Własny pokój

Własny pokój to nasza kobieca siła nie dajmy się nigdy z niego wyrzucić i pamiętajmy żeby zawsze to mieć

Własny pokój to nasza kobieca siła nie dajmy się nigdy z niego wyrzucić i pamiętajmy żeby zawsze to mieć

Pokaż mimo to

„Kiedy więc każę wam zarabiać pieniądze i zdobyć własny pokój, w istocie proszę Was o to, byście żyły świadome rzeczywistości, a więc wiodły żywot fascynujący, niezależnie od tego, czy uda Wam się przekazać innym jego treść” - „Własny pokój” Wirginia Woolf.
—— Wspaniała opowieść Woolf o kobiecie i dla kobiet. O tym, aby walczyły o „własny pokój”, który obecnie staje się metaforom niezależności, władzy, bezpieczeństwa, sukcesu, pozycji społecznej, życiowych wyborów. Woolf w swoim eseju z 1929 roku daje nam - kobietom, dawkę bezcennej wiedzy, spokoju, zrozumienia ale również ogromną siłę. Każde Jej słowo, to kwintesencja swobody intelektualnej kobiet. Której tak bardzo potrzebujemy. My i świat. Własne pieniądze są tak samo ważne jak i prawa wyborcze kobiet. To siła, której nie może nam nikt odebrać. Musimy o tym zawsze pamiętać.
—— W opublikowanym przez Wydawnictwo Osnovs wydaniu, znajdziemy również wspaniałe wypowiedzi sześciu Polek, dla których Własny Pokój to prolongata i swoistego rodzaju wypełniany testament odziedziczony od W. Woolf. Dla mnie najlepsze wypowiedzi to: Edyta Bartosiewicz, Joanna Bator, Martyna Wojciechowska. Polecam. Mega ważne słowa. ————————
„Szacunek dla siebie - coś, co w gruncie rzeczy jest bezcenne”.

„Kiedy więc każę wam zarabiać pieniądze i zdobyć własny pokój, w istocie proszę Was o to, byście żyły świadome rzeczywistości, a więc wiodły żywot fascynujący, niezależnie od tego, czy uda Wam się przekazać innym jego treść” - „Własny pokój” Wirginia Woolf.
—— Wspaniała opowieść Woolf o kobiecie i dla kobiet. O tym, aby walczyły o „własny pokój”, który obecnie staje się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Reklama i tytuł książki skłoniła mnie do zakupu tej pozycji, gdyż uważam że temat poruszany w niej jest jak najbardziej aktualny. Pierwsza część bardzo przypadła mi do gustu jednak drugą część czytało mi się ciężko. Wymaga on większego skupienia i czasu ...

Reklama i tytuł książki skłoniła mnie do zakupu tej pozycji, gdyż uważam że temat poruszany w niej jest jak najbardziej aktualny. Pierwsza część bardzo przypadła mi do gustu jednak drugą część czytało mi się ciężko. Wymaga on większego skupienia i czasu ...

Pokaż mimo to

Bardzo dobra i mądra, ale myślę, że nie dla każdego.
Pierwszą część, z esejami polskich twórczyń przeszłam jak burza.
Ale drugiej, tej właściwej, tej o własnej przestrzeni w przeności i dosłownie - przeczytać szybko się nie da i wg mnie nawet nie powinno się.
Pomijam tu specyficzny, choć dla Virginii Woolf charakterystyczny, styl pisania, ale kwestie rzez nią poruszane musiałam sączyć powoli. Czasem dwie strony na raz, czasem tylko pół. Musiałam przetrawić.
Must read dla każdej kobiety, a już na pewno dla tych, których obchodzi ich miejsce i rola nie tylko w literaturze, ale i w rzestrzeni społecznej - jak i we własnym życiu. We własnym pokoju :)

Bardzo dobra i mądra, ale myślę, że nie dla każdego.
Pierwszą część, z esejami polskich twórczyń przeszłam jak burza.
Ale drugiej, tej właściwej, tej o własnej przestrzeni w przeności i dosłownie - przeczytać szybko się nie da i wg mnie nawet nie powinno się.
Pomijam tu specyficzny, choć dla Virginii Woolf charakterystyczny, styl pisania, ale kwestie rzez nią poruszane...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Doskonała książka - lektura obowiązkowa dla każdej twórczyni. Przez ponad 90 lat od słynnego eseju Woolf niewiele, niestety, zmieniło się w kwestii artystycznych działań kobiet. Przekonują się o tym współczesne artystki, wciąż znacznie słabiej opłacane od mężczyzn. Tu znajdziesz relację ze spotkania autorskiego z Sylwią Chutnik i Karoliną Sulej, które przeprowadziły rozmowy dodane do oryginalnego eseju Woolf: https://zupelnieinnaopowiesc.com/2019/06/27/wlasny-pokoj-virginii-woolf-po-90-latach-spotkanie-wokol-nowego-wydania-ksiazki/

Doskonała książka - lektura obowiązkowa dla każdej twórczyni. Przez ponad 90 lat od słynnego eseju Woolf niewiele, niestety, zmieniło się w kwestii artystycznych działań kobiet. Przekonują się o tym współczesne artystki, wciąż znacznie słabiej opłacane od mężczyzn. Tu znajdziesz relację ze spotkania autorskiego z Sylwią Chutnik i Karoliną Sulej, które przeprowadziły rozmowy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowita lekkość z jaką Woolf posługuje się piórem nasuwa skojarzenie ze zręcznym szermierzem. Czytelnik od pierwszych stron zostaje wciągnięty w wartki, krystalicznie czysty nurt myśli autorki i wyrzucony na brzegu z poczuciem pełnego zrozumienia rangi niezależności i wpływu okoliczności życiowych na twórczość nie tylko kobiet, ale na wolność myśli w ogóle. Jaki jest pierwszy warunek możliwości powstania dzieła i czy jest to warunek wystarczający? Książki tak uczciwej i podającej na srebrnej tacy grudkę prawdy, dawno nie czytałam.
Jak piękny byłby świat, gdyby pożegnać się choć z jednym 'Sienkiewiczem' w naszym olejowo-flaczystym spisie szkolnym czy uniwersyteckim.
Lektura obowiązkowa, dodatkowo opatrzona fantastycznym wstępem Filipiak, polecam.

Niesamowita lekkość z jaką Woolf posługuje się piórem nasuwa skojarzenie ze zręcznym szermierzem. Czytelnik od pierwszych stron zostaje wciągnięty w wartki, krystalicznie czysty nurt myśli autorki i wyrzucony na brzegu z poczuciem pełnego zrozumienia rangi niezależności i wpływu okoliczności życiowych na twórczość nie tylko kobiet, ale na wolność myśli w ogóle. Jaki jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Virginia Woolf zapowiedziała, że za sto lat kobiety na pewno będą miały możliwość swobodnej artystycznej ekspresji i w zasadzie miała rację, po 90 latach od opublikowania tego eseju nikogo nie dziwi kobieta-artystka. Niestety niektóre aspekty kobiecej aktywności nadal są zablokowane. Działamy jednak w dobrym kierunku.

Ta niesamowita kobieta zwróciła uwagę na to, jak niezbędna dla człowieka(nie tylko pisarza) jest własna, autonomiczna przestrzeń oraz środki materialne zapewniające rozwój. To proste, wrecz banalne elementy, dzieki którym jednostka ma możliwość intelektualnej, twórczej pracy.

Warto znać "Wspólny pokój". Nawet trzeba znać.

Virginia Woolf zapowiedziała, że za sto lat kobiety na pewno będą miały możliwość swobodnej artystycznej ekspresji i w zasadzie miała rację, po 90 latach od opublikowania tego eseju nikogo nie dziwi kobieta-artystka. Niestety niektóre aspekty kobiecej aktywności nadal są zablokowane. Działamy jednak w dobrym kierunku.

Ta niesamowita kobieta zwróciła uwagę na to, jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Eseje to chyba jednak nie moja bajka. Rozważania z mnóstwem dygresji sprawiają, że zaczynam zastanawiać się, o czym ja właściwie czytam. A wątek główny był niezwykle ciekawy. Nigdy nie zastanawiałam się nad rolą i miejscem kobiet w świecie literatury. Żyjemy w czasach, gdy mamy dostęp do niezliczonej ilości książek pisanych zarówno przez kobiety jak i przez mężczyzn, i nie widać żadnej dysproporcji jeśli chodzi o płeć pisarzy. W innych branżach, owszem, słyszy się o "szklanych sufitach", dyskryminacji, ale nie przypuszczałam, że mogłoby to dotyczyć literatury. Wszak pisanie jest dość liberalnym zajęciem - kto chce i potrafi, ten pisze. A jednak nie jest to do końca właściwe rozumowanie. Faktycznie, jakby pójść tokiem rozumowania autorki kobiety nie dysponują taką ilością czasu jak mężczyźni (w większości). Bo dom, dzieci, bieżące sprawy zaprzątają nam myśli i zajmują czas. Gdzie tu jeszcze miejsce na twórczość? Jednak wydaje mi się, że współcześnie da się to wszystko pogodzić, natomiast w minionych wiekach, gdy tworzyła np. Jane Austin lub wcześniej, nie było łatwo. Wtedy tworzenie literatury przez kobiety było wręcz źle widziane, więc pisanie książek czy uprawianie poezji było aktem odwagi. Nie mniejsze znaczenie miał fakt, że kobiety w dawnych czasach były mocno uzależnione od mężczyzn, nie miały własnego miejsca w domu, dochodów i w zasadzie cały ich świat zamykał się w czterech ścianach, bo nie podróżowały. Niesamowite jest czytanie o takich czasach. Ta lektura uświadomiła mi, jak płeć warunkuje życiowe losy i jak my, kobiety, w obecnych czasach mamy wiele w porównaniu z tym, co było kiedyś. A wszystko to wywalczone...

Eseje to chyba jednak nie moja bajka. Rozważania z mnóstwem dygresji sprawiają, że zaczynam zastanawiać się, o czym ja właściwie czytam. A wątek główny był niezwykle ciekawy. Nigdy nie zastanawiałam się nad rolą i miejscem kobiet w świecie literatury. Żyjemy w czasach, gdy mamy dostęp do niezliczonej ilości książek pisanych zarówno przez kobiety jak i przez mężczyzn, i nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kiedy ktoś zaczyna powtarzać jak echo te pytanie: "No dobra, no to wymień mi sławne kobiety kompozytorki, naukowczynie,biolożki, matematyczki etc." zwykle dopada drugą osobę bezsilność albo złość. Nie wymienisz żadnej - argument przeciwko tobie. Wymienisz garstkę - to samo. Virginia Woolf pokazuje nam, że nie trzeba jednak przekrzykiwać się nazwiskami. Bo jak w sumie wyjaśnić jednym zdaniem całą historię odcinania kobiet od świata. Na początku trzeba powiedzieć, że kobiety nie miały własnego pokoju, własnego miejsca. Metafora odnosi się do miejsca publicznego, miejsca w edukacji, kulturze czy ekonomii.
Autorka pokazuje, jak umiejętnie potrafi posługiwać się obrazami, językiem (który nie boi się być miejscami cięty) oraz jak precyzyjnie precyzuje problem dlaczego kobiety przez wieki tkwiły w miejscu.
Myślę, że chociaż trochę rozumiem zarzuty stawiane wobec Woolf, posądzające ją o bycie uprzywilejowaną, o inteligentkę nieprzymierającą głodem. Jednakże uważam, iż są to zarzuty trochę nieuczciwe: po pierwsze Virginia świetnie zdaje sobie sprawę ze swojego ekonomicznego uprzywilejowania i właściwie opisuje je w tekście, po drugie, autorka ma tylko jedną, swoją perspektywę, którą prawdziwie rozumie.

Tymczasem zamiast wskazywać, jako mało jest wielkich kobiet w historii, powinniśmy się dziwić, że jakieś w ogóle były.

Kiedy ktoś zaczyna powtarzać jak echo te pytanie: "No dobra, no to wymień mi sławne kobiety kompozytorki, naukowczynie,biolożki, matematyczki etc." zwykle dopada drugą osobę bezsilność albo złość. Nie wymienisz żadnej - argument przeciwko tobie. Wymienisz garstkę - to samo. Virginia Woolf pokazuje nam, że nie trzeba jednak przekrzykiwać się nazwiskami. Bo jak w sumie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ważna, potrzebna i miejscami niestety bardzo aktualna. Kluczowa w zrozumieniu pozycji kobiet i ich rozwoju. Z treści bije niesamowite ciepło i spokój, ale też powaga podejmowanych tematów.

Ważna, potrzebna i miejscami niestety bardzo aktualna. Kluczowa w zrozumieniu pozycji kobiet i ich rozwoju. Z treści bije niesamowite ciepło i spokój, ale też powaga podejmowanych tematów.

Pokaż mimo to