Początek zachęcał jednak w połowie można się poddać. Ta literatura do mnie nie przemawia niestety, odpuszczam całą serię:(

Początek zachęcał jednak w połowie można się poddać. Ta literatura do mnie nie przemawia niestety, odpuszczam całą serię:(

Kolejny cykl powieści które polubiłam od pierwszych stron. Zawiera fantastykę, wątek miłosny, przygodowy i doskonale wpływa na wyobraźnie.

Kolejny cykl powieści które polubiłam od pierwszych stron. Zawiera fantastykę, wątek miłosny, przygodowy i doskonale wpływa na wyobraźnie.

Książkę czyta się bardzo szybko, są w niej krótkie opisy bohaterów i krajobrazu, wystarczające aby wszystko sobie dobrze wyobrazić, reszta to akcja i wiele tajemnic. Nie będziecie narzekać na nudę. Polecam

Książkę czyta się bardzo szybko, są w niej krótkie opisy bohaterów i krajobrazu, wystarczające aby wszystko sobie dobrze wyobrazić, reszta to akcja i wiele tajemnic. Nie będziecie narzekać na nudę. Polecam

Maxime Chattam, pisarz we Francji bardzo popularny, traktuje swoich czytelników z powagą. Czytałem kilka jego thrillerów i nawet jeśli mnie nie porwały, jak powieści Musso czy Miniera, to doceniałem umiejętnie prowadzoną fabułę, zaskakujące zwroty i (często) nieoczekiwane rozwiązania.

„Przymierze trojga”, pierwszy tom sześcioczęściowej sagi „Inny świat”, jest powieścią zupełnie innego gatunku. Mam nawet pewne trudności z jego określeniem. Właściwie jest to powieść fantasy, science fiction z mocnym proekologicznym przesłanie; można ją też zaliczyć do ogromnego zbioru powieści post-apokaliptycznych.

Fabuła nie jest specjalnie wymyślna: Po tajemniczej burzy na Ziemi ocalały tylko dzieci. Większość dorosłych po prostu znikła, część przemieniła się w złe, drapieżne istoty. Matt i Tobias, dwaj nastolatkowie opuszczają miasto, wędrują w poszukiwaniu jakiegoś życia. Na izolowanej wyspie (idealne miejsce) odnajdują inne grupy dzieci, zaczyna organizować się społeczeństwo, wraz z nieodłącznymi od życia społecznego problemami rywalizacji, zdrady, sojuszów itp.

Prawda, że brzmi znajomo? Wystarczy przeczytać „Dzieci z Timpelbach" albo „Kronikę Armagedonu” lub zapoznać się z grą „World War Z".

Ładnie i wciągająco opowiedziana historia, z żywą akcją, przerażającymi czarnymi charakterami, suspensem i całym zestawem chwytów i środków, które tak podobają się dzieciom i nastolatkom utwierdza w przekonaniu, że mamy do czynienia z fantasy tym wszystkim, co spodoba się naszym drogim młodym głowom, a przy okazji miłym dorosłym, którzy lubią od czasu do czasu zanurzyć się w tych klimatach fantasy dla nastolatków, chociaż krytyka nie zaklasyfikowała jednoznacznie „Przymierza trojga” do tej kategorii.

Odmawiałbym zaliczenia sześcioksięgu Chattama do tej samej grupy, co powieści Tolkiena z jeszcze jednego powodu. Tolkien wykreował świat, przekształcając swoje doświadczenia, także wojenne, w opowieść z przesłaniem- o wolności, potrzebie przeciwstawienia się złu i o solidarności ras i narodów. U Chattama również znajdziemy próbę przekazu bardziej uniwersalnego – o potrzebie chronienia Ziemi, o ekologii… lecz ta „filozofia” jest tak banalna i tak pompatycznie wtłaczana czytelnikowi, że tylko nastolatkowie, i to ci młodsi, mogą ją potraktować z powagą.

Maxime Chattam, pisarz we Francji bardzo popularny, traktuje swoich czytelników z powagą. Czytałem kilka jego thrillerów i nawet jeśli mnie nie porwały, jak powieści Musso czy Miniera, to doceniałem umiejętnie prowadzoną fabułę, zaskakujące zwroty i (często) nieoczekiwane rozwiązania.

„Przymierze trojga”, pierwszy tom sześcioczęściowej sagi „Inny świat”, jest powieścią...

.

.

Było to moje pierwsze spotkanie z piórem tego autora i muszę przyznać, że książkę czytało mi się dobrze.

Bohaterowie zostali przedstawieni w ciekawy sposób, początkowo irytowało mnie, że Matt mimo swojego wieku niemal od razu wie gdzie trzeba iść czy co trzeba zrobić.

Po opisie spodziewałam się bardziej czegoś w stylu sci-fi tymczasem je było to, aż tak mocno odczuwalne. Dużym minusem jest dla mnie fakt iż to co dzieje się między 1 a 2 częścią zostało opisane już po tych wydarzeniach. Osobiście wolałabym dowiadywać się o nich z perspektywy teraźniejszej. Historia poszła w stronę, której się nie spodziewałam, natomiast wyszło to chyba na dobrze. Zakończenie było ciekawe i daje duże pole do manewru w kolejnym tomie.

Polecam przeczytać jednak książka zdecydowanie przeznaczona dla młodszego czytelnika. Miała parę swoich wad, natomiast nie były one na tyle duże, żebym nie kontynuowała czytania tej serii.

Było to moje pierwsze spotkanie z piórem tego autora i muszę przyznać, że książkę czytało mi się dobrze.

Bohaterowie zostali przedstawieni w ciekawy sposób, początkowo irytowało mnie, że Matt mimo swojego wieku niemal od razu wie gdzie trzeba iść czy co trzeba zrobić.

Po opisie spodziewałam się bardziej czegoś w stylu sci-fi tymczasem je było to, aż tak mocno odczuwalne....

Książka jest przyzwoita. Czasem miałem wrażenie jakbym czytał opis czy scenariusz serialu dla młodzieży. Zacząłem drugi tom, ale chyba go nie dokończę. Coś mi w tej książce nie pasuje. Główni bohaterowie są raczej mało sympatyczni. Świat, mimo że jest ciekawy i logicznie skonstruowany, co bardzo cenię, to nie ma w nim miejsc gdzie chciałoby się znaleźć; wszędzie strach i zagrożenie. Ja nie lubię się bać. Nie podobają mi się zwroty akcji trochę na siłę, bo najwyraźniej taki jest styl autora, tym bardziej że po jakimś czasie daje się je przewidzieć.

Książka jest przyzwoita. Czasem miałem wrażenie jakbym czytał opis czy scenariusz serialu dla młodzieży. Zacząłem drugi tom, ale chyba go nie dokończę. Coś mi w tej książce nie pasuje. Główni bohaterowie są raczej mało sympatyczni. Świat, mimo że jest ciekawy i logicznie skonstruowany, co bardzo cenię, to nie ma w nim miejsc gdzie chciałoby się znaleźć; wszędzie strach i...

Książka przeznaczona dla młodzieży,

Książka przeznaczona dla młodzieży,

Książkę polecił mi Pan Czarek z biblioteki.
Na początek ,klika słów znam autora.Z innych książek.Dla starszego czytelnika.
Więc bylem zaskoczony ,tym że napisał fantasty.

Fantasty,które od razu chwyciło ,mnie za serce.I sprawiło.Że poczułem radość,gdy się zanurzyłem w tym świecie.

Nie boję się burzy,nigdy nawet jako dziecko.
Lubiłem ( z bezpiecznej ) odległości patrzeć na grzmoty,pioruny.
Chyba,to to samo ?

Matt i Tobias za sprawą "dziwnej burzy "
przenoszą się do innego wymiaru.
Pełnego pająków,ptaków.Świecących grzybów ,czy też średniowiecznych rycerzy.

O co tu chodzi,co się dzieje ? Zapytacie .Kim są te Mutanty ,o co kaman ?

To dopiero początek,początek wspaniałej serii.
Nie zawsze fantasty,to tylko elf z mieczem.Czy brodaty krasnolud.

Ja dziś odkryłem nową wersję .
Mam w domu jeszcze tom 2.Ale przeczytam.Potem.
Oby 26 otworzyli bibliotekę.

Nie dajcie się dla koroniastego :-)

Książkę polecił mi Pan Czarek z biblioteki.
Na początek ,klika słów znam autora.Z innych książek.Dla starszego czytelnika.
Więc bylem zaskoczony ,tym że napisał fantasty.

Fantasty,które od razu chwyciło ,mnie za serce.I sprawiło.Że poczułem radość,gdy się zanurzyłem w tym świecie.

Nie boję się burzy,nigdy nawet jako dziecko.
Lubiłem ( z bezpiecznej ) odległości patrzeć na...

Dnf

Kiedyś do niej wrócę

Dnf

Kiedyś do niej wrócę