Akcja toczy się po wydarzeniach przestawionych w tytule "Wojna Honor cz.1". Charakteryzuje się dynamiką, wprowadzeniem wielu barwnych, ambitnych postaci, których debiutu z niecierpliwością oczekuje w serii głównej. Książka jest znacznie krótsza od poprzedników z serii HH, brak w niej zbędnych opisów i paplaniny polityczno-historycznej, co powoduję, że czyta się ją znacznie lepiej i większymi fragmentami. Dobrze buduje napięcie, dialogi są ciekawe i nie zawierają niepotrzebnych przemyśleń bohaterów na stronę po wypowiedzeniu jednego zdania. W dodatku jest kilka punktów kulminacyjnych . Sama fabuła może podobać się lub nie, spektakularnych bitew kosmicznych tutaj nie ma co szukać, jednakże krwawych starć Marine jak najbardziej. Współautor zdecydowanie inspirował się twórczością Webera z lat 90 i prezentuje ona jakość HH z początku serii. W każdym razie nie czytałem lepszej książki z tego uniwersum od czasu "Honor wśród wrogów".

Akcja toczy się po wydarzeniach przestawionych w tytule "Wojna Honor cz.1". Charakteryzuje się dynamiką, wprowadzeniem wielu barwnych, ambitnych postaci, których debiutu z niecierpliwością oczekuje w serii głównej. Książka jest znacznie krótsza od poprzedników z serii HH, brak w niej zbędnych opisów i paplaniny polityczno-historycznej, co powoduję, że czyta się ją znacznie...

Bardzo dobrze się czytało, przyjemnie spędzony czas, taki odpoczynek od Honor.

Bardzo dobrze się czytało, przyjemnie spędzony czas, taki odpoczynek od Honor.

Skończyłam. Poszło szybciej niż myślałam. Bawiłam się świetnie.Zasługa na pewno genialnego tłumaczenia. Niektóre teksty, aż się turlałam.
Intryga godna Jamesa Bonda. Jednak męski bohater jednak Bondem nie jest. To, jak głupieje przy kobietach, jest takie urocze

Skończyłam. Poszło szybciej niż myślałam. Bawiłam się świetnie.Zasługa na pewno genialnego tłumaczenia. Niektóre teksty, aż się turlałam.
Intryga godna Jamesa Bonda. Jednak męski bohater jednak Bondem nie jest. To, jak głupieje przy kobietach, jest takie urocze

Każdy wzięty pisarz staje w pewnym momencie przed dylematem: szlifować pieczołowicie swoje pomysły, konstruować misternie fabuły, starannie polerować postacie - czy też pójść na żywioł i wyssać do cna wszystkie przebłyski pośpiesznie utrwalane w notatnikach i na serwetkach. I zarobić o wiele więcej. To drugie wyjście, często wybierane przez autorów literatury popularnej, generuje wkrótce kolejny problem: brak mocy przerobowych. Nie da się bowiem pisać 24 godziny na dobę (taki Proust pisał jedno zdanie dziennie...). Ale jest wyjście: sekretarze. Anonimowi wyrobnicy, którzy spędzają całe dnie na przepisywaniu słów mistrza i porządkowaniu jego papierów. Którym w pewnym momencie zaczyna się wydawać, że "ja również potrafię". Złudna to idea, lecz ulegają jej sami mistrzowie. I powstają wtedy książczyny w rodzaju "Królowej niewolników". "Królowa" opisuje dalsze losy Zilwickich, ojca i córki, znanych przede wszystkim z dobrego opowiadania "Góral" (zamieszczonego w jednym z tomów opowiadań "okołohonorowych"). Popełnił ją (niewątpliwie i niestety z pełnym błogosławieństwem Webera) niejaki Eric Flint. Powieść opowiada o dalszych próbach "wybicia się na wolność" niewolników genetycznych, zakończonych - a jakże - powodzeniem. I monarchii ustanowieniem. Jest przy tym festiwalem literackich klisz i frazesów, znanych chyba od początku literatury przygodowej. To już straganowe powieści płaszcza i szpady bywały bardziej oryginalne. W "Królowej" postacie są tak akuratne, że aż szeleszczą, a czarne charaktery wręcz ociekają... farbą drukarską. Zamiast zawiłej intrygi typowej dla Webera mamy tu zmagania autora z nieoczekiwanymi zwrotami akcji (nierzadko o 360 stopni). Wydarzenia są nie zaskakujące, a chaotyczne, chwyty fabularne - infantylne niczym z książeczki dla dzieci. Sama Honor pojawia się tylko w jednym rozdziale, który zniecierpliwiony, pospiesznie kartkujący czytelnik może nawet przeoczyć. Wielka szkoda, że Weber zaśmiecił cykl Harrington taką kiepszczyzną - co gorsza, w niektórych nowszych tomach sam zaczyna niebezpiecznie do tego poziomu równać w dół.

Każdy wzięty pisarz staje w pewnym momencie przed dylematem: szlifować pieczołowicie swoje pomysły, konstruować misternie fabuły, starannie polerować postacie - czy też pójść na żywioł i wyssać do cna wszystkie przebłyski pośpiesznie utrwalane w notatnikach i na serwetkach. I zarobić o wiele więcej. To drugie wyjście, często wybierane przez autorów literatury popularnej,...

Moja ulubiona seria - polecam każdy tom z tego uniwersum. :)

Moja ulubiona seria - polecam każdy tom z tego uniwersum. :)

Książka jednego z moich ulubionych autorów, zupełnie inna od pozostałych.

Książka jednego z moich ulubionych autorów, zupełnie inna od pozostałych.

Jak zawsze książka tego autora nas nie zawiedzie, tym razem zamiast gwiezdnych bitew mamy więcej szpiegostwa i knucia intryg. Jednak fani walk w kosmosie też znajdą tutaj coś dla siebie, choć niestety w mniejszej dawce. Powieść z gatunku tych, które czytamy od deski do deski.

Jak zawsze książka tego autora nas nie zawiedzie, tym razem zamiast gwiezdnych bitew mamy więcej szpiegostwa i knucia intryg. Jednak fani walk w kosmosie też znajdą tutaj coś dla siebie, choć niestety w mniejszej dawce. Powieść z gatunku tych, które czytamy od deski do deski.