Pierwsza w Polsce tak obszerna monografia protestów mających miejsce w marcu 1968r. w Trójmieście. Ukazana w szerokim spektrum społecznym, przedstawiająca krok po kroku jak powstały i rozwijały się protesty w szkołach, na uczelniach i w zakładach pracy.
Gomułka, ekonomista - samouk, prowadził polską gospodarkę w ślepą uliczkę. Po nadziei związanej z odwilżą po czasach stalinowskich, już na początku lat 60-tych, zwiększyło się poczucie społecznej niewiary w możliwość poprawy bytu materialnego i gwałtownie spadał społeczny optymizm. Władza powoli dokręcała śrubę likwidując w kraju "ośrodki oporu". W 1957r. zamknięto opiniotwórczy tygodnik"Po prostu" i stłumiono związaną z tym falę protestów. Opozycjonistów - Kuronia, Modzelewskiego- osadzono w więzieniu. Krytycznych wobec władzy pisarzy - Wańkowicza, Mackiewicza, Millera systematycznie szykanowano.
W 1967r. klęska koalicji antyizraelskiej w wojnie sześciodniowej na Bliskim Wschodzie, spowodowała w krajach zależnych od Moskwy, sterowany przez partie komunistyczne, wybuch nastrojów antysemickich. Gomułka w oficjalnym przemówieniu nazwał zamieszkałe w Polsce osoby pochodzenia żydowskiego "V kolumną".
Autor monografii odsłania kulisy czystek wśród kadry uczelnianej na terenie Trójmiasta, preparowanie przez SB dowodów przeciwko uczonym pochodzenia żydowskiego. Usuwanie zasłużonych naukowców z pracy podczas posiedzeń rad uczelni w tajnych głosowaniach, w których inni profesorowie ulegali presji partii i głosowali za dyscyplinarnym usunięciem swoich kolegów z uczelni. Przeciwko temu głosowali nieliczni np. prof. H. Samsonowicz.
Do kolejnej fali protestów w Trójmieście doszło po zakazie wystawiania w Teatrze Narodowym "Dziadów" w reżyserii Kazimierza Dejmka.
Autor stawia tu śmiałą tezę, że za rozpowszechnienie plotki, iż był to rozkaz z Moskwy ( na łamach moskiewskiej "Prawdy" 30 stycznia 1968r. bardzo pozytywnie oceniono spektakl),odpowiada środowisko związane z Mieczysławem Moczarem (s.55),dążące do osłabienia pozycji Gomułki.
Prof. Andrzejewski podkreśla, że wśród trójmiejskich studentów nie było nastrojów antysemickich. A nagonka przeciw "syjonistom", rozpętana przez PZPR w Polsce była sterowana odgórnie i miała odwróć uwagę Polaków od istotnych problemów kraju. Miała także izolować domagających się respektowania przez władze podstawowych swobód demokratycznych od reszty społeczeństwa, co władzom udało się tylko do pewnego stopnia. Materiały archiwalne nie potwierdzają masowego wzrostu nastrojów antysemickich w Trójmieście w Marcu 68. (s.194).
Na zakończenie autor stwierdza, że w kraju i w Trójmieście wydarzenia marcowe przyspieszyły oraz pogłębiły proces odchodzenia od komunizmu środowisk inteligenckich i rozpoczęły nieuchronną destrukcję narzuconego Polsce ustroju. Przyczyniły się do tego, że 12 lat później Gdańsk miał odegrać wiodącą rolę w jego ostatecznym demontażu.

Pierwsza w Polsce tak obszerna monografia protestów mających miejsce w marcu 1968r. w Trójmieście. Ukazana w szerokim spektrum społecznym, przedstawiająca krok po kroku jak powstały i rozwijały się protesty w szkołach, na uczelniach i w zakładach pracy.
Gomułka, ekonomista - samouk, prowadził polską gospodarkę w ślepą uliczkę. Po nadziei związanej z odwilżą po czasach...