Bardzo nierówna trylogia. Każdy tom ocenię zatem osobno.

1. Dawn - 7,5/10
Ocena byłaby wyższa, może nawet 9/10, gdyby postacie ludzkie były ciekawsze. Tutaj niestety wszyscy (może poza główną bohaterką) brzmią identycznie... Postacie ludzkie to najsłabszy punkt nie tylko tego tomu, ale całej trylogii. Wielka szkoda.
Na plus - cudowne pomysły, świetne obserwacje na temat ludzkiej natury, porządny styl pisania (choć bez jakichś fajerwerków),fascynująca kultura - i struktury rodzinne kosmitów. Intrygująca, pomysłowa, zmuszająca do myślenia książka.

Adulthood Rites - 4/10.
Wszystkie najlepsze pomysły skończyły się w pierwszym tomie. Drugi to była dla mnie momentami po prostu męka - z nudów. Zaczyna się dynamicznie, ale potem powolne tempo i nieciekawe dialogi (w których co chwilę ktoś coś komuś tłumaczy - np. jak zmieni się ciało tego człowieka i dlaczego, a jak tamtego człowieko-kosmity - albo czemu ten się tak zachował, a ten inaczej) skutecznie zabiły jakąkolwiek przyjemność. Jednak nie poddałam się i...

....na szczęście trzecią część Imago czytało się najszybciej, choć niesety super ciekawa nie była. Ocena: 5/10.

Trudno ocenić trylogię jako całość, przy takich dużych różnicach poszczególnych tomów. O wiele lepiej, gdyby zamiast trzech tomów były dwa - jeden z punktu widzenia Lilith, drugi z punktu kosmity lub człowieko-kosmity.

Wielka szkoda, że przy takich świetnych pomysłach i konstrukcji świata, postacie ludzkie (i większości kosmitów też) są tak nieciekawe, niemal wszystkie jednakowe. Szkoda, że w powieści o naturze ludzkiej zabrakło właśnie... czynnika ludzkiego. Ogólne teorie czy też obserwacje na temat ludzi jako gatunku super, ale brakuje człowieczeństwa w takich zwykłych, codziennych sytuacjach. Brakuje lekkości i humoru (w trzecim tomie trochę lepiej pod tym względem, ale i tak słabo). Książka o poważnych sprawach wcale nie musi być taka śmiertelnie poważna.
No i wszyscy tu mają obsesję rozmnażania się. Rozumiem, przetrwanie gatunku jest bardzo ważne, ale tutaj już męczące było czytanie w kółko o poszukiwaniu partnerów i planowaniu potomstwa.

Naczytałam się i nasłuchałam samych zachwytów nad tą trylogią. A dla mnie to trochę zmarnowany potencjał. Ale pomysły genialne. Warto przeczytać Dawn, a resztę już niekoniecznie.

Bardzo nierówna trylogia. Każdy tom ocenię zatem osobno.

1. Dawn - 7,5/10
Ocena byłaby wyższa, może nawet 9/10, gdyby postacie ludzkie były ciekawsze. Tutaj niestety wszyscy (może poza główną bohaterką) brzmią identycznie... Postacie ludzkie to najsłabszy punkt nie tylko tego tomu, ale całej trylogii. Wielka szkoda.
Na plus - cudowne pomysły, świetne obserwacje na temat...