„pokolenie” to realistyczna i dramatyczna opowieść o dojrzewaniu w czasie okupacji - o zagubieniu wobec niepewnych szans, strachu przed uczuciami i jednoczesnym garnięciu się do nich. o chęci dokonania rzeczy wielkich, w której drzemie młodzieńcza prostolinijność i przekonanie, że „tak trzeba”. postaci osadzone w środowiskach robotniczych opowiadają o rzeczywistości tamtych lat z innej perspektywy: są biedni, powoli przyuczają się do zawodu, łapią każdego możliwego zajęcia lub pracują w fabryce po kilkanaście godzin dziennie. włączając się do podziemnych ugrupowań przeżywają gorycz porażki powstania warszawskiego, żyjąc w konspiracji i wiecznym strachu o to, że wszędzie może czyhać zdrajca. całość napisana wrażliwym, plastycznym i gawędziarskim językiem wciąga, choć momentami chaos narracji przyćmiewa pozytywne wrażenia. z drugiej strony, to utwór zdecydowanie propagandowy, komunistyczny. nie brak w nim bezpośrednich pochwał dla stalina, wznoszenia za niego patetycznych toastów, zaprzeczania prawdy o zbrodni katyńskiej i przekonania, że idea komunizmu to synonim szczęścia. stężenie tych treści irytuje, ale dla obecnej tu perspektywy dojrzewania w czasie okupacji warto znieść te socrealistyczne niedogodności.

„pokolenie” to realistyczna i dramatyczna opowieść o dojrzewaniu w czasie okupacji - o zagubieniu wobec niepewnych szans, strachu przed uczuciami i jednoczesnym garnięciu się do nich. o chęci dokonania rzeczy wielkich, w której drzemie młodzieńcza prostolinijność i przekonanie, że „tak trzeba”. postaci osadzone w środowiskach robotniczych opowiadają o rzeczywistości tamtych...

"Pokolenie" - działania wojenne i powstanie w Warszawie widziane oczami Bohdana Czeszki. Co mi się podobało w tej powieści?- plastyczna urzekająca budowa zdań.
A poza tym bardzo się męczyłam czytając ze względu na zbytnią chaotyczność. Czasami nie wiedziałam o jaką postać chodzi w książce.
Ponadto powieść nie jest obiektywna(mija się czasami z prawdą historyczną, zachwala działania komunistów i pomoc Armii Czerwonej, a w złym świetle przedstawia AK-owców i NSZ.
Jest również wspomnienie o Katyniu - jako o zbrodni popełnionej przez Niemców.
Ale nie ma się co dziwić, gdyż Czeszko miał poglądy komunistyczne i tak przedstawił to w swojej książce, którą napisał w czasach komunizmu. Jest ona częściowo autobiograficzna. Czeszko walczył w powstaniu warszawskim w batalionie AL "Czwartaków" pełniąc funkcję szefa batalionu.
Pomijając to wszystko zastanawiam się, dlaczego będąc Polakami i walcząc o swój kraj nie wspierali się, a wręcz przeciwnie starali się wzniecać pomiędzy sobą nienawiść,jak w książce przedstawił Czeszko.

"Pokolenie" - działania wojenne i powstanie w Warszawie widziane oczami Bohdana Czeszki. Co mi się podobało w tej powieści?- plastyczna urzekająca budowa zdań.
A poza tym bardzo się męczyłam czytając ze względu na zbytnią chaotyczność. Czasami nie wiedziałam o jaką postać chodzi w książce.
Ponadto powieść nie jest obiektywna(mija się czasami z prawdą historyczną, zachwala...

"Pokolenie" - działania wojenne i powstanie w Warszawie widziane oczami Bohdana Czeszki. Co mi się podobało w tej powieści?- plastyczna urzekająca budowa zdań.
A poza tym bardzo się męczyłam czytając ze względu na zbytnią chaotyczność. Czasami nie wiedziałam o jaką postać chodzi w książce.
Ponadto powieść nie jest obiektywna(mija się czasami z prawdą historyczną, zachwala działania komunistów i pomoc Armii Czerwonej, a w złym świetle przedstawia AK-owców i NSZ.
Jest również wspomnienie o Katyniu - jako o zbrodni popełnionej przez Niemców.
Ale nie ma się co dziwić, gdyż Czeszko miał poglądy komunistyczne i tak przedstawił to w swojej książce, którą napisał w czasach komunizmu. Jest ona częściowo autobiograficzna. Czeszko walczył w powstaniu warszawskim w batalionie AL "Czwartaków" pełniąc funkcję szefa batalionu.
Pomijając to wszystko zastanawiam się, dlaczego będąc Polakami i walcząc o swój kraj nie wspierali się, a wręcz przeciwnie starali się wzniecać pomiędzy sobą nienawiść,jak w książce przedstawił Czeszko.

"Pokolenie" - działania wojenne i powstanie w Warszawie widziane oczami Bohdana Czeszki. Co mi się podobało w tej powieści?- plastyczna urzekająca budowa zdań.
A poza tym bardzo się męczyłam czytając ze względu na zbytnią chaotyczność. Czasami nie wiedziałam o jaką postać chodzi w książce.
Ponadto powieść nie jest obiektywna(mija się czasami z prawdą historyczną, zachwala...

Niestety dla mnie zbyt chaotyczna. Młodzi ludzie na wojnie, ale niestety tylko z jednego punktu widzenia.
Opisy bardzo piękne i bardzo działające na wyobraźnię.

Niestety dla mnie zbyt chaotyczna. Młodzi ludzie na wojnie, ale niestety tylko z jednego punktu widzenia.
Opisy bardzo piękne i bardzo działające na wyobraźnię.

Mam problem z takimi pisarzami. Czeszko może i miał talent, ale w życiu była to zwykła czerwona gnida. A ja nie potrafię tak całkowicie oddzielić wiedzy o życiu autora od czytanej książki. A samo "Pokolenie" ? Propagandowy gniot. Dzielna młodzież z komunistycznych bojówek i stojący "z bronią u nogi" AK-owcy.

Mam problem z takimi pisarzami. Czeszko może i miał talent, ale w życiu była to zwykła czerwona gnida. A ja nie potrafię tak całkowicie oddzielić wiedzy o życiu autora od czytanej książki. A samo "Pokolenie" ? Propagandowy gniot. Dzielna młodzież z komunistycznych bojówek i stojący "z bronią u nogi" AK-owcy.

O powstaniu warszawskim widzianym z innej perspektywy. Warto znać tę książkę, na pewno jest ciekawą podróżą w czasie, lecz jak dla mnie - miejscami nieco za ciężka. Powalające opisy, bardzo plastyczne, barwne.
Generalnie - polecam nie tylko historykom, ale każdemu.
Trochę szkoda, że nie jest w kanonie lektur, tworzyłaby ciekawą calość z "Kamieniami na szaniec" oraz innymi lekturami.

O powstaniu warszawskim widzianym z innej perspektywy. Warto znać tę książkę, na pewno jest ciekawą podróżą w czasie, lecz jak dla mnie - miejscami nieco za ciężka. Powalające opisy, bardzo plastyczne, barwne.
Generalnie - polecam nie tylko historykom, ale każdemu.
Trochę szkoda, że nie jest w kanonie lektur, tworzyłaby ciekawą calość z "Kamieniami na szaniec" oraz innymi...

Obrazowanie w tej powieści jest fantastyczne, choćby: "W nocy obudził ich głos syren, przyłączających się kolejno do ogólnego chóru. Wydawało się, że całe miasto wyje gardłami kominów, krzyczy ze strachu przed nalotem." "W południowej części miasta puchnie coraz bardziej kilka czarnych grzybów dymu." No rewelacja, ja jestem zachwycona. Fajne jest pokazanie czasu okupacji z "drugiej strony", tj. z punktu widzenia alowców. Cała współczesna propaganda wtłacza nam do głów obraz żołnierzy AK jako jedynych czynnych obrońców ojczyzny, patriotów, jak kamienie rzucanych przez Boga na szaniec...
Może dlatego, że nie skupiałam się na akcji jako na całości i książkę czytałam partiami, nie bardzo mogłam się połapać kto jest kim- za dużo postaci i pseudonimów, nie kojarzyłam ludzi. Niemniej jednak uważam, że ta książka jest warta uwagi, choćby przez plastyczny styl, który mnie tak urzekł.

Obrazowanie w tej powieści jest fantastyczne, choćby: "W nocy obudził ich głos syren, przyłączających się kolejno do ogólnego chóru. Wydawało się, że całe miasto wyje gardłami kominów, krzyczy ze strachu przed nalotem." "W południowej części miasta puchnie coraz bardziej kilka czarnych grzybów dymu." No rewelacja, ja jestem zachwycona. Fajne jest pokazanie czasu okupacji z...

"Feliks jest tlusty i ciezki. Dawid nie moze myslec o niczym innym, tylko o jego ludzkiej smierci, tak potwornej tutaj. Niosa tragi nisko, na opuszczonych rekach.
- Dlaczego niesiecie tak nisko swojego 'maharadżę'? - pyta SS-man na bramie. - Wyzej! Wyzej!
- To nie 'maharadża' - odwazyl sie powiedziec jeden z vorarbeiterow - to nasz 'kapo'.
- So was? - zdziwil sie SS-man i nic juz nie powiedzial, kiedy przekroczyli brame obozu niosac cialo Feliksa w opuszczonych rekach, nisko."

"Pokolnie" jest to ksiazka, ktora powinni przeczytac wszyscy bez wyjatku. Mozna powiedziec ze jest to po czesci pamietnik spoleczenstwa z okresu drugiej wojny swatowej, ze szczegolnym uwzglednieniem mlodzierzy, ich dorastania, przemyslen i zycia. Wydarzenia z powiesci niemal idealnie pokrywaja sie z zyciem Bohdana Czeszki, a co za tym idzie w utworze mozemy doszukiwac sie elementow autoportretu. Jurek to mlody intelektualista, wychowany w domu z tradycjami. Jednak nie on jedyny jest obdarzony cechami autora, maja je takze przyjaciele Jurka. Cala powiesc utozsamia sie z autorem i jego pokoleniem i to jest wlasnie fenomen calej ksiazki. Nie jest ona latwa, zabawna i prosta. Wrecz przeciwnie trudna, przeskakujaca miedzy watkami i bohaterami, potrafi namieszac, ale warta jest kazdej sekundy poswieconej na jej przeczytanie.

"Feliks jest tlusty i ciezki. Dawid nie moze myslec o niczym innym, tylko o jego ludzkiej smierci, tak potwornej tutaj. Niosa tragi nisko, na opuszczonych rekach.
- Dlaczego niesiecie tak nisko swojego 'maharadżę'? - pyta SS-man na bramie. - Wyzej! Wyzej!
- To nie 'maharadża' - odwazyl sie powiedziec jeden z vorarbeiterow - to nasz 'kapo'.
- So was? - zdziwil sie SS-man i...

Powieść obowiązkowa dla każdego kto interesuje się okupacyjną Warszawą i powstaniem warszawskim. Autor był uczestnikiem tych wydarzeń. W swojej powieści zdemaskował AK.

Powieść obowiązkowa dla każdego kto interesuje się okupacyjną Warszawą i powstaniem warszawskim. Autor był uczestnikiem tych wydarzeń. W swojej powieści zdemaskował AK.

Szalenie interesująca książka. Jej tematyka jest powalająca. Sam temat wojny jest na swój tragiczny sposób interesujący. Pierwsze co mnie uderzyło to fakt kim byli bohaterzy. W szkołach realiów wojny uczy się na chłopcach z "Kamieni na szaniec" i K.K. Baczyńskim -postaci z dobrych domów, mających wykształconych, dobrze zarabiających rodziców. A tu? Tu mamy rzeczywistość, która spotykała większość ludzi. Tu mamy chłopców biednych, głodnych, którzy z dumą kończą zawodówki, których dotyka problem picia i palenia, którzy muszą ciężko, dzień w dzień pracować w fabryce. Kończąc najlepszą szkołę w mieście, mając rodziców krytyków literackich, działając od lat w harcerstwie - łatwo być patriotą. Myślę, że Stacho i Jurek są wyjątkowi, bo pomimo tego wszystkiego co ich spotkało i tego jakie mieli życie, potrafili się zebrać w sobie i zacząć działać mimo iż nikt im tego nie wpajał od dziecka. Druga sprawa to to, że człowiek po tej lekturze ma bardziej obiektywne spojrzenie całą sprawę AK. W szkołach i harcerstwie uczą nas jednego, a tu mamy drugie. Np:
"Wczoraj przyszedł do nas na Mostową jakiś cuduś, porucznik z AK. Phi - powiada - straty. U mnie bywały takie dni, kiedy po dwudziestu zostawiałem na barykadzie"
"A oni - Sekuła wskazał kciukiem okno, za którym stał dom, gdzie kwaterowali akowcy - Im nie mosty w głowie, nie prawy brzeg Wisły, nie pomoc dla ofensywy radzieckiej. Im nie to w głowie, oni robią cud nad Wisłą. Robią ten cud na gwałt, bo wszystko, co sobie wymyślili rozsypuje się. Ale my Stachu wiemy, że cudów nie ma, nie te czasy, kochani panowie, nie te czasy.
Kogoś może przerażać fakt, że tworzyli partię komunistyczną, ale ja to usprawiedliwiam tak, że jeszcze dokładnie nie poznali jak to wygląda... Autora należy też pochwalić za opisy. Krótkie, zwięzłe i bardzo wpływające na wyobraźnię, zwłaszcza te w trzeciej części (opisującej już powstanie). Książka naprawdę warta polecenia. Można się z niej wiele dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy. Otwiera oczy na sprawy, których tylko cząstkowo i jednostronnie opowiadają nam w szkole (bynajmniej mi, nie wiem jak to było ze starym szkolnictwem) :)

Szalenie interesująca książka. Jej tematyka jest powalająca. Sam temat wojny jest na swój tragiczny sposób interesujący. Pierwsze co mnie uderzyło to fakt kim byli bohaterzy. W szkołach realiów wojny uczy się na chłopcach z "Kamieni na szaniec" i K.K. Baczyńskim -postaci z dobrych domów, mających wykształconych, dobrze zarabiających rodziców. A tu? Tu mamy rzeczywistość,...