Cieszyłem się, że jest tak krótka i szybko się skończyła. Niby są jakieś intrygi, są ciekawe postacie i jest rozbudowywanie uniwersum, ale to wszystko jest jakieś miałkie. Utrzymuje poziom jedynki, ale dalej nie jest to książka chociaż dobra.

Cieszyłem się, że jest tak krótka i szybko się skończyła. Niby są jakieś intrygi, są ciekawe postacie i jest rozbudowywanie uniwersum, ale to wszystko jest jakieś miałkie. Utrzymuje poziom jedynki, ale dalej nie jest to książka chociaż dobra.

Tak jak w pierwszym tomie, pomysł ciekawy, zaś wykonanie w ogóle mnie nie przekonuje.
5/10

Tak jak w pierwszym tomie, pomysł ciekawy, zaś wykonanie w ogóle mnie nie przekonuje.
5/10

Drugi tom sagi o przygodach Boba Fetta, po oszukaniu bosska Fett odlatuje z Dengrem i Neelahw bliżej nieznanym kierunku. Dziewczyna jednak nie ufa Fettowi, próbuje przekabacić Dengara na swoja stronę… stąd znowu rodzi opowieść o wydarzeniach z przeszłości łowców nagród. Polowanie na Trhin Voss'on'ta było niezłe od samego uknucia spisku, po jak dla mnie dziwny sojusz i finał który był od początku przeze mnie wyczekiwany. Same wątki na Kuat z początku mnie irytował ale po tej konfrontacji wielkich rodów no sam miód, to trzeba przeczytać. Pojawia się tez ciekawy watek u mojego ulubionego pająka i to co powtarzane było już w zbroi co z bilansem…

Drugi tom sagi o przygodach Boba Fetta, po oszukaniu bosska Fett odlatuje z Dengrem i Neelahw bliżej nieznanym kierunku. Dziewczyna jednak nie ufa Fettowi, próbuje przekabacić Dengara na swoja stronę… stąd znowu rodzi opowieść o wydarzeniach z przeszłości łowców nagród. Polowanie na Trhin Voss'on'ta było niezłe od samego uknucia spisku, po jak dla mnie dziwny sojusz i...

Przeczytałem w niewłaściwej kolejności, najpierw "Polowanie na łowcę", a dopiero po nim "Spisek Xizora" z nadzieją, że te opowieści będą miały swoje oddzielne wątki, a tu okazało się, że niewłaściwa kolejność znacznie psuje zabawę czytania tej serii. Jeśli ktoś będzie miał chęć po nią sięgnąć - zdecydowanie powinien czytać we właściwej kolejności, taka moja uwaga.
Wydaje mi się też, że występują drobne niespójności i pokrywanie się wątków. Tak jakby autorowi coś nie do końca wyszło w jednej książce i musiał dopisywać historię w następnej.
Klimat westernowy - jak zwykle, ale poziom zawiłości intryg przekracza granice rozsądku.
To co mnie irytuje w filmach klasy D i w takich opowieściach jak ta, to przeciwnik wyposażony w broń, trzymający naszego bohatera na muszce i przemawiający: gada, gada, gada, gada (już był w ogródku, już witał się z gąską) - a wystarczyło strzelić i nasz bohater poszedłby na łono Abrahama nogami do przodu. A ta gadanina u drzwi Abrahama nie ma żadnego skutku, ani sensu: trupom jest wszystko jedno, czego się dowiedzą przed śmiercią. Te wspaniałe sytuacje, z których nasz genialny łowca wychodzi z życiem są nawet w tym nielogicznym uniwersum całkowitym absurdem. Z całą pewnością prawdziwi przeciwnicy odstrzeliliby naszego cwaniaczka wiele razy, a mit o poruszaniu się z szybkością większą, niż szybkość naciśnięcia spustu dowolnej broni, to jakiś żart. W kilku sytuacjach ponadto strzelali z celnością ślepej babci ciężko chorej na reumatyzm i Parkinsona łącznie. Jak w hollywoodzkim filmie klasy D.
Ostatni tom należy ocenić trochę wyżej, niż ten niniejszy.

Przeczytałem w niewłaściwej kolejności, najpierw "Polowanie na łowcę", a dopiero po nim "Spisek Xizora" z nadzieją, że te opowieści będą miały swoje oddzielne wątki, a tu okazało się, że niewłaściwa kolejność znacznie psuje zabawę czytania tej serii. Jeśli ktoś będzie miał chęć po nią sięgnąć - zdecydowanie powinien czytać we właściwej kolejności, taka moja uwaga.
Wydaje mi...

Najnudniejsza cześć cyklu, prócz części opisujących Bobę.

Najnudniejsza cześć cyklu, prócz części opisujących Bobę.

Książka nie zachwyca. Akcja która jako tako mnie wciągneła znajdowała sie dopiero na 40 ostatnich stronach... pozycja typowo dla fanów sagi Star Wars...

Książka nie zachwyca. Akcja która jako tako mnie wciągneła znajdowała sie dopiero na 40 ostatnich stronach... pozycja typowo dla fanów sagi Star Wars...

W tomie II autor położył większy nacisk na imperium technologiczne dynastii Kuatów, któremu przewodzi… Kuat. Ten wybitny naukowiec nie tylko prowadzi jedną z największych firm zbrojeniowych w galaktyce, ale także wybiega kilka kroków w przód, aby obronić jej interesy, zwłaszcza przed zakusami Imperatora. Czując, że wielka intryga wisi w powietrzu - intryga Xizora, postanawia działać i uprzedza atak preparując dowody na niekorzyść księcia. Tymczasem jego rodacy mobilizują się, aby odebrać mu stery nad korporacją.

Powieść niemal zdominowana przez retrospekcje, dla mnie jest to wielkim minusem. Jeśli nie można opowiedzieć danej historii bez przywoływania wydarzeń z przeszłości, to autor najwyraźniej nie ma pomysłu na historię. Na dodatek wątek Kuatów jest zbyt rozległy - co nie znaczy, że nie ciekawy. Mnie właściwie pochłonął - czytałem nieprzerwanie do rozwiązania problemu. Z kolei historia Fetta zeszła na tor dalszy kosztem czarnego konia trylogii jakim jest Neelah.

Wydaje mi się, że oromnym minusem jest powierzenie dwóch tomów tej samej historii różnym tłumaczom. Ma to pewnego rodzaju odbicie w treści. Poza tym nie bardzo rozumiem co Xizor ma wspólnego z oryginalnym tytułem "Slave Ship".

W tomie II autor położył większy nacisk na imperium technologiczne dynastii Kuatów, któremu przewodzi… Kuat. Ten wybitny naukowiec nie tylko prowadzi jedną z największych firm zbrojeniowych w galaktyce, ale także wybiega kilka kroków w przód, aby obronić jej interesy, zwłaszcza przed zakusami Imperatora. Czując, że wielka intryga wisi w powietrzu - intryga Xizora,...