Zaczynamy od sporej nieścisłości – Killieen wspomina jak dostał Linga ostatniego gwiezdnego kapitana a przecież w poprzednim tomie nie wiedział nic o kosmosie, gwiazdach itp.
Dalsza nieścisłość jest w rozdziale 8 i 9 : kto prowadzi atak na coś nieznanego nie próbując się z nim porozumieć? Tym bardziej, że poprowadziła ich tam Modliszka nie na egzekucję tylko z innego powodu.
Ostatnia, ale najgorsza nieścisłość (albo raczej błąd logiczny) : Nie mogę też wytrzymać, że grupa amatorów wyrusza w kosmos na tak skomplikowanym statku jak Argo po kilkumiesięcznym przeszkoleniu. Przecież grupa wykształconych inżynierów, która ma w głowie wcześniejszą naukę (odniesienia do pojęć astrofizycznych we wcześniejszej edukacji) mogłaby to wszystko ogarnąć. Łącznie z sytuacjami awaryjnymi. Autor idzie na skróty i wymyśla, że pomagają Killeenowi i spółce ich własne aspekty. Mhmmm.... to za mało.
Sama powieść zaczyna się... dziwnie. Kapitan chodzący regularnie “na spacer” po zewnętrznej części statku (po kadłubie),żeby odetchnąć, zaczerpnąć ciszy.
Potem są zakręcony rasy obcych (również przedstawione w dziwny, niezjadliwy dla mnie sposób),wojna, zagrywki dyplomatyczne, knowania, podstępy. Niestety nie znoszę żadnego wojennego s-f. To nie moja bajka i tyle.
Charaktery bohaterów tak płytkie, że aż strach. Tyle było stron do ich pogłębienia a tu dostajemy bardzo ogólne przykłady ich zachowań. To nawet pan Ichino z 1 tomu był głębiej pokazany.

Tyle jeśli chodzi o minusy. Do plusów zaliczę :
+ przygody Killeena w dalszej części,
+ świat obcych przedstawiony jako zupełna inność, jako coś bardzo trudnego do opisania w naszych definicjach.
+ “konflikty” ojciec-syn bardzo ciekawie przedstawione.
+ końcówka wraz z ciekawym opisem historii ludzkości w pigułce.

Nie ma tu za dużo ciekawych oryginalnych pomysłów, które by postawiły czytelnika na nogi (nie brak ich w 2 i 3 tomie, które uważam za najlepsze z serii choć każdy z nich pod innym kątem).
Czarę goryczy przechyla zdecydowanie ciężki styl literacki (Absolutnie nie chodzi mi o hard s-f) jaki prezentuje autor. O ile w poprzednich tomach też to było, ale wątki potrafiły zainteresować czytelnika na tyle, żeby czytać prawie z zapartym tchem o tyle tutaj jest to tak mulące, że opuszczałem całe partie tekstu. Nawet tom 1 bardzo podobny pod tym względem miał coś intrygującego do zaprezentowania.
Jestem strasznie rozczarowany.

Zaczynamy od sporej nieścisłości – Killieen wspomina jak dostał Linga ostatniego gwiezdnego kapitana a przecież w poprzednim tomie nie wiedział nic o kosmosie, gwiazdach itp.
Dalsza nieścisłość jest w rozdziale 8 i 9 : kto prowadzi atak na coś nieznanego nie próbując się z nim porozumieć? Tym bardziej, że poprowadziła ich tam Modliszka nie na egzekucję tylko z innego...

Małe cudeńko! Czego tu nie ma obcy nowy świat, cztery gatunki stworzeń, wielkie bitwy, wspaniałe historię i nikczemne zdadzieckie knowania! Tutaj jest to wszystko i znacznie więcej! Nie ma dla fana sfu nic lepszego niż eksplorowanie nowych światów, dodatkowym znaczkiem jest narracja prowadzona z punktu widzenia obcego, wraz z jego emocjami i marzeniami. Bardzo mi się podobała ta część, nawet bardziej od trzeciej, uwielbiam jak pisarz wychodzi ze swojej strefy komfortu i tworzy świat kompletnie inny niż nasz ziemski. Na koniec książki, mamy krótką historię rasy ludzkiej, ale nie jest to aż tak potrzebne ponieważ łatwo się wszystko wykoncypuje podczas uważniej lektury wszystkich poprzednich tomów. Jedyne co mi przeszkadza, aczkolwiek wspominałam o tym przy tomie trzecim, jest ten niezrozumiały pomysł totalnego przeskoku pisarza i ominięcie całego domu Wielkiego czasu, przecież od momenty jak Nigel postanowił udać się do Centrum Galaktyki do akcji na Śnieżniku tyle się działo! Można było by z tego uzyskać co najmniej jeden tom przed tomem trzecim i to bardzo ciekawy...No trudno cykl jest wspaniały, to kawał solidnego hard sf szczerze polecam, trzeba tylko przejść przez słabszy pierszy tom a potem jest naprawdę super!

Małe cudeńko! Czego tu nie ma obcy nowy świat, cztery gatunki stworzeń, wielkie bitwy, wspaniałe historię i nikczemne zdadzieckie knowania! Tutaj jest to wszystko i znacznie więcej! Nie ma dla fana sfu nic lepszego niż eksplorowanie nowych światów, dodatkowym znaczkiem jest narracja prowadzona z punktu widzenia obcego, wraz z jego emocjami i marzeniami. Bardzo mi się...

Najsłabsza z całego cyklu. Nie przebrnąłem. Problemy ojca dorastającego syna na dodatek borykającego się najwyższym urzędem na statku kosmicznym do którego nie ma przygotowania. Na dodatek zakręcona rasa obcych. Nie zdzierżyłem. Pozostałe tomy (5 i 6) też odpuszczam.

Najsłabsza z całego cyklu. Nie przebrnąłem. Problemy ojca dorastającego syna na dodatek borykającego się najwyższym urzędem na statku kosmicznym do którego nie ma przygotowania. Na dodatek zakręcona rasa obcych. Nie zdzierżyłem. Pozostałe tomy (5 i 6) też odpuszczam.

Świetna !

Świetna !