W moim odczuciu niestety słaba książka. Główny bohater bardzo irytujący. Przewidywalne zakończenie. Nie polecam.

W moim odczuciu niestety słaba książka. Główny bohater bardzo irytujący. Przewidywalne zakończenie. Nie polecam.

Książka przedstawia historię dwójki bohaterów - Jana i Helenki. Cofamy się wstecz, do lat 80, kiedy oboje wybierają się do wsi Łopienka, w Bieszczadach, w celu poznania swych korzeni. Niestety, prawda okazuje się brutalna, co odnosi piętno na relacji tej pary.

Jan, dowiaduje się, że jego rodzinny dom został spalony, a on cudem przeżył i został przygarnięty przez inną rodzinę. Nie daje za wygraną i chce za wszelką cenę poznać osobę, która stoi za tym bolesnym wydarzeniem.

Książka w swej fabułę cofa się również do lat wojennych, jednak skupia się bardziej na emocjach i odczuciach żyjących wtedy osób, niż na samych brutalnych wydarzeniach.

Osobiście rzadko sięgam po książki historyczne, to jednak ciekawa byłam losów tych bohaterów i tego, czy doprowadzą do zemsty i wyznaczą sprawiedliwość, tym, którzy w przeszłości wpłynęli na ich życie. Kibicowałam ich relacji i czytając, miałam nadzieję, że mimo trudnych doświadczeń ich miłość zwycięży.

Warto wspomnieć, że książka napisana została częściowo na faktach i hołduje pamięci mieszkańcom wioski, która już nie istnieje.

Polecam dla fanów literatury, która łączy w sobie wątki historyczne, miłosne oraz kryminalne 😊

Książka przedstawia historię dwójki bohaterów - Jana i Helenki. Cofamy się wstecz, do lat 80, kiedy oboje wybierają się do wsi Łopienka, w Bieszczadach, w celu poznania swych korzeni. Niestety, prawda okazuje się brutalna, co odnosi piętno na relacji tej pary.

Jan, dowiaduje się, że jego rodzinny dom został spalony, a on cudem przeżył i został przygarnięty przez inną...

Książka nie jest typową historia wojenna to mimo wszystko znajdziemy w niej elementy wspomnień z czasów tego okresu. Są to piękne i wzruszające wspomnienia ludzi, którzy siła byli zmuszani do opuszczenia swoich domów. Ludzi, którzy musieli zasiedlać się w innych regionach.
~
Czytelnik zagłębi się w bardzo smutna i tragiczną historię młodego mężczyzny, który cudem przeżył pożar domu. Czy to był cud? Myślę że tak i ten dar od Boga jakim jest życie ten młodzieniec wykorzystał bardzo dobrze. Trudno jest mi określić jednoznacznie kto jest głównym bohaterem tej wspaniałej powieści, gdyż każdy z występujących w niej osób odgrywa dużą rolę.
~
Książka opisuje przykra prawdę i ja jestem w stanie zrozumieć postawę Jana, gdyż wiążąc się z Heleną musiał stanąć twarzą w twarz z morderca jego całej rodziny. Natomiast postawa kobiety też jest w pełni wiadoma, bo ona do końca nie wierzyłam czym zajmował się jej ojciec i kim w ogóle on był.
~
Czy miłość okaże się silniejsza od uczucia zemsty? Czy cała prawda wyjdzie na jaw? I jak potoczą się dalsze losy bohaterów? Książkę czyta się naprawdę bardzo szybko nie tylko z tego względu że ma dużą czcionkę ale historia jest bardzo interesująca, lecz czasem miałam takie odczucie jakby niektóre wątki zbyt szybko zostały urwane i nie do końca dopowiedziane.
~
Autorka świetnie przelała na papier różne towarzyszące bohaterom emocje. Podoba mi się też to że autorka wytłumaczyła odbiorcy co jest prawdą a co fikcja literacka co nie zdarza się często w tego typu książkach. Nie dość że książka z nitką historii to smaczku dodają tajemnice z przeszłości i lekki kryminał. Połączenie tego wszystkiego skłania czytelnika do refleksji co mi się podoba. Myślę że czytelnicy, którzy lubią nieoczywiste zagadki ta książka przypadnie do gustu. 😄

Dziękuję wydawnictwu NiePowiem za egzemplarz do recenzji ♥️

Książka nie jest typową historia wojenna to mimo wszystko znajdziemy w niej elementy wspomnień z czasów tego okresu. Są to piękne i wzruszające wspomnienia ludzi, którzy siła byli zmuszani do opuszczenia swoich domów. Ludzi, którzy musieli zasiedlać się w innych regionach.
~
Czytelnik zagłębi się w bardzo smutna i tragiczną historię młodego mężczyzny, który cudem przeżył...

"Czasem można stracić zbyt wiele, żeby po prostu wybaczyć.."

Choć "W cieniu Łopienki" nie jest powieścią wojenną, to jednak znajdziemy w niej wspomnienia z czasów wojny. Wspomnienia zwykłych ludzi, którzy siłą byli wyrzucani ze swoich domostw i wywożeni w inne miejsca.
Znajdziemy tutaj tragiczną historię rodziny pewnego młodzieńca, ale także dobroć innej i nieszczęśliwą miłość, na której zaważą dawne czasy.
Czy miłość okaże się silniejsza od uczucia zemsty? Czy cała prawda wyjdzie na jaw? I jak potoczą się dalsze losy bohaterów? Dowiecie się tego wszystkiego kiedy sięgniecie po tę powieść, do czego ja mogę was jedynie zachęcić.
Czyta się ją naprawdę bardzo szybko, nie tylko ze względu na dużą czcionkę w książce, ale także dlatego, że historia została opisana w ciekawy sposób. Jako czytelnik nie potrafiłam się oderwać od tej książki, dopóki nie poznałam zakończenia.
Czytając odczuwałam różne emocje. Od przerażenia i niedowierzania, przez radość, do ponownego szoku i zdziwienia.
Jestem ogromnie wdzięczna, że mogłam przeczytać tę książkę. I zdecydowanie polecam ją.
Choć historia może wydawać się prosta i banalna, to jednak kryło się w niej sporo tajemnic, nie oczywistych do rozwiązania.

"Czasem można stracić zbyt wiele, żeby po prostu wybaczyć.."

Choć "W cieniu Łopienki" nie jest powieścią wojenną, to jednak znajdziemy w niej wspomnienia z czasów wojny. Wspomnienia zwykłych ludzi, którzy siłą byli wyrzucani ze swoich domostw i wywożeni w inne miejsca.
Znajdziemy tutaj tragiczną historię rodziny pewnego młodzieńca, ale także dobroć innej i nieszczęśliwą...

Nie jest to powieść wojenna, choć temat wojny jest tutaj istotny. Helena i Jan poznają się przypadkowo, mają plany i marzenia na przyszłość. Wkrótce jednak odkrywają tajemnice, które wiele mogą zmienić w ich życiu. Okazuje się, że wydarzenia z przeszłości mają ogromny wpływ na bohaterów i nic dziwnego, bo o takich wydarzeniach nie sposób zapomnieć.

Książka rozpoczyna się prologiem, w którym mamy transkrypcję komunikatu Polskiego Radia o wybuchu II wojny światowej. Kolejne rozdziały opowiadają o skutkach wojny, o okrutnych jej konsekwencjach, o prawdziwych dramatach. Wśród rozgrywających się wydarzeń poznajemy mieszkańców Łopienki, o których tak naprawdę niewiele się dowiadujemy. Rozdziały są tutaj krótkie, czasem przeskakujemy pomiędzy różnymi datami aż dochodzimy do czasów Helenki i Jana, kiedy Łopienka przestała już istnieć... Jest to w pewnym sensie książka trochę nietypowa, ale też poruszająca i interesująca. To historia o dramacie jednostki, o zemście, o dążeniu do sprawiedliwości. Losy bohaterów nie tylko skłaniają do refleksji, ale też poruszają. Historia tutaj przedstawiona pokazuje jak duże znaczenie ma czasem przeszłość, jak trudno wybaczać i jak jedna chwila może zmienić niemal wszystko. Czasem miałam wrażenie jakby fabuła rozgrywała się za szybko, ale ma to tutaj swój urok.

Tak naprawdę nie mamy tutaj głównego bohatera, bo każdy odgrywa tutaj ważną rolę. Łączą ich dramatyczne wydarzenia z przeszłości, z którymi nadal się zmagają. Poznajemy dokładniej Helenkę i Jana, którzy mają wspólne plany i marzenia. Jednak pewna tajemnica z przeszłości wychodzi na jaw i wiele zmienia w ich życiu. Dużą rolę w tym odegra ojciec dziewczyny, którego nigdy nie poznała... Rozgrywające się tutaj wydarzenia wzbudzają różne emocje i zostawiają po sobie pewien ślad. To krótka historia z dużym ładunkiem emocjonalnym, która zawiera w sobie niejeden przekaz. Na uwagę również zasługuje przedstawienie nieistniejącej już wsi Łopienka. Muszę przyznać, że jej historia bardzo mnie zaintrygowała. Warto również dodać, że losy bohaterów zostały wplecione w autentyczne wydarzenia i daty. Bohaterowie są fikcyjni, ale ma się wrażenie jakby istnieli naprawdę. Autorka porusza tutaj także tematy takie jak UPA, donosicielstwo, Auschwitz, roboty przymusowe. Każdy z tych wątków sprawia, że historia bohaterów wydaje się jeszcze bardziej realna.

Styl pisania autorki jest lekki, choć trochę też specyficzny. Mi jednak przypadł do gustu, choć nie jest to książka łatwa w odbiorze. Narracja jest trzecioosobowa. Warto wspomnieć, że w środku jest sporo czarno-białych ilustracji.

"W cieniu Łopienki" to interesująca i zarazem trochę nietypowa książka, którą warto poznać. Wzbudza różne emocje i skłania do refleksji. Historia bohaterów jest poruszająca, autorka skupia się tutaj na dramacie jednostki. Choć książka nie jest z tych lekkich i łatwych w odbiorze to jednak niesie ze sobą niejeden przekaz. Warto sięgnąć po tę książkę i poznać losy bohaterów.

"Ciekawe, kto z tych turystów zna prawdziwą historię. Nie tylko tę, którą można było przeczytać w internecie, ale historię poszczególnych żyjących tu kiedyś ludzi."

Nie jest to powieść wojenna, choć temat wojny jest tutaj istotny. Helena i Jan poznają się przypadkowo, mają plany i marzenia na przyszłość. Wkrótce jednak odkrywają tajemnice, które wiele mogą zmienić w ich życiu. Okazuje się, że wydarzenia z przeszłości mają ogromny wpływ na bohaterów i nic dziwnego, bo o takich wydarzeniach nie sposób zapomnieć.

Książka rozpoczyna się...

Nie jest to książka zbyt obszerna, ale za to bardzo emocjonalna. Wszystkich bohaterów łączy tragedia sprzed lat, chociaż nie wiedzą o tym, dowiadują się o wszystkim przez przypadek. I chcąc nie chcąc muszą się zmierzyć ze wspomnieniami, które są bardzo bolesne i do których na pewno woleliby nie wracać. Książkę szybko się czyta, wciąga od samego początku. Polecam ;)

Nie jest to książka zbyt obszerna, ale za to bardzo emocjonalna. Wszystkich bohaterów łączy tragedia sprzed lat, chociaż nie wiedzą o tym, dowiadują się o wszystkim przez przypadek. I chcąc nie chcąc muszą się zmierzyć ze wspomnieniami, które są bardzo bolesne i do których na pewno woleliby nie wracać. Książkę szybko się czyta, wciąga od samego początku. Polecam ;)

Czasem można stracić zbyt wiele, żeby po prostu wybaczyć

Mamy tu bardzo szczególną historia z konfliktem zbrojnym, ale nie skupiona konkretnie na samej wojnie, a na losach zwykłych ludzi i ich strasznych dramatach.

Jest to historia mężczyzny i kobiety, tajemnicy, wojny, zemsty, sprawiedliwości. Ukazuje jak złożone i skomplikowane są emocje, jak niespodziewane jest życie. Ciekawa.

Czasem można stracić zbyt wiele, żeby po prostu wybaczyć

Mamy tu bardzo szczególną historia z konfliktem zbrojnym, ale nie skupiona konkretnie na samej wojnie, a na losach zwykłych ludzi i ich strasznych dramatach.

Jest to historia mężczyzny i kobiety, tajemnicy, wojny, zemsty, sprawiedliwości. Ukazuje jak złożone i skomplikowane są emocje, jak niespodziewane jest życie....

Historia lubi się powtarzać. Przeszłość czasem daje o sobie znać. Jan i Helena chcą ułożyć sobie życie. Mają plany, marzenia. Okazuje się, że gdzieś tam żyje ojciec dziewczyny, który zniszczył życie wielu osobom. Czy to da się naprawić?
Powieść ciekawa, ale nietypowa. Część opowiadająca o wydarzeniach dawnych jest wprowadzeniem. Poznajemy przeszłość jednego z bohaterów. Okres o którym opowiada książka jest czarną plamą w dziejach. Przytacza się bestialstwa, których dopuścili się członkowie grupy, ale w tym zachowano złoty środek. To mądra pozycja, która nie epatuje bezsensowną gwałtownością. Nie potrafimy dokładnie określić kim jest główny bohater, ponieważ każdy w tej historii jest jednakowo ważny. Postawę Jana możemy zrozumieć, ale z drugiej strony bycie w relacji obligowało go do rozmowy z Heleną. Ta sytuacja ukazuje nam podstawowe mechanizmy psychologiczne związane z nie przepracowaną traumą. Opowieść opisuje pewną, przykrą prawdę. Każdy z nas ma w sobie tą ciemną stronę, ale zasługujemy na drugą szansę. Mamy prawo odkupić swoje winy. Co zrobił ojciec Heleny. Ta scena wywołała smutek i wiele łez. Wszystko to było druzgocące, ale i szybkie. Czasem miała wrażenie, że zdarzenia są zbyt szybko ucinane. Książka jest dynamiczna. Autorka dokładnie nam tłumaczy co jest prawdą, wskazuje części, które stanowią fikcję literacką.
"W cieniu Łopienki" skłania do refleksji i pozostawia po sobie maleńką ranę, która związana jest z wnioskami płynącymi z powieści.

Historia lubi się powtarzać. Przeszłość czasem daje o sobie znać. Jan i Helena chcą ułożyć sobie życie. Mają plany, marzenia. Okazuje się, że gdzieś tam żyje ojciec dziewczyny, który zniszczył życie wielu osobom. Czy to da się naprawić?
Powieść ciekawa, ale nietypowa. Część opowiadająca o wydarzeniach dawnych jest wprowadzeniem. Poznajemy przeszłość jednego z bohaterów....