Gajusz Juliusz Cezar

Ze współczesnej perspektywy, Juliusz Cezar powinien być osądzony za zbrodnie ludobójstwa... Ambitny psychopata. Autor momentami sympatyzuje tracąc obiektywizm, momentami wystawia laurki. Te okresy życia które mają bogate źródła autobiograficzne są opisane dość szczegółowo - inne zaś, bardzo ogólnie. Nierówne, ale czyta się znośnie.

Ze współczesnej perspektywy, Juliusz Cezar powinien być osądzony za zbrodnie ludobójstwa... Ambitny psychopata. Autor momentami sympatyzuje tracąc obiektywizm, momentami wystawia laurki. Te okresy życia które mają bogate źródła autobiograficzne są opisane dość szczegółowo - inne zaś, bardzo ogólnie. Nierówne, ale czyta się znośnie.

Fortuna sprzyja odważnym.

Gajusz Juliusz Cezar. Trochę człowiek, bo i pławić się w luksusie lubił i pyszny był bardzo, zdradziecki w stosunku do barbarzyńców do tego. Trochę bóg, bo wybaczał przegranym obywatelom, położył podwaliny pod Cesarstwo Rzymskie i jego przydomek stał się najwyższym tytułem.

Co jeszcze wyniosłam z lektury jego biografii? Pytanie, na które nie znalazłam odpowiedzi - jak ten kolos Imperium Romanum na tych wątłych nogach sie trzymał? Nikt nie myślał o sprawach publicznych dla nich samych. Każdy z warstwy najwyższej "szczycił się" małostkowością, wąskimi horyzontami i skrajnym egoizmem. Kliki i klikeczki, spory i zdrady, tajemne sojusze i obrazy majestatu. I cud się stał. To ogromne państwo obejmujące basen morza Śródziemnego funkcjonowało zaskakująco dobrze w oparciu o te poplątane i zawiłe intrygi dworskie mieszkańców jednego, wcale nie tak wyjątkowego miasta (choćby taka Aleksandria była większa i piękniejsza). Rzym rósł i pęczniał na krzywdzie innych ludów, a rządzony był tak przypadkowo, bez dalekosiężnych planów i przy tak egoistycznych pobudkach. Wojny stawały się pretekstami do zdobycia konsulatu. Namiestnictwo było okazją do zdzierstw na poczet kupowania głosów.

Jak to wszystko (o dziwo!) znakomicie funkcjonowało przez 1000 lat z okładem - pozostanie wielką tajemnicą wiary. Nic tylko bić pokłony przed tymi, którzy nawet dbając tylko o siebie, jakoś tak mimowolnie zbudowali tak wielkie Imperium. Rzymianie rządzenie mieli we krwi, a Cezar to już w ogóle. Just sayin'.

Fortuna sprzyja odważnym.

Gajusz Juliusz Cezar. Trochę człowiek, bo i pławić się w luksusie lubił i pyszny był bardzo, zdradziecki w stosunku do barbarzyńców do tego. Trochę bóg, bo wybaczał przegranym obywatelom, położył podwaliny pod Cesarstwo Rzymskie i jego przydomek stał się najwyższym tytułem.

Co jeszcze wyniosłam z lektury jego biografii? Pytanie, na które nie...

Książka bardzo wartościowa,ukazująca najważniejsze wydarzenia i chwile przełomowe w życiu Gajusza Juliusza Cezara,napisana stylem lekkim i zrozumiałym,nie przytłaczająca zbyt wielką ilością szczegółów związanych z datami,miejscami,czy osobami,które to szczegóły możemy znaleźć w innych źródłach,jeśli pragniemy bardzo dogłębnie zbadać temat.Celem nadrzędnym Aleksandra Krawczuka (moje subiektywne odczucie),było raczej spopularyzowanie i przybliżenie masowemu odbiorcy-głównych postaci historycznych, Świata starożytnego,dlatego styl książki jest lżejszy od typowych książek naukowych opisujących żywot Gajusza Juliusza Cezara.Książka bardzo dobra,poszerzająca wiedzę czytelnika odnośnie postaci Juliusza Cezara w stopniu wystarczającym ,pod warunkiem że nie zajmujemy się historią zawodowo.

Książka bardzo wartościowa,ukazująca najważniejsze wydarzenia i chwile przełomowe w życiu Gajusza Juliusza Cezara,napisana stylem lekkim i zrozumiałym,nie przytłaczająca zbyt wielką ilością szczegółów związanych z datami,miejscami,czy osobami,które to szczegóły możemy znaleźć w innych źródłach,jeśli pragniemy bardzo dogłębnie zbadać temat.Celem nadrzędnym Aleksandra...

Nieco zniechęca stare wydanie i brzydka jak na dzisiejsze standardy okładka... Na szczęście nie dałem się odrzucić i bardzo dobrze zrobiłem, bo książka jest bardzo ciekawa. Autor w sposób zrozumiały a równocześnie bardzo lekkostrawny opisuje jedną z najważniejszych postaci średniowiecza. Nie ma tutaj ani zbytniego wybielania Cezara, ani przypisywania mu jakichś nadludzkich mocy, po prostu wiele razy udawało mu się być we właściwym miejscu we właściwym czasie. Polecam fanom historii i wojskowości.

Nieco zniechęca stare wydanie i brzydka jak na dzisiejsze standardy okładka... Na szczęście nie dałem się odrzucić i bardzo dobrze zrobiłem, bo książka jest bardzo ciekawa. Autor w sposób zrozumiały a równocześnie bardzo lekkostrawny opisuje jedną z najważniejszych postaci średniowiecza. Nie ma tutaj ani zbytniego wybielania Cezara, ani przypisywania mu jakichś nadludzkich...

Druga już pozycja autora którą mam za sobą po poczcie cesarzy rzymskich okresu pryncypatu. Myślę, że gdybym miał rozpoznawać autorów książek po kilku zdaniach bądź akapitach akurat z Aleksandrem Krawczukiem nie miał bym problemu. Pisze w bardzo charakterystyczny sposób, niejako powieściowy czasem i poetycki. Widać starą szkołę. To i dobrze bo dzisiaj takich książek brakuje.
A przechodząc do samej treści to książka bardzo ciekawa, obraz Gajusza Juliusza jest może nieco wyidealizowany, autor wprawdzie stara się doszukiwać jego wad ale czyni to tak aby czytelnik sam starał się zrozumieć bohatera nico go rozgrzeszając. Mnie osobiście szczególnie spodobały się wątki wojny Galijskiej.
Wszystkim polecam zakończenie książki i to co stało się z zabójcami Cezara - esencja wielkiej polityki!

Druga już pozycja autora którą mam za sobą po poczcie cesarzy rzymskich okresu pryncypatu. Myślę, że gdybym miał rozpoznawać autorów książek po kilku zdaniach bądź akapitach akurat z Aleksandrem Krawczukiem nie miał bym problemu. Pisze w bardzo charakterystyczny sposób, niejako powieściowy czasem i poetycki. Widać starą szkołę. To i dobrze bo dzisiaj takich książek brakuje....

Zazwyczaj przy książkach Aleksandra Krawczuka nie można się nudzić i tak było tym razem przy lekturze o losach Gajusza Juliusza Cezara. Krawczuk opowiada w tej książce piękną, porywającą polszczyzną,gdzie na podstawie źródłowych materiałów wysnuwa trafne wnioski dowodząc przy tym swej głębokiej przenikliwości, umiejętności interpretacji zaszłych wydarzeń oraz znajomości zawiłych ścieżek głównej postaci.

Zazwyczaj przy książkach Aleksandra Krawczuka nie można się nudzić i tak było tym razem przy lekturze o losach Gajusza Juliusza Cezara. Krawczuk opowiada w tej książce piękną, porywającą polszczyzną,gdzie na podstawie źródłowych materiałów wysnuwa trafne wnioski dowodząc przy tym swej głębokiej przenikliwości, umiejętności interpretacji zaszłych wydarzeń oraz znajomości...

Kolejna pozycja mistrza obowiązkowa w biblioteczce każdego miłośnika Starożytnego Rzymu. Jak najbardziej polecam to świetnie opracowane a jednocześnie łatwo przyswajalne dzieło. Jasne są lepsze i bardziej wyczerpujące biografie Cezara ale w moim odczuciu warto zacząć od tej.

Kolejna pozycja mistrza obowiązkowa w biblioteczce każdego miłośnika Starożytnego Rzymu. Jak najbardziej polecam to świetnie opracowane a jednocześnie łatwo przyswajalne dzieło. Jasne są lepsze i bardziej wyczerpujące biografie Cezara ale w moim odczuciu warto zacząć od tej.

Autor naświetla w bardzo przystępny sposób zmiany jakie dokonały się w Imperium Rzymskim za sprawą działań podejmowanych przez Juliusza Cezara. Dzięki p. Krawczukowi starożytność staje się bliższa.

Autor naświetla w bardzo przystępny sposób zmiany jakie dokonały się w Imperium Rzymskim za sprawą działań podejmowanych przez Juliusza Cezara. Dzięki p. Krawczukowi starożytność staje się bliższa.

Wyśłuchałem audiobooka, gdy chodziłem z córką na rękach.
Polecam.
Słuchałem również innych angielskojęzycnych ale książka Krawczuka jest najlepsza. Wspaniały wstęp do przeczytania wojny galijskiej.

Wyśłuchałem audiobooka, gdy chodziłem z córką na rękach.
Polecam.
Słuchałem również innych angielskojęzycnych ale książka Krawczuka jest najlepsza. Wspaniały wstęp do przeczytania wojny galijskiej.

Nareszcie praca o Cezarze, w której autor pisze konkrety, żmudne i długie dochodzenie do władzy, a nie rozwodzi się przez ileśnaście rozdziałów o romansie z Kleopatrą i jej wielkim kinolu!

Nareszcie praca o Cezarze, w której autor pisze konkrety, żmudne i długie dochodzenie do władzy, a nie rozwodzi się przez ileśnaście rozdziałów o romansie z Kleopatrą i jej wielkim kinolu!