Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263
- ArtykułyPowstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70
- ArtykułyPowiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17
- ArtykułyZadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Bohdan Czeszko
21
5,8/10
Urodzony: 01.04.1923Zmarły: 21.12.1988
(ur. 1 kwietnia 1923 w Warszawie, zm. 21 grudnia 1988 w Warszawie) – pisarz polski, scenarzysta i publicysta, poseł na Sejm PRL IV, V, VI i VII kadencji.Absolwent Państwowego Liceum Plastycznego. W czasie wojny od 1942 żołnierz Gwardii Ludowej i Armii Ludowej w Warszawie, ps. "Agawa", członek ZWM. Brał udział m.in. w zamachu na Cafe-Club. Walczył w powstaniu warszawskim w batalionie AL "Czwartaków" na Woli, Starówce i Śródmieściu, pełniąc funkcję szefa batalionu. Po upadku powstania nadal działał w konspiracji w Częstochowie, po czym w marcu 1945 wstąpił do 2 Armii Wojska Polskiego. Został ranny podczas forsowania Nysy.
Po wyzwoleniu studiował na Akademii Sztuk Pięknych i podjął działalność literacką. Debiutował w 1948 tomem opowiadań Początek edukacji. Autor powieści o tematyce okupacyjnej, wojennej między innymi "Pokolenia" z 1948. Powieść ta, opisująca historię Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, uniknęła socrealistycznych schematów, jednak powielała wiele kłamstw historycznych na temat m.in. mordu w Katyniu, powstania warszawskiego oraz żołnierzy AK i NSZ. Została zekranizowana przez Wajdę w 1954. Był także autorem "Trenu" z 1961, który został negatywnie oceniony przez ówczesną oficjalną krytykę za "pacyfizm i czarnowidztwo". W latach 1954–1963 redaktor Przeglądu Kulturalnego, później Kultury. Od 1965 był posłem na Sejm PRL z ramienia PZPR.
Po wyzwoleniu studiował na Akademii Sztuk Pięknych i podjął działalność literacką. Debiutował w 1948 tomem opowiadań Początek edukacji. Autor powieści o tematyce okupacyjnej, wojennej między innymi "Pokolenia" z 1948. Powieść ta, opisująca historię Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, uniknęła socrealistycznych schematów, jednak powielała wiele kłamstw historycznych na temat m.in. mordu w Katyniu, powstania warszawskiego oraz żołnierzy AK i NSZ. Została zekranizowana przez Wajdę w 1954. Był także autorem "Trenu" z 1961, który został negatywnie oceniony przez ówczesną oficjalną krytykę za "pacyfizm i czarnowidztwo". W latach 1954–1963 redaktor Przeglądu Kulturalnego, później Kultury. Od 1965 był posłem na Sejm PRL z ramienia PZPR.
5,8/10średnia ocena książek autora
165 przeczytało książki autora
294 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
W stronę młodości. Antologia polskich opowiadań współczesnych
5,8 z 4 ocen
37 czytelników 0 opinii
1975
Wczoraj i dziś. Antologia opowiadań polskich pisarzy współczesnych
7,0 z 4 ocen
48 czytelników 0 opinii
1973
Najnowsze opinie o książkach autora
Powódź Bohdan Czeszko
6,0
Kolejny raz sięgnęłam do moich pudeł na strychu, gdzie mieszczą się książki uratowane kiedyś przed złomowaniem na makulaturę. Wiele z nich jest mi zupełnie nieznanych ani z racji tytułu , ani autora. Tak też było i tym razem. Bohdan Czeszko to autor, o którym nigdy nie słyszałam.
Po tytule mogłam się spodziewać opisu jakiejś klęski żywiołowej, ale zawartość tej krótkiej książki zupełnie mnie zaskoczyła. Tytułowa powódź jest tylko tłem do rozważań autora na temat utraconych w życiu
szans. Wśród powodów wymienia złamanie losów przez historię i okropności II wojny światowej i jej wpływ na psychikę ludzi, niechęć, niedbalstwo, nałogi. W swoich rozważaniach dotyka też sztuki, miłości i śmierci. Specyficzna powieść dotycząca trudnego okresu.
Nostalgie mazurskie Bohdan Czeszko
5,8
Ni to opowiadania, ni to eseje. To właściwie zbiór przemyśleń, refleksji i obserwacji związanych z życiem autora na Mazurach. Czeszko niezwykle skrupulatnie portretuje swoje zmagania z budową wymarzonego siedliska, nie oszczędzając przy tym czytelnikowi sardonicznych uwag i celnych puent, czy to w odniesieniu do ekipy budowlanej czy też samego procesu powstawania domu.
Muszę jednocześnie przyznać, że o ile lektura fragmentów dotyczących relacji człowieka z mazurską przyrodą i wspomnienia Czeszki, sprawiła mi przyjemność, tak pozaprzyrodnicze obserwacje autora przypominały nieco pijackie wynurzenia i na dłuższą metę po prostu nużyły. Pisarz z dbałością opowiada o elementach przyrody, rozdział poświęcony drewnu przywołuje na myśl słynne eseje Jerzego Stempowskiego o berneńskim krajobrazie. Jest w tej prozie również pewna stasiukowa zadziorność, której nie sposób nie docenić. Myślę jednak, że „Nostalgie mazurskie” to wymagająca uważności proza, która nie każdemu przyniesie satysfakcję.