Przepowiednia to prolog W kręgu mocy Partholonu, taki tom 0.1. Powstał, by opisać czytelnikom, co wydarzyło się przed wydarzeniami z tej popularnej wśród młodych czytelników serii fantasy. A wydarzyło się dużo – zwłaszcza w sercach bohaterów.

Na okładce książki można przeczytać, że główna bohaterka – Elphame – została namaszczona przez największą boginię i jest otoczona przez swój lud czcią i szacunkiem, co staje się dla niej ciężarem. Bo kiedy jest się kimś wyjątkowym, inni boją się zbliżyć. Nie próbują się zaprzyjaźnić, a także zakochać. W Przepowiedni Elphame – wiedziona dziwnym impulsem – dociera do ruin zamku MacCallana i rozpoczyna jego odbudowę. Poznaje również tajemniczego Lochlana, z którym połączy go namiętność, ale i ponadstuletnia krwawa przepowiednia.

O tym wszystkim wspomina okładka. Nie wspomina natomiast, że Elphame jest półcentaurzycą, zaś Lochlan skrzydlatym potomkiem demonów. I że łączące ich uczucie jest nie tylko nieco trudne do wyobrażenia sobie, ale i zakazane. Może dlatego nie do końca czuć tu chemię między bohaterami, trudno też dać się ponieść dość powoli płynącej narracji. Co nie oznacza, że nic się tu nie dzieje. Padają trupy, są zdrady, a nawet duchy!

Choć Przepowiednia rozgrywa się w fantastycznym świecie, najbliższa jest romansowi. Powieść opowiada bowiem o rodzącym się uczuciu, a pozostałe wątki – choćby odbudowę zamku czy wspomnianą przepowiednię – spycha gdzieś na ubocze. Nie ma wu wędrówki, nie ma wielkich bitew, nie ma też zbyt wielu starć. Amorów za to nie brakuje. Stąd powieść docenią jedynie osoby, którym marzy się harlequin fantasy.

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Przepowiednia to prolog W kręgu mocy Partholonu, taki tom 0.1. Powstał, by opisać czytelnikom, co wydarzyło się przed wydarzeniami z tej popularnej wśród młodych czytelników serii fantasy. A wydarzyło się dużo – zwłaszcza w sercach bohaterów.

Na okładce książki można przeczytać, że główna bohaterka – Elphame – została namaszczona przez największą boginię i jest otoczona...

Wiele księżyców temu ta książka przykuła moją uwagę w jakiejś małej księgarni, wraz z drugą częścią tego tomu, kiedy jako nastolatka szukałam jakiejś lektury na obóz harcerski - już wtedy byłam wielkim fantem fantastyki i ta pozycja zdawała się przemawiać do mnie bardzo mocno. Do niedawna w moich wspomnieniach była naprawdę świetną lekturą i naprawdę cieszyłam się na myśl, że odwiedzę ten świat ponownie.

Jak więc przebiegło nasze spotkanie po latach? Początek był naprawdę iście uroczy, jak przeżywanie zakochania ponownie. Widząc te wszystkie opisy, szczegóły opowiadające o świecie, cudowne imiona... Przepadłam. Od dawna nie czytało mi się książki tak przyjemnie. Chciałam wiedzieć więcej i książka naprawdę dobrze dostarczała na tym terenie. Przez wiele pierwszych rozdziałów czułam się naprawdę spełniona pod względem wielu wymagań, jakie miałam wobec porządnej pozycji fantasy.

Nie wiedziałam jednak, że byłam żeglarzem podążającym za śpiewem syreny. Przeżyłam kompletne 180 stopni, kiedy romans zaczął wchodzić w grę. I to nie dlatego, że mam jakiś problem, kiedy postaci są sobie przeznaczone i dlatego się kochają. Problem z tym pojawia się wtedy, kiedy jest to słabo napisane, a to niestety ma tutaj miejsce. Między bohaterami nie czuję chemii ani napięcia (zarówno jeśli chodzi o uczucia El jak i Cu, gdzie również w grę wchodzi przeznaczenie z jednej ze stron). I choć romans Cu ma tę przewagę, że był budowany choć trochę stopniowo, El po prostu w trzy dosłownie spotkania stwierdziła, że będą mężem i żoną - było to dla mnie tak głupie, że aż musiałam odłożyć książkę na bok na jakiś czas, bo straciłam wiarę w siebie myśląc, że to uważałam za bardzo dobrą książkę.

Lochlana też pamiętałam jak coś więcej niż creepa, który simpował do dziecka od pierwszych chwil jego narodzenia i w ukryciu czekał, żeby w końcu, jak dorośnie, wyznać jej miłość i powiedzieć o ich przeznaczeniu. Ten motyw w ogóle mi się nie podobał i bez wątpienia wpłynął na to, jak oceniłam tę książkę.

Na szczęście romans to nie jedyny z głównych elementów książki, dzięki czemu potrafiłam naprawdę bez pamięci wciągnąć się w akcję. W moim odczuciu nie przesadzam mówiąc, że świat jest naprawdę fantastycznie zbudowany, z wieloma ciekawymi elementami i aspektami (jak np ślub na rok przed Boginią czy odczuwanie przez ściany zamku),które zasługują na dostrzeżenie i docenienie.

I nie zaprzeczę, że kilka scen ścisnęło mi gardło do tego stopnia, że ledwo wstrzymywałam łzy w autobusie.

Wiele księżyców temu ta książka przykuła moją uwagę w jakiejś małej księgarni, wraz z drugą częścią tego tomu, kiedy jako nastolatka szukałam jakiejś lektury na obóz harcerski - już wtedy byłam wielkim fantem fantastyki i ta pozycja zdawała się przemawiać do mnie bardzo mocno. Do niedawna w moich wspomnieniach była naprawdę świetną lekturą i naprawdę cieszyłam się na myśl,...

Czytane w pociagu, dobre dla zabicia czasu
Nie jest zla, ale nie jest wybitna

Czytane w pociagu, dobre dla zabicia czasu
Nie jest zla, ale nie jest wybitna

Elphame poszukuje swojego miejsca na ziemi, gdzie nie będzie jedynie obiektem czci i obawy. Los a może fatum stawia na jej drodze Lochlan, dla którego stanowi ona jedyną nadzieję na ocalenie jego ludzi. Jednak czy Elphame będzie gotowa poświęcić się dla pół ludzi - pół demonów?

Elphame poszukuje swojego miejsca na ziemi, gdzie nie będzie jedynie obiektem czci i obawy. Los a może fatum stawia na jej drodze Lochlan, dla którego stanowi ona jedyną nadzieję na ocalenie jego ludzi. Jednak czy Elphame będzie gotowa poświęcić się dla pół ludzi - pół demonów?

Ani to wyśmienite ani to beznadziejne. Całkiem nieźle się czyta, ale mam wrażenie, że można było to zrobić lepiej.

Ani to wyśmienite ani to beznadziejne. Całkiem nieźle się czyta, ale mam wrażenie, że można było to zrobić lepiej.

Wreszcie dotarłam ponownie do tej książki. Będąc nastolatką, 7 lat temu przerwałam jakoś w połowie, bo musiałam oddać ją do biblioteki... Później szukałam jej, ale nie zabrałam się w końcu do przeczytania. Teraz wreszcie siadając do niej, która mnie przyciągała cały ten czas gdzieś w myślach, bałam się, że okaże się napisana zbyt "młodzieńczym" językiem. Nic podobnego! Niesamowita historia, wspaniale i ciekawie napisana. Jest w niej mrok i namiętność, jest nadzieja i poczucie nowego początku. Wspaniale oddana narracja odbudowy zamku. Historia miejscami zawikłana, ale nie niezrozumiała a zaskakująca. Polecam całym serduszkiem, pochłonęłam w dwa dni. Biegnę do kolejnej części. ❤️

Wreszcie dotarłam ponownie do tej książki. Będąc nastolatką, 7 lat temu przerwałam jakoś w połowie, bo musiałam oddać ją do biblioteki... Później szukałam jej, ale nie zabrałam się w końcu do przeczytania. Teraz wreszcie siadając do niej, która mnie przyciągała cały ten czas gdzieś w myślach, bałam się, że okaże się napisana zbyt "młodzieńczym" językiem. Nic podobnego!...

Ciekawa i trzymająca w napięciu.

Ciekawa i trzymająca w napięciu.

Jeśli potrzebujecie dobrze napisanego fantasy/romansu to ta historia was wciągnie. Jest szablonowa ale w ten przyjemny sposób. Głowna bohaterka co jest coraz rzadsze nie jest denerwująca a cała książka wprowadza w świat magii.

Jeśli potrzebujecie dobrze napisanego fantasy/romansu to ta historia was wciągnie. Jest szablonowa ale w ten przyjemny sposób. Głowna bohaterka co jest coraz rzadsze nie jest denerwująca a cała książka wprowadza w świat magii.

Powieść opowiada o mitycznym świecie- Partholonie i losach Elphame, dziewczyny namaszczonej przez Boginię Eponę, mającej w przyszłości zostać przywódczynią tego świata. Elphame jest otoczona przez lud wielką czcią i szacunkiem co sprawia, że dziewczyna nie ma przyjaciół i czuje się samotna. Postanawia odbudować ruiny zamku Mac Callan. Ta decyzja całkowicie zmienia ją, zyskuje przyjaciół i sens życia. W okolicach zamku spotyka tajemniczego Lochlana, z którym połączy ją wielka miłość. Uczucie to zostanie jednak wystawione na próbę, ponieważ nad zamkiem Mac Callana ciąży prastara krwawa przepowiednia.


Książkę czyta się szybko i przyjemnie, występuje w niej trzecioosobowy narrator, który opisuje wydarzenia z perspektywy różnych bohaterów. Dzięki temu mamy szeroki wgląd w akcję. Bardzo ciekawa jest postać głównej bohaterki i jej przemiana wewnętrzna- z osamotnionej dziewczyny przeistacza się w pewną siebie przywódczynię klanu. Inne postacie w książce również mają barwne charaktery.

Jednak rzeczą, która najbardziej zachwyca jest świat opisany w książce. Partholon to kraina łącząca elementy greckie i celtyckie. Są tam obecne centaury, wojownicy, szamani, demony i hybrydy. Magia jest tam obecna wszędzie. Dzięki książce inaczej patrzy się na świat dookoła nas i dostrzega się w nim magię.

Jest to także powieść o uczuciach. Wielka miłość łącząca Elphame z Lochlanem, a także uczucie kiełkujące między pokrytą bliznami Brenną a bratem Elphame, Cu to piękne opowieści. Dostarczają wielu wzruszeń. Ta książka spodoba się młodzieży i wszystkim fanom fantastyki.

Powieść opowiada o mitycznym świecie- Partholonie i losach Elphame, dziewczyny namaszczonej przez Boginię Eponę, mającej w przyszłości zostać przywódczynią tego świata. Elphame jest otoczona przez lud wielką czcią i szacunkiem co sprawia, że dziewczyna nie ma przyjaciół i czuje się samotna. Postanawia odbudować ruiny zamku Mac Callan. Ta decyzja całkowicie zmienia ją,...

To już kolejne moje odwiedziny w Partholonie. Całkiem ciekawie się zrobiło, ale koniecznie muszę przeczytać "Powołanie", aby dopełnić całości...

To już kolejne moje odwiedziny w Partholonie. Całkiem ciekawie się zrobiło, ale koniecznie muszę przeczytać "Powołanie", aby dopełnić całości...