Uwielbiam sprawy, w których jest nietypowa, często brutalna śmierć. Tu mieliśmy jedną taką szczególną. Spektakularną. Pomysły i opisy przypominały mi to poczucie ekscytacji, jak przy serii o Hunterze od Chrisa Cartera. No ale Zakrzewski to nie Hunter. Zakrzewski to terminator, który w tej jednej części (bardzo grubej całkiem niepotrzebnie) unika śmierci z dziesięć razy. Po wypadku wstaje i idzie. Z obolałymi plecami i ranami na nogach, wspina się na strych bez zajęknięcia, wyskakuje z płonącego hotelu z trupem, i odskakuje spod pociągu. A no i nie zapominajmy o schowaniu się przed granatem. Normalnie człowiek z żelaza, nie ze skóry i kości.
Ale nie tylko jest nieśmiertelny. Jest też niesamowicie odważny i znajdując jakąś wskazówkę (w odmętach umysłu najczęściej, bo wreszcie mu się przypomniało, co mu nie pasowało),jedzie sam, by doprowadzić sprawę do końca. Bo po co mówić o tym komukolwiek. No ale jest taki niesamowicie inteligenty - wszystko składa w logiczną całość, a wszyscy dookoła stoją i przyklaskują jego geniuszowi. Nie zapomnijmy też, że jest niesamowicie seksowny - również z obdartymi nogami i plecami - i bzyka (lub ledwie udaje się odpędzić) połowę żeńskich postaci w tej książce.
Ale no dobrze. Bez ironii. Bez ironii niewiele mam do powiedzenia. Bo książka była mocno przeciągnięta, mocno przegadana i Przekombinowana. Mogłaby być o wiele krótsza. I choć na koniec jakoś się to składa, to byłam już tak znużona, że zadowoliłoby mnie każde zakończenie.
Nie znam innej twórczości pana Gorzki, ale te ciągłe opisy ulic, niczym z nawigacji, mocno wytrącają. No bez przesady, bym musiała wiedzieć, którą kolejną ulicą jedzie Zakrzewski, nim wjedzie w następną i jeszcze jedną. Normalnie mapę można by narysować, z zaznaczeniem istotnych punktów, jak kościół czy inna brama.
Tę cześć wymęczyłam. Za dużo, za długo, za bardzo.
I zastanawiam się czy sięgnę po trzecią. Z tego co widzę, jest równie długa. Na pewno zrobię sobie długą przerwę od Zakrzewskiego. Może kiedyś się zdecyduję.

Uwielbiam sprawy, w których jest nietypowa, często brutalna śmierć. Tu mieliśmy jedną taką szczególną. Spektakularną. Pomysły i opisy przypominały mi to poczucie ekscytacji, jak przy serii o Hunterze od Chrisa Cartera. No ale Zakrzewski to nie Hunter. Zakrzewski to terminator, który w tej jednej części (bardzo grubej całkiem niepotrzebnie) unika śmierci z dziesięć razy. Po...

Świetna akcja, nie ma czasu się nudzić

Świetna akcja, nie ma czasu się nudzić

Ta historia podobała mi się nieco mniej od poprzedniczki, ale też trzymała poziom. Nie spodziewałam się, że oba tomy będą dzieliły aż cztery lata, ale na to nie będę narzekać. Jedynie odniosłam wrażenie, że sama sprawa kryminalna niepotrzebnie była momentami aż tak zagmatwana🙈
Będę słuchać dalej - to oczywista oczywistość😂 I liczę na spektakularny powrót pieska!🐶

Ta historia podobała mi się nieco mniej od poprzedniczki, ale też trzymała poziom. Nie spodziewałam się, że oba tomy będą dzieliły aż cztery lata, ale na to nie będę narzekać. Jedynie odniosłam wrażenie, że sama sprawa kryminalna niepotrzebnie była momentami aż tak zagmatwana🙈
Będę słuchać dalej - to oczywista oczywistość😂 I liczę na spektakularny powrót pieska!🐶

Po naprawdę przyzwoitym "Martwym sadzie" sięgnęłam po drugą część trylogii i niestety dotarłam jedynie do połowy, a potem powieść zrobiła się niestrawna. Podboje miłosne Zakrzewskiego zmęczyły mnie przeokopnie i niepotrzebnie przysłoniły główny wątek kryminalny książki. Z niezłego, mrocznego kryminału zrobiła się kiepska, chaotyczna i rozciągnieta do granic możliwości powieść, pełna pomieszanych wątków i płytkich pobocznych postaci. Niestety rozwiązanie zagadki też jest do przewidzenia. Odłozyłam.

Po naprawdę przyzwoitym "Martwym sadzie" sięgnęłam po drugą część trylogii i niestety dotarłam jedynie do połowy, a potem powieść zrobiła się niestrawna. Podboje miłosne Zakrzewskiego zmęczyły mnie przeokopnie i niepotrzebnie przysłoniły główny wątek kryminalny książki. Z niezłego, mrocznego kryminału zrobiła się kiepska, chaotyczna i rozciągnieta do granic możliwości...

Nie skończyłam. Zostało mi 30 min audiobooka ale już tak się męczyłam że nie mogłam. Brak konsekwencji, niesamowicie pomieszane wątki i postaci. Nic mi się nie trzymało kupy. Nie znoszę głównego bohatera a próbowałam się przekonać nawet dwa razy. Martwy sad też nie dla mnie.

Nie skończyłam. Zostało mi 30 min audiobooka ale już tak się męczyłam że nie mogłam. Brak konsekwencji, niesamowicie pomieszane wątki i postaci. Nic mi się nie trzymało kupy. Nie znoszę głównego bohatera a próbowałam się przekonać nawet dwa razy. Martwy sad też nie dla mnie.

Długa, zagmatwana i przekombinowana. Styl pisania i pomysł sam w sobie jest bardzo dobry i tylko dzięki temu dobrze się czyta ta pozycje.

Długa, zagmatwana i przekombinowana. Styl pisania i pomysł sam w sobie jest bardzo dobry i tylko dzięki temu dobrze się czyta ta pozycje.

Doskonały, wielowątkowy, brutalny kryminał. Polecam z całego serca.

Doskonały, wielowątkowy, brutalny kryminał. Polecam z całego serca.

Bardzo fajna książka, choć momentami zbyt rozwlekła, ale trzyma poziom. Czyta się dobrze, intryga ciekawa.

Bardzo fajna książka, choć momentami zbyt rozwlekła, ale trzyma poziom. Czyta się dobrze, intryga ciekawa.

Misterna intryga, chociaż może delikatnie zbyt rozciagnięta. Wciąga bardzo. Trochę denerwują wieczne rozterki Marcina nad życiem.

Misterna intryga, chociaż może delikatnie zbyt rozciagnięta. Wciąga bardzo. Trochę denerwują wieczne rozterki Marcina nad życiem.

Brak wyjaśnienia wątku Jagody

Brak wyjaśnienia wątku Jagody