Julia przeprowadza się do Kielc, żeby uciec od bolesnych wspomnień. Rozpoczyna pracę w liceum. Dziewczyna trzyma się z boku, ale dyrektor widzi w niej ogromny potencjał i angażuje ją w pewien projekt, który sprawi, że niestety demony przeszłości dopadną powrócą.
Elena to młoda dziewczyna, która jest nowa w klasie, a od samego początku wzbudza zainteresowanie pozostałych uczniów.
Julia i Elena przekonają się, że miłość można znaleźć wszędzie i w najmniej oczekiwanym momencie.
Książka porusza bardzo ważny temat jakim jest hejt, walka o własne marzenia.
Bardzo klimatyczna i przyjemna lektura.
Polecam

Julia przeprowadza się do Kielc, żeby uciec od bolesnych wspomnień. Rozpoczyna pracę w liceum. Dziewczyna trzyma się z boku, ale dyrektor widzi w niej ogromny potencjał i angażuje ją w pewien projekt, który sprawi, że niestety demony przeszłości dopadną powrócą.
Elena to młoda dziewczyna, która jest nowa w klasie, a od samego początku wzbudza zainteresowanie pozostałych...

Autor powieści "Zagraj ze mną miłość" zabiera nas do kieleckiego liceum, w którym krzyżują się drogi kilkorga osób:
Julii - świetnej nauczycielki angielskiego która dźwiga na swych barkach brzemię przeszłości. Krzysztofa -charyzmatycznego dyrektora liceum, człowieka doświadczonego boleśnie przez życie.
Hieronima chłopaka, któremu z góry zaplanowano przyszłość.
Eleny - która samotnie musi stawić czoło przyszłości. A ta nie jawi się w kolorowych barwach.
I wielu innych osób, które w murach placówki oświatowej przeżyją swoje wzloty i upadki.
"Zagraj ze mną miłość" to historia o tym jak wielki wpływ mają na nas burze i wichry które przetaczają się przez nasze życie.
Jeśli nie złamiemy się pod ich naporem to z pewnością wyjdziemy z nich silniejsi i mądrzejsi.
"Co cię nie zabije to cię wzmocni"
W tej historii gdzieś z boczku, skromnie ulokowało się najpiękniejsze uczucie - miłość. Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie jest bezwstydna,
nie szuka swego(...)
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma (...)
(Hymn do miłości)
Miłość - jedyne uczucie, które nie zna granic rozbrzmiewa tutaj cudownymi akordami. W tej powieści możemy podziwiać piękno Kielc i okolic, które zachwycają. (Wiem coś o tym )
Czytając powieść mogłam ponownie odwiedzić te piękne miejsca.
Historia Julii i Krzysztofa poruszyła najczulsze struny mego serca. ♥️Pokazując mi jak wielka siła drzemie w człowieku, który ufa bezgranicznie Bogu.
Pan jest pasterzem moim,
niczego mi nie braknie.
Na niwach zielonych pasie mnie.
Nad wody spokojne prowadzi mnie.
Duszę moją pokrzepia.
Wiedzie mnie ścieżkami sprawiedliwości ze względu na imię swoje.
Choćbym nawet szedł ciemną doliną,
zła się nie ulęknę, boś Ty ze mną,
laska twoja i kij twój mnie pocieszają.
(Księga Psalmów 23: 1-6)
Polecam wam kochani z całego serca tą powieść.
Autor oczarował mnie słowem.
I sprawił , że mogłam poczuć muśnięcia dobra, czułości
Z wielką przyjemnością przebywałam w świecie bohaterów. To powieść idealnie skrojona dla mnie.
Autor pokazuje w niej, jak piękne może być życie w swej prostocie.

Autor powieści "Zagraj ze mną miłość" zabiera nas do kieleckiego liceum, w którym krzyżują się drogi kilkorga osób:
Julii - świetnej nauczycielki angielskiego która dźwiga na swych barkach brzemię przeszłości. Krzysztofa -charyzmatycznego dyrektora liceum, człowieka doświadczonego boleśnie przez życie.
Hieronima chłopaka, któremu z góry zaplanowano przyszłość.
Eleny -...

Nie da się przejść obojętnie obok ludzkiego szczęścia

Julia pracowała kiedyś w ośrodku interwencyjnym dla młodzieży. Na jednak z tym okresem bolesne wspomnienia i szukając zmiany w życiu podejmuje pracę w kieleckim liceum.

Tam niespodzianie okazuje się, że ma brać udział w eksperymencie pedagogicznym. Chciała spokoju, uczyć angielskiego, ale ma przed sobą nowe wyzwania.
Jak odnajdzie się w tej sytuacji? Jak młodzi ludzie dorastają i zmieniają się, jaki wpływ będą miały na nich nowe sposoby wychowawcze?

To książka o wieku osobach, w różnych wieku, z różnymi przeżyciami, ale w jednym liceum. To opowieść o miłości, która jest oznaką prawdziwego życia.

Nie brakuje krajobrazu Gór Świętokrzyskich, polskiego klimatu, codziennych realiów, a nawet utworów Chopina. To bardzo nastrojowa i emocjonalna opowieść.

Nie da się przejść obojętnie obok ludzkiego szczęścia

Julia pracowała kiedyś w ośrodku interwencyjnym dla młodzieży. Na jednak z tym okresem bolesne wspomnienia i szukając zmiany w życiu podejmuje pracę w kieleckim liceum.

Tam niespodzianie okazuje się, że ma brać udział w eksperymencie pedagogicznym. Chciała spokoju, uczyć angielskiego, ale ma przed sobą nowe...

Ale to była dobra historia. Otulająca jak ciepły kocyk, wciągająca w życie bohaterów i niesamowicie mądra - codzienną, życiową mądrością. Momentami trudna i budząca niezrozumienie we mnie jako rodzicu, pokazująca w jaki sposób, przez krzywo rozumianą miłość i troskę można nieświadomie krzywdzić swoje dziecko.
To historia, która z czułością i delikatnością podchodzi do zakochania, niezrozumienia czy krzywdy. Bez osądzania, z chęcią zrozumienia, a jednocześnie niezgody na zło.
To książka w której znajdziesz życiowych bohaterów, wiele ważnych tematów, nienarzucającą się wiarę i plastyczne opisy. Czytając ją usłyszycie muzykę, poczujecie zapachy i masę emocji. Polecam z całego serca i mam nadzieję, że po nią sięgniecie!

Ale to była dobra historia. Otulająca jak ciepły kocyk, wciągająca w życie bohaterów i niesamowicie mądra - codzienną, życiową mądrością. Momentami trudna i budząca niezrozumienie we mnie jako rodzicu, pokazująca w jaki sposób, przez krzywo rozumianą miłość i troskę można nieświadomie krzywdzić swoje dziecko.
To historia, która z czułością i delikatnością podchodzi do...

Książka mi się bardzo spodobała czytało się ją w miarę płynie. Polecam ją każdemu a mam nadzieję że pan Robert jej autor będzie nadal pisać takie piękne i emocjonalne książki

Książka mi się bardzo spodobała czytało się ją w miarę płynie. Polecam ją każdemu a mam nadzieję że pan Robert jej autor będzie nadal pisać takie piękne i emocjonalne książki

Ta powieść zatrzymała mnie w pół kroku, w połowie myśli. W czuciu tak głębokim, że nie da się tego ująć w słowa.

Robert D. Fijałkowski kreuje narrację w taki sposób, że ta sama powieść czytana przez trzy różne osoby, może dotykać na trzy różne sposoby. Dotykać to słowo klucz, bo sposób w jaki autor prowadzi nas przez fabułę jest niezwykły…

Czytając „Zagraj ze mną miłość” miałam poczucie, że autor prowadzi mnie za rękę. Czułam się bezpiecznie, mimo że niektóre sceny poruszają głębokich zakamarków serca. Tych, których nie odsłaniamy przed każdym, przed byle kim.

Niby zwykła opowieść. Choć niezwykła. I wcale nie chodzi o fabułę, ale o to, co autor robi swym literackim kunsztem z sercem czytelnika. Czujesz zapach, słyszysz dźwięk, dotykasz, smakujesz, zatrzymujesz na kimś wzrok – czasem na tak długo, że pytasz samego siebie, co mnie tak porusza, dlaczego, czy ja rzeczywiście mogę tak głęboko „czuć” przez „zwykłą” lekturę?

Jeśli potrzebujesz zatrzymać się w pół kroku, w połowie myśli. Jeśli lubisz powieści obyczajowe, które nie są byle jaką paplaniną o niczym, ale głębokim spotkaniem w połowie drogi. Jeśli masz ochotę na lekturę, od której nie da się oderwać, bo choć dotyka do głębi, napisana jest tak lekko, że płyniesz strona po stronie – to polecam Ci lekturę idealną.

Ta powieść zatrzymała mnie w pół kroku, w połowie myśli. W czuciu tak głębokim, że nie da się tego ująć w słowa.

Robert D. Fijałkowski kreuje narrację w taki sposób, że ta sama powieść czytana przez trzy różne osoby, może dotykać na trzy różne sposoby. Dotykać to słowo klucz, bo sposób w jaki autor prowadzi nas przez fabułę jest niezwykły…

Czytając „Zagraj ze mną miłość”...

Znacie książki Wydawnictwa Espe? Ich seria Opowieści z wiary, jakoś tak dobrze wpisała się w mój czytelniczy gust. Są w niej książki, w których próżno szukać seksu, wulgaryzmów i brutalności, za to jest życie w różnych jego aspektach.
"Zagraj ze mną miłość" to najnowsza książka z tej serii, którą właśnie przeczytałam. Książka refleksyjna i zmuszająca do myślenia, książka pełna mądrości i wiary.
Pewne kieleckie liceum, to nowe miejsce pracy Julii, a także miejsce, do którego zaczęła uczęszczać maturzystka Elena. Obie trafiły do Kielc w konsekwencji życiowych zawirowań.
Czy znajdą tu swoje miejsce, czy szkoła stanie się ich azylem, czy znajdą tu przyjaciół? Odpowiedzi tkwią pomiędzy stronami.
Autor poprowadził tu fabułę w ciekawy sposób. Osnuta jest wokół liceum i osób, które mają z nim styczność. Autor pokazuje, że szkoła może stać się ważnym miejscem nie tylko dla pracujących tam ludzi, ale przede wszystkim dla uczniów. Że to co z niej wyniesiemy, jest ziarnem, które przynosi owoce w dalszym życiu.
Robert D. Fijałkowski wplótł również w historię obyczajową, wiele wiadomości dotyczących przyrody, zabytków Kielc i okolic. Razem z bohaterami zwiedzamy te miejsca, poznajemy ciekawostki i zachwycamy ich pięknem.
Ale najbardziej spodobało mi się w jaki sposób autor pokazuje nam, jak trudne przeżycia i traumy z przeszłości nas hartują i dodają nam siły do walki z życiowymi przeszkodami.
W tej książce poruszanych jest wiele ważnych tematów, które funkcjonują czy też są patologiami, jakie znamy z mediów. Jednak robi to w sposób taktowny i wyważony, tak by nie urazić niczyich uczuć. To mądry zabieg. Jednak o co chodzi, dowiedzcie się z książki.
Generalnie, zachęcam Was do sięgnięcia po tę książkę, bo to pozycja, którą warto przeczytać.

Znacie książki Wydawnictwa Espe? Ich seria Opowieści z wiary, jakoś tak dobrze wpisała się w mój czytelniczy gust. Są w niej książki, w których próżno szukać seksu, wulgaryzmów i brutalności, za to jest życie w różnych jego aspektach.
"Zagraj ze mną miłość" to najnowsza książka z tej serii, którą właśnie przeczytałam. Książka refleksyjna i zmuszająca do myślenia, książka...