Nie można zrozumieć Rosji bez Iwana IV. Iwan Groźny rządził swoimi poddanymi twardą krwawą ręką i knutem dokładnie w tym samym czasie, kiedy na tronie angielskim siedziała Elżbieta I, a na Wawelu - Zygmunt August. To najbardziej sadystyczny car, winien śmierci nawet własnego syna, którego praktycznie zatłukł na śmierć. Podobno nie był zdrowy psychicznie. Czy można się dziwić, że był ulubionym carem Stalina?

Nie można zrozumieć Rosji bez Iwana IV. Iwan Groźny rządził swoimi poddanymi twardą krwawą ręką i knutem dokładnie w tym samym czasie, kiedy na tronie angielskim siedziała Elżbieta I, a na Wawelu - Zygmunt August. To najbardziej sadystyczny car, winien śmierci nawet własnego syna, którego praktycznie zatłukł na śmierć. Podobno nie był zdrowy psychicznie. Czy można się...

Władysław Serczyk to uznany historyk, specjalizujący się w dziejach Rosji, a książka to biografia jednego z bardziej znanych władców tego kraju, a w zasadzie jeszcze wielkiego księcia moskiewskiego. Bardzo sprawnie napisana, w stylu nie przytłaczającym suchymi danymi, grupująca zagadnienia i omawiająca postać strasznego Iwana w kontekstach, tak że można wyrabiać sobie ocenę różnych aspektów jego władztwa. Oczywiście najbardziej wybijają się te rozdziały, które dotyczą okrucieństwa, przerażających zbrodni, które dały podstawy do przydomka Groźny.
Świat kształtującej się Rosji jest równie fascynujący i odpychający, jak sam Iwan, bo to kraj wyraźnie naznaczony wielopokoleniowym zwierzchnictwem mongolskim. Zachowania władcy, sposoby rozwiązywania sporów, zarządzania państwem, podporządkowywania sobie poddanych, zwalczania możnych, bojarów, kreowania nowej warstwy zdegenerowanych przybocznych, którzy mają tworzyć elitę w miejsce usuwanych postaci grających pierwsze skrzypce w okresie małoletniości cara, są jakże kontrastujące z politycznymi realiami schyłku władztwa Jagiellonów w Polsce i na Litwie. Mimo że książka powstała już wiele lat temu, to nadal warto ją czytać, może potraktować jako wyjście do innych biografii Iwana Groźnego.

Władysław Serczyk to uznany historyk, specjalizujący się w dziejach Rosji, a książka to biografia jednego z bardziej znanych władców tego kraju, a w zasadzie jeszcze wielkiego księcia moskiewskiego. Bardzo sprawnie napisana, w stylu nie przytłaczającym suchymi danymi, grupująca zagadnienia i omawiająca postać strasznego Iwana w kontekstach, tak że można wyrabiać sobie ocenę...

Biografia najsławniejszego cara Rosji, choć po prawdzie nasi rodacy, którym przyszło żyć w tamtej epoce tytułowali Iwana konsekwentnie wielkim księciem moskiewskim. Jak napisał sam autor w kończącym książkę rozdziale Bilans: „Nie chcieliśmy w tej książce stawiać cezurek opisywanej postaci. […] Nie ukrywaliśmy ani zbrodni, które popełnił, ani też tych, które popełniono w jego otoczeniu.”
Uważam, że Władysław Serczyk spełnił to, co napisał. Jest to syntetyczne zestawienia życia Iwana bez nadmiernego psychologizowania i epatowania zbrodnią, co dziś jest modne. Język książki może się dziś wydawać nieco akademicki, ale kiedy wpadnie się w te koleiny czyta się przyjemnie.

Biografia najsławniejszego cara Rosji, choć po prawdzie nasi rodacy, którym przyszło żyć w tamtej epoce tytułowali Iwana konsekwentnie wielkim księciem moskiewskim. Jak napisał sam autor w kończącym książkę rozdziale Bilans: „Nie chcieliśmy w tej książce stawiać cezurek opisywanej postaci. […] Nie ukrywaliśmy ani zbrodni, które popełnił, ani też tych, które popełniono w...

Mimo pary typowych dla PRL wtyków dobrze się czyta zgrabnie napisana taka pozycja na zapoznanie się z Iwanem Groźnym .

Mimo pary typowych dla PRL wtyków dobrze się czyta zgrabnie napisana taka pozycja na zapoznanie się z Iwanem Groźnym .

Postać Iwana Groźnego zainteresowała mnie po pierwsze po obejrzeniu dokumentu na jego temat, a po drugie po zagraniu w grę planszową osadzoną tematycznie w czasach tego władcy. Dlatego też mimo, iż nie jestem historykiem, postanowiłam zmierzyć się z biografią cara. Muszę jednak przyznać, iż dość mocno rozczarowała mnie ta książka.
Nie mogę zrozumieć sposobu tworzenia narracji i przedstawiania faktów w niniejszej pozycji. Wszystko ułożone jest nielinearnie, a w jakiś dziwny sposób tematycznie i wybiórczo. Tym sposobem autor skupia się głównie na poszczególnych zagadnieniach, prezentując je "od-do", a następnie ponownie wracając w czasie o kilkadzieścia lat wstecz przy omawianiu kolejnego tematu. Sieje to okropny zamęt, gdyż co rozdział np. jakaś postać ginie w późniejszych latach, by w kolejnym na początku być wspomnianą jako np. uczestnik bitwy czy poseł w latach wcześniejszych. Jako, że autor skupia się przed wszystkim na sytuacji politycznej wewnątrz oraz poza granicami państwa moskiewskiego, postaci tych występuje w książce niemało.
W sposób zupełnie macoszy potraktowane jest życie prywatne Iwana Groźnego. Autor zupełnie przypadkowo, (lub nawet wcale) wspomina o kolejnych małżonkach i dzieciach cara, ich śmierciach, czy ich nowych wyborach. Dopiero z drzewa genealogicznego na końcu książki dowiadujemy się np. o tym, że car posiadał w ogóle jakieś córki.
Podsumowując: dla mnie - laika, książka ta jest wyjątkowo średniej jakości. Dostarcza informacji na temat polityki prowadzonej przez Iwana, a poprzez jej pryzmat także nieco na temat jego celów oraz charakteru. Jednakże moim zdaniem pomijanych jest tutaj tak wiele kwestii, że obraz ten rysuje się raczej płasko i niejasno. Duży minus za brak jakiejkolwiek konsekwencji czasowej.

Postać Iwana Groźnego zainteresowała mnie po pierwsze po obejrzeniu dokumentu na jego temat, a po drugie po zagraniu w grę planszową osadzoną tematycznie w czasach tego władcy. Dlatego też mimo, iż nie jestem historykiem, postanowiłam zmierzyć się z biografią cara. Muszę jednak przyznać, iż dość mocno rozczarowała mnie ta książka.
Nie mogę zrozumieć sposobu tworzenia...

Książka jest jak dobry thriller, w którym napięcie narasta stopniowo, powoli... Na początku było dziecko, które po przedwczesnej śmierci ojca zostało panem na Moskwie, ale niewiele rozumialo, pod czujnym okiem doradców uczył się szybko wytrawnej gry dworskiej i wielkiej polityki mu ich pozniejszemu przerazeniu. Przecież był przykładnym mężem, kochającym ojcem i dobrym chrześcijaninem, strategiem, budowniczym i reformatorem, carem... autor świetnie kreśli jego charakter i celnie wskazuje momenty przełomowe, które zaprowadzily Iwana do przydomka, które mogło brzmieć zgoła inaczej.

Książka jest jak dobry thriller, w którym napięcie narasta stopniowo, powoli... Na początku było dziecko, które po przedwczesnej śmierci ojca zostało panem na Moskwie, ale niewiele rozumialo, pod czujnym okiem doradców uczył się szybko wytrawnej gry dworskiej i wielkiej polityki mu ich pozniejszemu przerazeniu. Przecież był przykładnym mężem, kochającym ojcem i dobrym...

Bardzo polecam. Szczególne wrażenie robi ostatni rozdział.

Bardzo polecam. Szczególne wrażenie robi ostatni rozdział.

Uderza, że w czasach Iwana Groźnego Rosja była na marginesie Europy, walczyła o przetrwanie po najazdach Tatarów; poza tym stosunki polityczne były dziksze niż w Europie: morderstwa, zesłania dożywotnio do klasztorów itp.; niestety książka jest nudno i mętnie napisana, przerwałem słuchanie w połowie.

Uderza, że w czasach Iwana Groźnego Rosja była na marginesie Europy, walczyła o przetrwanie po najazdach Tatarów; poza tym stosunki polityczne były dziksze niż w Europie: morderstwa, zesłania dożywotnio do klasztorów itp.; niestety książka jest nudno i mętnie napisana, przerwałem słuchanie w połowie.

Dobra, rzeczowa książka historyczna. Dla wszystkich tych co lubią drobiazgowe przedstawianie historii.

Dobra, rzeczowa książka historyczna. Dla wszystkich tych co lubią drobiazgowe przedstawianie historii.

Znakomita książka, świetnego historyka. Czytam teraz "Borysa Godunowa" z tej samej serii i już żałuję, że nie napisał tego prof. Władysław Andrzej Serczyk. Autor przedstawił nam wielowymiarowy portret kontrowersyjnego władcy na tle wydarzeń w ówczesnej Europie. Język piękny, barwny i zrozumiały nawet dla osób, które w edukacji historycznej mają poważne braki. Sama niestety się do nich zaliczam, ale książki Profesora Władysława Andrzeja Serczyka pozwalają mi te braki uzupełniać.
Niestety mam wydanie z lat osiemdziesiątych, które po przeczytaniu przez raptem dwie osoby jest w rozsypce, a szkoda, bo seria jest dopracowana naukowo. Niestety edytorsko fatalna.

Znakomita książka, świetnego historyka. Czytam teraz "Borysa Godunowa" z tej samej serii i już żałuję, że nie napisał tego prof. Władysław Andrzej Serczyk. Autor przedstawił nam wielowymiarowy portret kontrowersyjnego władcy na tle wydarzeń w ówczesnej Europie. Język piękny, barwny i zrozumiały nawet dla osób, które w edukacji historycznej mają poważne braki. Sama niestety...