Prawdziwy płomień miłości to rzecz delikatna. Pali się jak łuczywo, tańcząc w rozkosznej krainie bajki. Trzeszczy jak ogień w wielkich pieca...
Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Theodore Dreiser
![Theodore Dreiser](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/31114/235532-140x200.jpg)
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Theodore_Dreiser
13
1
7,0/10
Pisze książki: klasyka, literatura piękna
Urodzony: 27.08.1871Zmarły: 28.12.1945
Amerykański powieściopisarz z nurtu naturalizmu i dziennikarz. Pochodził z religijnej rodziny (ojciec pobożny rzymski katolik, matka z farmerskiej rodziny menonickiej przeszła na katolicyzm). Theodore był dwunastym z ich trzynaściorga dzieci (dziewiątym z dziesięciu, które przeżyły niemowlęctwo). Jego starszym bratem był popularny twórca tekstów piosenek Paul Dresser.
Przez rok (1889-90) studiował na Uniwersytecie Indiany. Podejmował różne prace dorywcze, a potem został reporterem Chicago Globe i St. Louis Globe-Democrat. Zajmował się przestępczością, wydarzeniami politycznymi, pisał też artykuły o pisarzach takich jak Nathaniel Hawthorne czy William Dean Howells, przeprowadzał wywiady z osobami publicznymi: Andrew Carnegiem, Thomasem Edisonem. W 1898 roku poślubił Sarę White. Swoje dzieciństwo i młodość opisał w dwóch książkach autobiograficznych: Dawn (1931) i Newspaper Days (1922 jako A Book About Myself, wydanie rozszerzone 1931).
Opierając się na intensywnej pracy dziennikarskiej, z rozmachem opisywał dynamiczny rozwój Chicago, skrajne ubóstwo i skrajne bogactwo. Był pionierem nurtu naturalistycznego w USA, zafascynowanym powieściami Zoli i Balzaca. Tworzył postacie niedoskonałe moralnie, ale przeciwstawiające się wszystkim przeszkodom, w duchu darwinowskim. Często poruszał temat nierówności społecznych. Wywarł wielki wpływ na kolejne pokolenie, choć krytycy zarzucają mu czasem ciężki styl, rozwlekłe dywagacje.
Jego pierwsza powieść, Siostra Carrie (1900),opowiada historię 18-letniej dziewczyny, która ucieka ze wsi do Chicago, zostaje utrzymanką, przenosi się wraz z kochankiem do Nowego Jorku i tam zostaje popularną aktorką (film Wylera z 1952 roku). Tematem Amerykańskiej tragedii jest pogoń za fortuną: młody chłopak zabija ubogą narzeczoną w ciąży, gdy pojawia się perspektywa poślubienia zamożnej dziewczyny. Z kolei tzw. Trylogia pragnienia (The Financier, The Titan i The Stoic) to opowieść o życiu magnata finansowego z Chicago, m.in. budującego tam linie tramwajowe, wzorowana na życiorysie Yerkesa, przy czym pisarz podziwia przebojowość tego biznesmena. Sam Dreiser musiał borykać się z cenzurą (niektóre książki wydał w Anglii) i trudnościami finansowymi – wczesne książki nie sprzedawały się zbyt dobrze, mimo uznania krytyki, więc pisał nadal do prasy, bywał też redaktorem w różnych czasopismach, m.in. prestiżowym magazynie dla kobiet Delineator w Nowym Jorku (1907-10). W latach 1911-25 opublikował 14 książek, przezwyciężając kryzys pisarski spowodowany kłopotami z wydaniem Siostry Carrie.
Przez rok (1889-90) studiował na Uniwersytecie Indiany. Podejmował różne prace dorywcze, a potem został reporterem Chicago Globe i St. Louis Globe-Democrat. Zajmował się przestępczością, wydarzeniami politycznymi, pisał też artykuły o pisarzach takich jak Nathaniel Hawthorne czy William Dean Howells, przeprowadzał wywiady z osobami publicznymi: Andrew Carnegiem, Thomasem Edisonem. W 1898 roku poślubił Sarę White. Swoje dzieciństwo i młodość opisał w dwóch książkach autobiograficznych: Dawn (1931) i Newspaper Days (1922 jako A Book About Myself, wydanie rozszerzone 1931).
Opierając się na intensywnej pracy dziennikarskiej, z rozmachem opisywał dynamiczny rozwój Chicago, skrajne ubóstwo i skrajne bogactwo. Był pionierem nurtu naturalistycznego w USA, zafascynowanym powieściami Zoli i Balzaca. Tworzył postacie niedoskonałe moralnie, ale przeciwstawiające się wszystkim przeszkodom, w duchu darwinowskim. Często poruszał temat nierówności społecznych. Wywarł wielki wpływ na kolejne pokolenie, choć krytycy zarzucają mu czasem ciężki styl, rozwlekłe dywagacje.
Jego pierwsza powieść, Siostra Carrie (1900),opowiada historię 18-letniej dziewczyny, która ucieka ze wsi do Chicago, zostaje utrzymanką, przenosi się wraz z kochankiem do Nowego Jorku i tam zostaje popularną aktorką (film Wylera z 1952 roku). Tematem Amerykańskiej tragedii jest pogoń za fortuną: młody chłopak zabija ubogą narzeczoną w ciąży, gdy pojawia się perspektywa poślubienia zamożnej dziewczyny. Z kolei tzw. Trylogia pragnienia (The Financier, The Titan i The Stoic) to opowieść o życiu magnata finansowego z Chicago, m.in. budującego tam linie tramwajowe, wzorowana na życiorysie Yerkesa, przy czym pisarz podziwia przebojowość tego biznesmena. Sam Dreiser musiał borykać się z cenzurą (niektóre książki wydał w Anglii) i trudnościami finansowymi – wczesne książki nie sprzedawały się zbyt dobrze, mimo uznania krytyki, więc pisał nadal do prasy, bywał też redaktorem w różnych czasopismach, m.in. prestiżowym magazynie dla kobiet Delineator w Nowym Jorku (1907-10). W latach 1911-25 opublikował 14 książek, przezwyciężając kryzys pisarski spowodowany kłopotami z wydaniem Siostry Carrie.
7,0/10średnia ocena książek autora
307 przeczytało książki autora
556 chce przeczytać książki autora
9fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Tragedia Amerykańska. T. 1, Tęsknota. T. 2, Zbrodnia. T. 3, Kara
Theodore Dreiser
7,0 z 155 ocen
520 czytelników 17 opinii
1991
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Jakże często drobne na pozór nieporozumienia wymagają wielkiej miłości, by je puścić w niepamięć. Gdzie tej miłości nie ma – obie strony sum...
Jakże często drobne na pozór nieporozumienia wymagają wielkiej miłości, by je puścić w niepamięć. Gdzie tej miłości nie ma – obie strony sumują poszczególne pozycje i dochodzą do rezultatów każde na własną rękę.
2 osoby to lubiąSkazany! już skazany! Musi więc umrzeć! O, Boże, jakież szczęście móc ukryć twarz w poduszkę i nie ukazywać nikomu prawdziwego bólu"!
Skazany! już skazany! Musi więc umrzeć! O, Boże, jakież szczęście móc ukryć twarz w poduszkę i nie ukazywać nikomu prawdziwego bólu"!
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Tragedia Amerykańska. T. 1, Tęsknota. T. 2, Zbrodnia. T. 3, Kara Theodore Dreiser ![Tragedia Amerykańska. T. 1, Tęsknota. T. 2, Zbrodnia. T. 3, Kara](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/50000/50052/181158-352x500.jpg)
7,0
![Tragedia Amerykańska. T. 1, Tęsknota. T. 2, Zbrodnia. T. 3, Kara](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/50000/50052/181158-352x500.jpg)
Takie właśnie książki chcę czytać! Nieśpieszna fabuła, piękny, "niegdysiejszy" język, wyraziści bohaterowie... Krótkie i smutne życie Clyde Griffiths'a zakończone na krześle elektrycznym jest efektem tamtych czasów, ale może być równocześnie przestrogą i dla nas, chcących ciągle więcej i więcej. Ile można dla tego "więcej" poświęcić? Jakimi środkami do tego dojść? Czy w ogóle warto?
Wspaniała lektura, choć zakończenie wpędziło mnie w niezłą depresję.
Siostra Carrie Theodore Dreiser ![Siostra Carrie](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/105000/105441/161700-352x500.jpg)
6,4
![Siostra Carrie](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/105000/105441/161700-352x500.jpg)
Wydana pierwszy raz w 1900 roku "Siostra Carrie" kontynuuje tradycje dziewiętnastowiecznej prozy anglosaskiej, więc może przypaść do gustu miłośnikom klasyki.
Nie jest to jednak powieść wysokich lotów, głównie za przyczyną przewidywalności wielu wątków i wykorzystania mocno oklepanego w literaturze motywu Kopciuszka. Autor, co prawda, urozmaicił ten motyw kilkoma fabularnymi niespodziankami, które na pewno podnoszą wartość całości, jednak nie ustrzegł się przed szablonowością.
Mimo wspomnianych wad, czyta się z przyjemnością, bo to lekka i wciągająca lektura.
Udało się Dreiserowi stworzyć postacie, które wzbudzają w czytelniku emocje. Ciekawe są ich perypetie, zwłaszcza upadek jednego z drugoplanowych bohaterów, który - moim zdaniem - jest największym atutem fabuły. Śledzenie powolnej degrengolady tej postaci może pasjonować, zwłaszcza, że akurat ten wątek nie jest do końca przewidywalny i zaskakuje swym finałem.
Za plus uważam też zacięcie psychologiczne, z jakim autor podchodzi o swych postaci, oddając w początkach wielu rozdziałów znaczący głos narratorowi. Momentami fragmenty te przypominały mi prozę Henry'ego Jamesa.
Niewątpliwą zaletą jest też wiarygodnie pokazane tło społeczne, zwłaszcza problemy związane z kryzysem gospodarczym, bezrobociem, strajkami robotników.
Całość napisana jest stylem, który dziś już może trącić myszką, ale ma to swój urok, który na pewno doceniają miłośnicy klasyki.