone problemy, książka ukazuje , że filozofia nie jest wydumaną dziedziną a jest częścią życia każdego z nas

Bardzo przystępnie wyłożone problemy, książka ukazuje , że filozofia nie jest wydumaną dziedziną a jest częścią życia każdego z nas

Mam wrażenie, że do filozoficznych książek podeszłam ze złej strony i, że to od takich smaczków jak "Wycieczki filozoficzne" Stephena Law'a powinnam zacząć. Czasu niestety nie da się cofnąć, również tego poświęconego na czytanie wymuszonych dialogów zawartych w tej książce, opierających się głównie na 'Ok, może masz rację.' i 'Obawiam się, że Twój argument nie jest wystarczająco przekonywujący'. Dużym plusem jest przystępny (chwilami zbyt przystępny) język książki, przyjemna szata graficzna i luźne podejście do filozoficznych zagadnień.
Mimo wszystko nie wykluczam jednak, że z czystej ludzkiej ciekawości sięgnę po drugą część "Wycieczek filozoficznych", ale i że nie podsunę kiedyś obu tych książek swojemu dziecku ;)

Mam wrażenie, że do filozoficznych książek podeszłam ze złej strony i, że to od takich smaczków jak "Wycieczki filozoficzne" Stephena Law'a powinnam zacząć. Czasu niestety nie da się cofnąć, również tego poświęconego na czytanie wymuszonych dialogów zawartych w tej książce, opierających się głównie na 'Ok, może masz rację.' i 'Obawiam się, że Twój argument nie jest...

Dla dorosłych i dla dzieci. Doskonała!

Dla dorosłych i dla dzieci. Doskonała!