„Przewoźnik” to kolejny tom którego głównym wątkiem jest walka z Tengelem Złym i jego próbami unicestwienia swoich potomków. Tym razem do walki staje Benedikte, pierwsza z rodu dotknięta kobieta, która faktycznie wygląda jak dotknięta i z wyglądu bardziej przypomina takich swoich przodków jak choćby Heike czy Ulvhedin, a nie Sol czy Tulę. Wątek jej wyglądu i ogólnego pierwszego wrażenie jakie wywołuje jest dosyć istotny i naprawdę bardzo ciężko słuchało się tego, jak dziewczyna cierpi, porównując się do innej, ładniejszej kobiety, tym bardziej że sama Benedikte z charakteru i zachowania bardzo przypomina tych najlepszych z rodu, jak chociażby Heike. Bardzo ją polubiłam, w odróżnieniu od jej wybranka, czyli Sandera, który – jak dobrze zostało to ujęte w powieści – był po prostu zbyt niedojrzały, by wejść w związek z osobą taką jak Benedikte i ostatecznie cieszę się, że wyszło tak a nie inaczej.

Co do samego wątku głównego to bardzo podobało mi się, że Sandemo wplotła w historię sporo wierzeń nordyckich, bo bardzo lubię takie wątki, nawet jeśli wierzenia są podkoloryzowane czy lekko zmienione. Co prawda domyśliłam się, kto jest tą marionetką Tengela Złego, która jest odpowiedzialna za całe zamieszanie, ale i tak słuchałam z zainteresowaniem.

„Przewoźnik” to kolejny tom którego głównym wątkiem jest walka z Tengelem Złym i jego próbami unicestwienia swoich potomków. Tym razem do walki staje Benedikte, pierwsza z rodu dotknięta kobieta, która faktycznie wygląda jak dotknięta i z wyglądu bardziej przypomina takich swoich przodków jak choćby Heike czy Ulvhedin, a nie Sol czy Tulę. Wątek jej wyglądu i ogólnego...

Tengel Zły powoli budzi się ze snu, brakuje tylko, by ktoś zagrał mu na flecie.
Tymczasem próbuje zniszczyć Benedikte - kolejną z wybranych kobiet Ludzi Lodu.
Przy pomocy swojego sługi starego bóstwa Nerthus- Tyra i tytułowego przewoźnika chce unicestwić Benedikte.

Na szczęście w krytycznym momencie pojawia się Marco - syn Lucyfera, by uratować Benedikte i pozbawić Tengela Złego sojusznika w walce z Dobrymi Tengela Dobrego.

Do czasu pojawienia się Marco i jego walki z Nethus-Tyrą książkę oceniłbym na jakieś 7/8, jednak Marco i wszystko jasne - 10.

Tengel Zły powoli budzi się ze snu, brakuje tylko, by ktoś zagrał mu na flecie.
Tymczasem próbuje zniszczyć Benedikte - kolejną z wybranych kobiet Ludzi Lodu.
Przy pomocy swojego sługi starego bóstwa Nerthus- Tyra i tytułowego przewoźnika chce unicestwić Benedikte.

Na szczęście w krytycznym momencie pojawia się Marco - syn Lucyfera, by uratować Benedikte i pozbawić...

Bardzo dobra część sagi o Ludziach Lodu. Jestem pozytywnie zaskoczona. Powiedziałabym nawet, że z lekka wystraszona bo powieść momentami naprawdę wciskała w fotel. Szczerze polecam.

Bardzo dobra część sagi o Ludziach Lodu. Jestem pozytywnie zaskoczona. Powiedziałabym nawet, że z lekka wystraszona bo powieść momentami naprawdę wciskała w fotel. Szczerze polecam.

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

Niestety to część jednak z tych bardziej mdłych i mało zapadających w pamięć. Nie potrafię napisać o niej nic pozytywnego (ani negatywnego). Po prostu przeciętniak, którego na pewno nie zapamiętam na dłużej.

Niestety to część jednak z tych bardziej mdłych i mało zapadających w pamięć. Nie potrafię napisać o niej nic pozytywnego (ani negatywnego). Po prostu przeciętniak, którego na pewno nie zapamiętam na dłużej.

"Przewoźnik" wprowadza ciekawą postać Benedikte - kolejnej obciążonej kobiety, która jest chyba pierwszą żeńską postacią o charakterystycznym niepokojącym wyglądzie od niepamiętnych czasów jeszcze Hanny z pierwszych tomów. Dla oddechu po Ulvarze, Benedikte stoi po stronie dobra i już od początku mamy okazję obserwować jej umiejętności w ciekawym śledztwie i próbie okiełznania nieznanej, złej siły.

Nie mogło tu oczywiście zabraknąć wątków miłosnych, a niepewność swojej wartości głównej bohaterki i napotkanie na stosunkowo niedojrzałego i uwodzicielskiego mężczyznę, w dodatku zainteresowanego inną piękną uczestniczką misji, tworzą wybuchowe połączenie. Sporo tu silnych, gorących emocji.

Benedikte zdobyła sporo mojej sytuacji i przyjemnie czytało mi się jej historię, pełną tajemniczych, magicznych wątków, czerpiących z wierzeń i folkloru. Gorąco polecam1

"Przewoźnik" wprowadza ciekawą postać Benedikte - kolejnej obciążonej kobiety, która jest chyba pierwszą żeńską postacią o charakterystycznym niepokojącym wyglądzie od niepamiętnych czasów jeszcze Hanny z pierwszych tomów. Dla oddechu po Ulvarze, Benedikte stoi po stronie dobra i już od początku mamy okazję obserwować jej umiejętności w ciekawym śledztwie i próbie...

Kolejny tom który można zaliczyć do tych wciągających ale niestety nie najlepszych.
Tengel Zły tym razem postanowił zniszczyć Benedikte Lind, ale jak wiadomo siła w rodzinie.
Polecam

Kolejny tom który można zaliczyć do tych wciągających ale niestety nie najlepszych.
Tengel Zły tym razem postanowił zniszczyć Benedikte Lind, ale jak wiadomo siła w rodzinie.
Polecam

Bardzo przeciętny tom. Gdy już robiło się ciekawie, autorka nużyła wątkiem romantycznym, który był do bólu oklepany. Dodatkowo jakoś nie czuć, że akcja rozgrywała się u schyłku XIX wieku. We wcześniejszych częściach autorka starała się o delikatny rys historyczny, a tym razem tego zabrakło. Liczę na mocną poprawę w następnym tomie.

Bardzo przeciętny tom. Gdy już robiło się ciekawie, autorka nużyła wątkiem romantycznym, który był do bólu oklepany. Dodatkowo jakoś nie czuć, że akcja rozgrywała się u schyłku XIX wieku. We wcześniejszych częściach autorka starała się o delikatny rys historyczny, a tym razem tego zabrakło. Liczę na mocną poprawę w następnym tomie.

Wieść o niezwykłych paranormalnych zdolnościach Benedikte z Ludzi Lodu zatacza kręgi.
Dziewczyna zostaje poproszona o pomoc w rozwiązaniu zagadki nawiedzonego domu, w którym rozszalał się, tak wstępnie oceniono, poltergeist.
Towarzyszą jej lensman- miejscowy stróż prawa i Sander Brink, akademicki specjalista od wierzeń, symboli i pradawnych obyczajów. Dołącza do nich piękna i próżna Adele Vide, która poszukuje zaginionego narzeczonego, badacza starodawnych kultów.
Okazuje się, że przerażające wydarzenia w osławionym domu wyzwolił oznaczony runicznymi napisami przedmiot związany z pradawnym kultem złowrogiego i żądnego ofiar z ludzi bóstwa Nerthus.
Wkrótce wszyscy wspomniani bohaterowie wybierają się do opuszczonej wioski Fergeoset, w której dzieją się jeszcze bardziej przerażające rzeczy. W końcu jest to ośrodek owego ponurego kultu Nerthus. Chcą rozwiązać przerażającą zagadkę do końca.
Czy przejdą pierwszą próbę- rejs przez rzekę promem, z przerażającą, upiorną istotą w charakterze przewoźnika?
Jest jeszcze wątek romansu Benedikte i Sandera, kwestia miłości, zauroczenia się lekkoduchem, zazdrości i zdrady.
Bardzo ciekawa część serii, bez przynudzania. Momentami jeży się włos na karku.
No i w końcu pojawia się dawno nie widziany Marco, syn Sagi, jedna z absolutnie topowych i tajemniczych postaci w rodzie Ludzi Lodu.

Wieść o niezwykłych paranormalnych zdolnościach Benedikte z Ludzi Lodu zatacza kręgi.
Dziewczyna zostaje poproszona o pomoc w rozwiązaniu zagadki nawiedzonego domu, w którym rozszalał się, tak wstępnie oceniono, poltergeist.
Towarzyszą jej lensman- miejscowy stróż prawa i Sander Brink, akademicki specjalista od wierzeń, symboli i pradawnych obyczajów. Dołącza do nich piękna...

6/10

6/10