Fajny pomost między Imperium kontratakuje a Powrotem Jedi.

Zdecydowanie największym plusem powieści jest nowy antagonista – książę Xizor. Jest on przywódcą Czarnego Słońca -największej organizacji przestępczej w galaktyce. To brutalny, okrutny i jednocześnie wyjątkowo inteligentny złoczyńca, który nie zawaha się przed niczym aby osiągnąć swoje cele. Xizor wdaje się w konflikt z Darth Vaderem i ich rywalizacja jest zdecydowanie najciekawszą częścią powieści. W pierwszej połowie książki często łapałem się na tym, że kiedy akcja przechodziła z Xizora na Luka czy Leię to jak najszybciej przerzucałem kartki, aby tylko dowiedzieć się, co dalej knuje Xizor.

Nie znaczy to jednak, że części książki poświęcone naszych ulubionym bohaterom są złe. Autor fajnie przedstawił relację między Lukiem, Leią, Chewbaccą i Landem, ich uszczypliwe uwagi czy żarty często mnie bawiły. Podczas lektury czuć klimat starej trylogii Gwiezdnych Wojen, masa akcji powoduje zaś, że ciężko się nudzić.

W książce znajdziemy wiele fajnych smaczków dla fanów, które ładnie podbudowują to z czym mamy do czynienia w Powrocie Jedi. Czytelnik dowie się m.in. skąd Leia dostała strój łowcy nagród i granat termiczny czy w jaki sposób rebelianci uzyskali plany drugiej Gwiazdy Śmierci.

O ile ogólnie powieść całkiem mi się spodobała to mam jednak uwagi do końcówki. Od czasu kiedy akcja przenosi się do Pałacu Xizora następuje po sobie kilka mocno naciąganych i wątpliwych wydarzeń fabularnych. Pewne postaci potrafią się dosłownie zjawiać znikąd, inne mimo powagi sytuacji celowo walczą w sposób, który zmniejsza ich szanse na przetrwanie.

W książce mają miejsce liczne sceny walki, niestety nie wywołują one u czytelnika specjalnych emocji z tej prostej przyczyny, że wiemy doskonale iż ani Luke, ani Leia ani inne postacie, które pojawiają się w szóstym filmie po prostu nie mogą zginąć. W pewnych sytuacjach plot armor głównych bohaterów jest wprost absurdalny (zwłaszcza bitwa w kosmosie pod koniec książki).

Cienie imperium nie są powieścią idealną, niemniej na tle dziesiątków innych pozycji ze starego kanonu Star Wars wybijają się ponad przeciętność. Warto dać tej pozycji szansę, choćby z powodu wprowadzenia jednego z najlepszych antagonistów serii i świetnemu wątkowi jego rywalizacji z Darth Vaderem o względy Imperatora. Ode mnie 7/10.

Fajny pomost między Imperium kontratakuje a Powrotem Jedi.

Zdecydowanie największym plusem powieści jest nowy antagonista – książę Xizor. Jest on przywódcą Czarnego Słońca -największej organizacji przestępczej w galaktyce. To brutalny, okrutny i jednocześnie wyjątkowo inteligentny złoczyńca, który nie zawaha się przed niczym aby osiągnąć swoje cele. Xizor wdaje się w...

Bardzo kompetentna przygodówka. Wspaniale czuć klimat filmowej oryginalnej trylogii, a znani i lubiani bohaterowie dostają więcej wspólnego czasu oraz własne pięć minut. Wartka akcja i bardzo dobra narracja, rozwój postaci- jedna z lepszych gwiezdno-wojennych książek.

Bardzo kompetentna przygodówka. Wspaniale czuć klimat filmowej oryginalnej trylogii, a znani i lubiani bohaterowie dostają więcej wspólnego czasu oraz własne pięć minut. Wartka akcja i bardzo dobra narracja, rozwój postaci- jedna z lepszych gwiezdno-wojennych książek.

Jak dla mnie wybitna książka. Czytając tą książkę miałem wrażenie że "Imperium kontratakuje" ta książka i "Powrót Jedi" to jeden ciąg tak to płynnie przechodzi. Główny antagonista jest bardzo charyzmatyczny jak i bohaterowie poboczni. Poza tym ta książka rozbudowywała stare uniwersum (Legendy),wyjaśniając niektóre kwestie ja np. skąd Leia wzięła ten strój łowcy nagród który miała w Epizodzie VI "Powrót Jedi".

Jak dla mnie wybitna książka. Czytając tą książkę miałem wrażenie że "Imperium kontratakuje" ta książka i "Powrót Jedi" to jeden ciąg tak to płynnie przechodzi. Główny antagonista jest bardzo charyzmatyczny jak i bohaterowie poboczni. Poza tym ta książka rozbudowywała stare uniwersum (Legendy),wyjaśniając niektóre kwestie ja np. skąd Leia wzięła ten strój łowcy nagród...

Dziewiątka za jednego z najlepiej napisanych antagonistów z legend. Czytając nie mogłem się doczekać wątku, w którym główną rolę gra Książe Xizor.

Dziewiątka za jednego z najlepiej napisanych antagonistów z legend. Czytając nie mogłem się doczekać wątku, w którym główną rolę gra Książe Xizor.

Całkiem sympatyczna książka w uniwersum Star Wars.

Szczególnie mocnym punktem jest niezwykle ciekawy antagonista - Książę Xizor, który rywalizuje z Vaderem o pozycję i względy imperatora. Zimnokrwisty, logicznie myślący i planujący kosmita, który wyewoluował od gadów, naprawdę zasługuje na uwagę i wykorzystuje możliwości, jakie daje element Sci-Fi w świecie Star Wars (tak często później pomijany na rzecz czystego fantasy).
Na pochwałę zasługuje również drużyna naszych bohaterów, dobrze znanych z oryginalnej trylogii. Jest między nimi chemia, emocje, przyjacielska uszczypliwość oraz indywidualne motywacje i wyraziste charaktery. Dzięki temu jesteśmy w stanie uwierzyć, że ta historia faktycznie mogła mieć miejsce między częściami V a VI.

Sposób na odkrycie mocy przez Luke'a i zrozumienie jak się jej poddać, jest chyba najcenniejszym morałem dla czytelnika, i stanowi pożyteczny walor, oprócz prostej rozrywki w kosmosie.

Wachałem się między 6 a 7 z oceną, jednak cała historia jest nieco fillerowa, i naprawdę prócz miłej zabawy i demonstracji możliwości światotwórczych w Star Wars (głównie za sprawą Xizora i rasy Fallenów, oraz może układu między głównymi graczami wewnątrz imperium na Courscant),nie wiele wnosi. Niech będzie jednak to 7, a proste historie niech będą traktowane jak proste historie, czyli również ze swoistym szacunkiem, tym bardziej że po tylu latach potrafią bawić, i to lepiej niż niejedno głośne dzieło w nowym kanonie Disneya.

Całkiem sympatyczna książka w uniwersum Star Wars.

Szczególnie mocnym punktem jest niezwykle ciekawy antagonista - Książę Xizor, który rywalizuje z Vaderem o pozycję i względy imperatora. Zimnokrwisty, logicznie myślący i planujący kosmita, który wyewoluował od gadów, naprawdę zasługuje na uwagę i wykorzystuje możliwości, jakie daje element Sci-Fi w świecie Star Wars (tak...

Cienie Imperium... Z tego co pamiętam była również gra, swoją drogą świetna, która nazywała się tak jak ta książka. Ale z nią nie miała aż tak dużo wspólnego. Można przeczytać!

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019. Przeczytałem jakieś chore ilości książek z serii Star Wars...

Cienie Imperium... Z tego co pamiętam była również gra, swoją drogą świetna, która nazywała się tak jak ta książka. Ale z nią nie miała aż tak dużo wspólnego. Można przeczytać!

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019. Przeczytałem jakieś chore ilości książek z...

Dobrze napisana stara ksiazka z seri legend

Dobrze napisana stara ksiazka z seri legend

Po serii czytania książek z nowego kanonu Star Wars dobrze jest wrócić do porządku Legend. Cienie Imperium to absolutny majstersztyk Gwiezdnych wojen!

Po serii czytania książek z nowego kanonu Star Wars dobrze jest wrócić do porządku Legend. Cienie Imperium to absolutny majstersztyk Gwiezdnych wojen!

Przyjemne gwiezdnowojenne czytadełko, nic wybitnego ale czytało się nieźle. Historia opowiedziana w książce z jednej strony dodaje parę smaczków do tego lepszego kanonu Star Wars, z drugiej jednak , ze względu na takie a nie inne jej umiejscowienie w chronologii uniwersum, jest tak naprawdę nieznacząca. Wciąż jednak są to Gwiezdne Wojny o kilka klas lepsze od trylogii sequeli Disneya.

Przyjemne gwiezdnowojenne czytadełko, nic wybitnego ale czytało się nieźle. Historia opowiedziana w książce z jednej strony dodaje parę smaczków do tego lepszego kanonu Star Wars, z drugiej jednak , ze względu na takie a nie inne jej umiejscowienie w chronologii uniwersum, jest tak naprawdę nieznacząca. Wciąż jednak są to Gwiezdne Wojny o kilka klas lepsze od trylogii...

Wybitna!

Wybitna!