Rewelacyjna książka, trzyma w napięciu i nie można jej odłożyć. Świetnie zbudowana akcja, bardzo fajna para śledczych, styl pisania - wszystko to co lubię. Polecam gorąco wszystkim

Rewelacyjna książka, trzyma w napięciu i nie można jej odłożyć. Świetnie zbudowana akcja, bardzo fajna para śledczych, styl pisania - wszystko to co lubię. Polecam gorąco wszystkim

Rozkręcała się, rozkręcała i... szuuus wciągnęła zaskakując na każdym zakręcie. Całkiem nieźle, choć tragicznie, no cóż - realnie.

Rozkręcała się, rozkręcała i... szuuus wciągnęła zaskakując na każdym zakręcie. Całkiem nieźle, choć tragicznie, no cóż - realnie.

Nie powala na kolana, ale trzyma niezły poziom. Dość mroczna historia, ciekawe postaci śledczych, nie ma bezsensownego epatowania potwornościami. Solidna powieść gatunkowa.

Nie powala na kolana, ale trzyma niezły poziom. Dość mroczna historia, ciekawe postaci śledczych, nie ma bezsensownego epatowania potwornościami. Solidna powieść gatunkowa.

Wydaje mi się, że historia byłaby znacznie lepsza, gdyby bardziej się przyłożono do redakcji tekstu.

Wydaje mi się, że historia byłaby znacznie lepsza, gdyby bardziej się przyłożono do redakcji tekstu.

Przyciągnęła mnie ładna okładka. Jakoś nie przekonuje mnie ta książka, chwilami przekombinowana. Tak jak na początku zachowanie Julii wobec Delnera -jej docinki -dziecinne. Początek książki mógłby być zamieniony z końcem. Chwilami obrzydliwa była. Jakby też nie wiedzieli jak się zabrać za śledztwo. Po tylu "bijatykach" i ranach które doznali wychodzą ot tak sobie ze szpitala??

Przyciągnęła mnie ładna okładka. Jakoś nie przekonuje mnie ta książka, chwilami przekombinowana. Tak jak na początku zachowanie Julii wobec Delnera -jej docinki -dziecinne. Początek książki mógłby być zamieniony z końcem. Chwilami obrzydliwa była. Jakby też nie wiedzieli jak się zabrać za śledztwo. Po tylu "bijatykach" i ranach które doznali wychodzą ot tak sobie ze...

troche naciagane troche pokrecone ale debiut niezly

troche naciagane troche pokrecone ale debiut niezly

Początek ciekawy, podoba mi się też tytuł.
Dalej jednak już nudno.

Początek ciekawy, podoba mi się też tytuł.
Dalej jednak już nudno.

Miłosz Fryzeł swój debiut powieściowy konstruuje z dobrze znanych klisz. Mamy psychopatę z misją, policjantkę z mroczną przeszłością, policjanta z mroczną teraźniejszością. Przełożeni na przemian - grożą zawieszeniem albo każą pracować 24 godziny na dobę.
Samo śledztwo w zasadzie śledztwem nie jest - detektywi gubią wątki, biegają w ekscytacji z miejsca na miejsce, niewiele odkrywając.
Jednak czyta się to zaskakująco dobrze. Autor jest porządnym rzemieślnikiem i nawet, mało ekscytującą fabułę przedstawia we wciągający sposób.

Miłosz Fryzeł swój debiut powieściowy konstruuje z dobrze znanych klisz. Mamy psychopatę z misją, policjantkę z mroczną przeszłością, policjanta z mroczną teraźniejszością. Przełożeni na przemian - grożą zawieszeniem albo każą pracować 24 godziny na dobę.
Samo śledztwo w zasadzie śledztwem nie jest - detektywi gubią wątki, biegają w ekscytacji z miejsca na miejsce, niewiele...

Na zwykłym, wrocławskim osiedlu zostają odnalezione zwłoki kobiety. Przypadkowy przechodzień od razu zauważa, że nie była to przypadkowa śmierć. Jej gardło zostało precyzyjnie
rozcięte. Podkomisarz Daniel Delner oraz jego partnerka, sierżant sztabowa Julia Samarska rozpoczynają dochodzenie, w którym nic nie będzie proste, a początkowe „rozwiązanie” sprawy okaże się tylko wierzchołkiem góry lodowej.
W czasie lektury wielokrotnie można odczuć, że jest to debiut powieściowy autora. Zbędne, czasem zbyt rozwlekłe opisy, dziwne wstawki dialogowe bohaterów pozwalają odczuć tę początkującą niepewność. Ale to chyba jedyne większe minusy „Marszu w mrok”, bo poza tym to całkiem solidna powieść kryminalna, która powinna dobrze wpasować się w polski rynek kryminałów. A jak wiadomo – Polska kryminałem stoi.
W powieści śledzimy parę detektywów wrocławskiej policji – Daniela Delnera, na którego sprawę coraz mocniej wpływają sprawy osobiste, oraz Julię Samarską, cierpiącą na bezsenność policjantkę z trudnym charakterem, którą dręczy niewyjaśniona sprawa śmierci jego ojca,
również policjanta. Wydaje się oczywiste, że w kolejnych częściach tejże historii otrzymamy więcej odpowiedzi na to, co wydarzyło się w przeszłości.
W „Marszu w mrok” spotykamy się z seryjnym mordercą, który uwielbia kontrolować sytuację a za swoje ofiary wybiera osoby, które na pierwszy rzut oka nie mają ze sobą nic wspólnego. Początkowo trudno zagłębić się w tę sprawę, jednak z czasem, gdy zostaje odkrytych coraz więcej kart tejże zagadki, można z większym zainteresowaniem śledzić to dochodzenie. Zwłaszcza odkrycie całej sprawy jest bardzo interesujące i wyjaśnienie krok po kroku co się wydarzyło ponad rok temu i doprowadziło do obecnych wydarzeń wciąga w lekturę bez reszty. Zakończenie również jest otwarte dla samych bohaterów, więc wiemy już, że w ich przyszłości wiele się wydarzy, ale nadal bardzo ważna będzie przeszłość (zwłaszcza dla Samarskiej). Sprawia, że chce się sięgnąć po kolejną część przygód tychże postaci.
Z utworu nudą nie wiało, można było przepłynąć przez tę powieść bez żadnych dłuższych zastojów. Jednak nie wiem, czy jestem w pełni usatysfakcjonowany co do budowy samych postaci – niestety są bardzo schematycznie: on z romansem, więc rozwalonym życiem osobistym, a ona z trudną przeszłością (zwykle jest na odwrót, ale nadal to schemat),więc jej życie osobiste też jest w rozsypce. Odczuwam już chyba przesyt kolejnymi detektywami z problemami, które oczywiście muszą odbijać się na ich pracy.
„Marsz w mrok” to całkiem udany debiut i powinien znaleźć wielu czytelników, którym spodoba kryminalny Wrocław i przedstawiona w nim historia. Dla osób poszukujących kryminału, który aż tak nie epatuje okrucieństwem (co jest bardzo modne w współczesnych
powieściach z tego gatunku),to książka właśnie dla Was.

Na zwykłym, wrocławskim osiedlu zostają odnalezione zwłoki kobiety. Przypadkowy przechodzień od razu zauważa, że nie była to przypadkowa śmierć. Jej gardło zostało precyzyjnie
rozcięte. Podkomisarz Daniel Delner oraz jego partnerka, sierżant sztabowa Julia Samarska rozpoczynają dochodzenie, w którym nic nie będzie proste, a początkowe „rozwiązanie” sprawy okaże się tylko...

Moja ocena też pozytywna. Mroczny klimat i brutalny morderca

Moja ocena też pozytywna. Mroczny klimat i brutalny morderca