Powieść o małym mieście we Francji i jego mieszkańcach. Powieść tajemnicza, zagadkowa, lekko mroczna. Przede wszystkim jednak bardzo dobra i taka, którą warto polecić oraz warto przeczytać.
"To prawda, że miasteczko jest śmieszne, jego mieszkańcy małoduszni, nie istnieje przyszłość". To cytat książkowy, który pasuje jak ulał, by określić w najkrótszy sposób miejsce akcji powieści i jego bohaterów. Przyszłość tegoż miasteczka miał poznać jeden człowiek - pracownik biblioteki pan Meurtre. Zapisał ją i umarł. Dwójka jego następców rękopis ów czyta i jest pod bardzo głębokim wrażeniem tego tekstu. Nic dziwnego, na ich oczach dzieją się rzeczy, które przed chwilą ukazały się na kartach rękopisu. Przy okazji odczytywania tych niezwykłych zapisków bibliotekarze odkrywają wiele tajemnic, spojrzą na siebie i otoczenie inaczej, odkryją także niejedną prawdę o mieszkańcach miasteczka. Prawdę raczej smutną i niepochlebną.
Ciekawa i dość intrygująca książka. Fantastyczne, psychologiczne i obyczajowe elementy składowe mieszają się tu w sposób interesujący. Wszystko doprawione szczyptą filozoficznej zadumy. Wrażenia ogólne pozytywne i warto zwrócić uwagę na tę książkę.

Powieść o małym mieście we Francji i jego mieszkańcach. Powieść tajemnicza, zagadkowa, lekko mroczna. Przede wszystkim jednak bardzo dobra i taka, którą warto polecić oraz warto przeczytać.
"To prawda, że miasteczko jest śmieszne, jego mieszkańcy małoduszni, nie istnieje przyszłość". To cytat książkowy, który pasuje jak ulał, by określić w najkrótszy sposób miejsce akcji...

Zaczęłam czytać z wielkim zainteresowaniem, jednak im dalej już trochę mnie znużyła. Ale warto poznać nawet z powodu ciekawej konstrukcji.

Zaczęłam czytać z wielkim zainteresowaniem, jednak im dalej już trochę mnie znużyła. Ale warto poznać nawet z powodu ciekawej konstrukcji.

"Proszę mi doradzić. Czyje życie mam sobie wybrać?" mówi, wchodząc do biblioteki, jedna z bohaterek "Lustra". "Aby nie nasze" odpowiada bibliotekarz. Czyżby? Okazuje się, że takie też w tej bibliotece podają. Ale od początku...

Akcja powieści Daniela Boulangera dzieje się w prowincjonalnej mieścinie Ici, miasteczku "tak niedużym, że wyjść do niego można było tylko w głąb". Pewnego dnia ginie w wypadku miejscowy bibliotekarz, trochę dziwak, trochę samotnik, nieodkryty autor, który do biblioteki podrzucił bezimienny rękopis. Natrafiają na niego następcy bibliotekarza, którzy odkrywają, że opowieść tam zawarta jest o nich i o ich miasteczku, oglądają w nim samych siebie jak w lustrze, a jednocześnie dowiadują się, co ma się zdarzyć za chwilę. W rękopisie zawarta została bowiem przyszłość.

Akcja dość interesująca i prowokująca wiele pytań. Czym tak naprawdę jest rękopis? Czy stary bibliotekarz przewidywał, czy kreował przyszłość? Czy następuje ona sama z siebie, czy zostaje wyzwolona podczas czytania? Czym tak naprawdę jest rzeczywistość i kto ją tworzy? I kim są ludzie, którzy mieszkają obok nas, czego w nich nie dostrzegamy?

To, co zachwyciło mnie w książce to nie sama jej materia. To też sposób jej opowiedzenia. Czytałam ją celowo wolniej niż mam w zwyczaju, żeby po prostu rozkoszować się tym językiem, jego plastycznością i łatwością, z jaką narrator zdaje się opisywać zdarzenia, przeskakiwać od rzeczywistości do rękopisu, od jednego bohatera do drugiego, wszystko jest bardzo płynne i dynamiczne. Czytając recenzje, zauważyłam, że wielu osobom to łączenie różnych płaszczyzn i bohaterów sprawiało trudność i zniechęcało. Moim zdaniem jednak warto po prostu dać się ponieść narracji, a ten oniryczny klimat i gra prowadzona z czytelnikiem, pomieszanie światów rzeczywistego i powieściowego to największa zaleta tej krótkiej książki.

"Proszę mi doradzić. Czyje życie mam sobie wybrać?" mówi, wchodząc do biblioteki, jedna z bohaterek "Lustra". "Aby nie nasze" odpowiada bibliotekarz. Czyżby? Okazuje się, że takie też w tej bibliotece podają. Ale od początku...

Akcja powieści Daniela Boulangera dzieje się w prowincjonalnej mieścinie Ici, miasteczku "tak niedużym, że wyjść do niego można było tylko w...

"Lustro" Boulangera na samym początku męczy oraz wprowadza nas w stan zagubienia. Czytelnikowi ciężko połapać się w wydarzeniach, które są poprzeplatane scenariuszem napisanym przez jednego z bohaterów. Jednak kiedy damy się ponieść panującej w tym utworze atmosferze, wsiąkamy w nią całkowicie. Aura tajemniczości spowija małe francuskie miasteczko, w którym mamy ochotę coraz bardziej się zagłębiać. Poznajemy losy bohaterów w całkiem nietypowy sposób, przez co książka staje się ciekawsza. Kto z nas nie chciałby przeczytać rękopisu, na którego kartkach ukazane jest życie otaczających nas osób? Idealnie nakreśleni bohaterowie, intrygi oraz tajemnice, do tego książki oraz biblioteka to wszystko, co znajdziemy w tym utworze.
Nie jest to książka lekka, która dostarczy nam tylko rozrywki. Zmusza do myślenia, stawia pytania, na które podczas tej lektury sami sobie odpowiadamy.
Polecam na spokojny wieczór z kubkiem herbaty w ręku.

"Lustro" Boulangera na samym początku męczy oraz wprowadza nas w stan zagubienia. Czytelnikowi ciężko połapać się w wydarzeniach, które są poprzeplatane scenariuszem napisanym przez jednego z bohaterów. Jednak kiedy damy się ponieść panującej w tym utworze atmosferze, wsiąkamy w nią całkowicie. Aura tajemniczości spowija małe francuskie miasteczko, w którym mamy ochotę...

Książka trudna, wymagająca skupienia. Nie jest to pozycja do czytania w wannie lub pomiędzy smażeniem kotletów a wieszaniem firanek.
Początkowo czułam chaos i zniechęcenie jednak w miarę czytania odczuwałam ciekawość. Dałam się ponieść klimatowi książki, zimnemu i smutnemu, czasem nostalgicznemu. Czyta się w dwa wieczory lecz aby ją w pełni zrozumieć trzeba przeczytać kolejny raz a może i kolejny. Dla mnie to za wiele i za trudne.
Polecam serdecznie dla odważnych i wytrwałych, ja niestety skapitulowałam trzydzieści kartek przed końcem. Nie wiem może to z powodu zimy za oknem, może mojego chwilowego rozedrgania, może na skutek złych wiadomości w radiu... Nie wiem. Mimo to polecam.

Książka trudna, wymagająca skupienia. Nie jest to pozycja do czytania w wannie lub pomiędzy smażeniem kotletów a wieszaniem firanek.
Początkowo czułam chaos i zniechęcenie jednak w miarę czytania odczuwałam ciekawość. Dałam się ponieść klimatowi książki, zimnemu i smutnemu, czasem nostalgicznemu. Czyta się w dwa wieczory lecz aby ją w pełni zrozumieć trzeba przeczytać...

Boulanger posiadł rzadką sztukę kreowania niezwykle plastycznym językiem powieściowego świata. W przypadku "Lustra" jest to duszny mały światek prowincjonalnego francuskiego miasteczka. Spacerując z pisarzem po uliczkach niemal dotykamy bohaterów - rzadko udaje mi się aż tak wskoczyć w książkową rzeczywistość...

"Lustro" to dziwna, rozedrgana, wymagająca wyjątkowego skupienia powieść. Kiedy już poddasz się jej rytmowi, zanurzysz w niej po uszy, porwie cię niesamowicie plastycznym językiem i niebanalną fabułą.

W sennym prowincjonalnym miasteczku Ici ginie tragicznie miejscowy bibliotekarz, pan Meurtre. Jego następca Symeon za stosami zakurzonych książek znajduje rękopis. Zagłębiając się w lekturze odkrywa, że jest to książka o Ici i jego mieszkańcach, penetrująca bezlitośnie najwstydliwsze zakamarki ich dusz, obnażająca z chirurgiczną precyzją banalną nijakość ich egzystencji, odbijająca prowincjonalny światek niczym lustro, wreszcie przewidująca (a może prowokująca?) wydarzenia, nierzadko tragiczne. Przerażony tą wiedzą nowy bibiotekarz ucieka z miasteczka, nie odważając się jednak zniszczyć rękopisu. Trafia on w ręce jego następczyni, niepozornej, ale błyskotliwej i zżeranej namiętnościami starej panny. Także i dla niej lektura będzie wyczerpującym doświadczeniem...

Boulanger posiadł rzadką sztukę kreowania niezwykle plastycznym językiem powieściowego świata. W przypadku "Lustra" jest to duszny mały światek prowincjonalnego francuskiego miasteczka. Spacerując z pisarzem po uliczkach niemal dotykamy bohaterów - rzadko udaje mi się aż tak wskoczyć w książkową rzeczywistość...

"Lustro" to dziwna, rozedrgana, wymagająca wyjątkowego...

Pomysł na fabułę - świetny. Na jej podstawie można było stworzyć wciągającą i pełną napięcia powieść... Niestety w takiej formie, książka mnie nie zachwyciła, musiałam się nawet zmuszać, żeby dotrzeć do końca.

Pomysł na fabułę - świetny. Na jej podstawie można było stworzyć wciągającą i pełną napięcia powieść... Niestety w takiej formie, książka mnie nie zachwyciła, musiałam się nawet zmuszać, żeby dotrzeć do końca.

Początkowo bardzo trudna i odrzucają książka. Jednakże opłaca się wytrwać i poczekać aż ciekawość sama wpadnie przez któreś z oczu.

Mnie książka bardzo się spodobała, pomimo tego, że nie gustuję w takich pozycjach.

Początkowo bardzo trudna i odrzucają książka. Jednakże opłaca się wytrwać i poczekać aż ciekawość sama wpadnie przez któreś z oczu.

Mnie książka bardzo się spodobała, pomimo tego, że nie gustuję w takich pozycjach.