Książka nie należy do lekkich i przyjemnych. Przede wszystkim ciężko przebrnąć przez pierwszą połowę, gdzie autor skrupulatnie wylicza plany zaborcze sąsiadów Rzeczpospolitej, które co rusz ulegają zmianom.
Daty, nazwiska, regiony - można się pogubić i nie co zanudzić ;)
Druga połowa, to opis chciwości zaborców, którzy bezczelnie i bezwzględnie próbują zagarnąć więcej Rzeczpospolitej niż ustalili to między sobą, a następnie terrorem i krzywdzącą polityką gospodarczą próbują zniszczyć resztę niezagrabionego kraju.

Książka pokazuje bezsilność wobec chciwych zaborców. Mimo próby zwrócenia uwagi na problem zachodnich państw Europy i próśb o pomoc, nieliczne państwa pogroziły tylko palcem, ale żadnych poza słownym sprzeciwem i dezaprobatą kroków zapobiegawczych rozbiorowi nie podjęto. Polska została bezkarnie rzucona lwom na pożarcie.

Kiedy czytałem tę książkę zdałem sobie sprawę, że mimo postępu jaki zrobił świat od tamtego czasu, nadal jesteśmy chińską podróbką dojrzałości globalnego społeczeństwa. Co gorsza, władza i pieniądze to te elementy stałe, które nigdy nie uległy obróbce historycznej czy moralnej i nadal wyznaczają dla ludzkości główny azymut.

Kiedyś do tak bezczelnych zagrywek, jak zabór terenu czyjegoś państwa, potrzebnych było kilka państw, które ułożyły się między sobą. Dzisiaj na przykładzie Tybetu, Gruzji czy Ukrainy widać, że wystarczy tylko jeden silniejszy (większy) sąsiad, a można utracić kawałek swojego kraju i tożsamości. Część świata kapitalistycznego stać tylko na grożenie palcem, bojąc się podjąć bardziej stanowczych kroków. Jak widać historia lubi się powtarzać, może inne kraje, inne sposoby, ale podobna motywacja zaborców oraz reakcja i bezsilność, żeby nie powiedzieć obojętność obserwatorów.

Jednak z historii powinniśmy wyciągać odpowiednie wnioski. Obecnie żyjemy w globalnej wiosce i na każde złe wydarzenie na świecie powinniśmy zdecydowanie reagować. Bo tak jak kiedyś nasi przodkowie obudzimy się któregoś dnia nie na własnej ziemi. Azja z Rosją na czele sukcesywnie odbudowuje swoją potęgę, a jest to twór, który kocha władzę nad światem, nienawidzi chrześcijaństwa, karmi się chaosem, który potrafi wyczarować niczym iluzjonista królika z kapelusza. Bezczelność i bezwzględność to moc, która może ugiąć kolana Zachodu, tak jak niegdyś ugięła nasze. Rozbiór Polski, to lekcja, którą obecny świat Zachodu najwyraźniej przespał. Oby historia tym razem nie zatoczyła koła.

Dość już tych poglądowych wywodów :). Książka jest typową pracą naukową. Niemniej jednak amatorzy historii z pewnością nie zawiodą się. Przypadkowym czytelnikom odradzam ;)

Książka nie należy do lekkich i przyjemnych. Przede wszystkim ciężko przebrnąć przez pierwszą połowę, gdzie autor skrupulatnie wylicza plany zaborcze sąsiadów Rzeczpospolitej, które co rusz ulegają zmianom.
Daty, nazwiska, regiony - można się pogubić i nie co zanudzić ;)
Druga połowa, to opis chciwości zaborców, którzy bezczelnie i bezwzględnie próbują zagarnąć więcej...