Dawno nie czytałam tak dobrej książki.
A nie, to był Demon Copperhead na koniec 2023😎
Ta sama półka ważności, poziomu literackiego, głębi.
Polecam.

Dawno nie czytałam tak dobrej książki.
A nie, to był Demon Copperhead na koniec 2023😎
Ta sama półka ważności, poziomu literackiego, głębi.
Polecam.

Ależ to jest KSIĄŻUCHO! Hernan Diaz stworzył wybitną powieść szkatułkową, w której każda część posiada zupełnie inna narrację i stylistykę. Aż wierzyć się nie chce, iż jest ona dziełem jednego autora, a nie zbiorem stworzonym, przez czterech niezależnych pisarzy.

Ależ to jest KSIĄŻUCHO! Hernan Diaz stworzył wybitną powieść szkatułkową, w której każda część posiada zupełnie inna narrację i stylistykę. Aż wierzyć się nie chce, iż jest ona dziełem jednego autora, a nie zbiorem stworzonym, przez czterech niezależnych pisarzy.

Historia małżeństwa widziana, jak się później okazuje, oczami pisarza, niby przyjaciela rodziny oraz pracownicy. Żadna z historii nie jest obiektywna ba, nawet sporo się różnią, ale nie chcę wyprzedzać i opowiadać.
Historia do przemyślenia, jednak na mnie nie zrobiła wielkiego wrażenia. Męczyły mnie, wręcz fragmenty opisujące zjawiska finansowe, zależności giełdowe. Nie lubiłam bohaterów z pierwszej części.
Mogę powiedzieć, że zmusiłam się do dokończenia historii.

Historia małżeństwa widziana, jak się później okazuje, oczami pisarza, niby przyjaciela rodziny oraz pracownicy. Żadna z historii nie jest obiektywna ba, nawet sporo się różnią, ale nie chcę wyprzedzać i opowiadać.
Historia do przemyślenia, jednak na mnie nie zrobiła wielkiego wrażenia. Męczyły mnie, wręcz fragmenty opisujące zjawiska finansowe, zależności giełdowe. Nie...

Faktycznie, z każdą kolejną „częścią” odkrywamy nowe fakty i spojrzenia na opisywane zdarzenia, co czyni ten tytuł bardzo wciągającym.
Nie mam porównania, jednak jeżeli to wystarczyło na nagrodę Pulitzera, to z ciekawości sprawdzę innych laureatów, bowiem spodziewałem się więcej.

Faktycznie, z każdą kolejną „częścią” odkrywamy nowe fakty i spojrzenia na opisywane zdarzenia, co czyni ten tytuł bardzo wciągającym.
Nie mam porównania, jednak jeżeli to wystarczyło na nagrodę Pulitzera, to z ciekawości sprawdzę innych laureatów, bowiem spodziewałem się więcej.

przyjemne quasi-studium prawdy... zwłaszcza tej, w którą wierzyć chcemy:) i tutaj trzeba przełknąć giełdowy żargon, żeby dotrzeć do tej wyemancypowanej prawdy... polecam

przyjemne quasi-studium prawdy... zwłaszcza tej, w którą wierzyć chcemy:) i tutaj trzeba przełknąć giełdowy żargon, żeby dotrzeć do tej wyemancypowanej prawdy... polecam

Na początku czyta się ciężko. Nie wiadomo, o czym jest powieść, właściwie nie ma się poczucia, że jest jakiś główny wątek... ale im dalej, tym więcej odkryć i zaskoczeń, tym szybciej i lepiej się czyta, tym więcej niuansów się pojawia. Dla mnie tematyka ekonomiczna mało ciekawa, wręcz nudziła mnie czasami, ale spojrzenie na te same postaci, z różnych aspektów, pod różnym kątem - fascynujące. Odebrałam tę powieść, jako powieść o kobietach, ale zapewne wiele można mieć interpretacji. Dużo nawiązań, dużo metatekstu, dlatego są i nużące fragmenty. Na pewno warto przeczytać, choćby dla samego języka, który w zależności od narracji, jest zupełnie inny, ale jednocześnie kunsztowny i soczysty.

Na początku czyta się ciężko. Nie wiadomo, o czym jest powieść, właściwie nie ma się poczucia, że jest jakiś główny wątek... ale im dalej, tym więcej odkryć i zaskoczeń, tym szybciej i lepiej się czyta, tym więcej niuansów się pojawia. Dla mnie tematyka ekonomiczna mało ciekawa, wręcz nudziła mnie czasami, ale spojrzenie na te same postaci, z różnych aspektów, pod różnym...

Nieprawdopodobne uczucie zaskoczenia przy przejściu do kolejnych części. Szczerze zauroczona pomysłem.
Ta sama historia, która ma wiele odsłon. Pozostaje pytanie - która z nich jest prawdziwa?

Nieprawdopodobne uczucie zaskoczenia przy przejściu do kolejnych części. Szczerze zauroczona pomysłem.
Ta sama historia, która ma wiele odsłon. Pozostaje pytanie - która z nich jest prawdziwa?

O, proszę państwa, tu się kolejne arcydzieło objawiło. Doskonała powieść obyczajowa, bo ma blichtr, łatwo do wychwycenia nawiązania do literatury okrzykniętej wielką. Są też fortuny amerykańskich biznesmenów, trochę tajemniczości i zgrabne dialogi. Bezsprzecznie dzieło sztuki literackiej. Tylko, że to nieprawda.

Hernan Diaz sprawnym pisarzem jest. Tego mu odmówić nie można, ale i nazbyt łatwo da się to wychwycić. Widać, że obczytanie w amerykańskiej narracji daje mu pewność w konstruowaniu powieści tyle, że po tak głośno okrzyczanym tytule, to ja bym się spodziewał czegoś więcej. Może nawet gry z konwencją czy nawet jakiejś krytyki tego i owego. Tymczasem „Zaufanie” stawia na zgrabność formy i poprawność niepozwalającą wypchnąć treści poza ugruntowane poglądy i oczywiste rozwiązania fabularne.

Irytujący jest także sam język, który swą gładkością aż kłuje w oczy. Sposób dochodzenia do fortuny bohaterów jest podany w formie prostej, nieskomplikowanej, że człowiek zastanawia się czemu reszta ludzkości z tego nie korzysta. Spokojnie, wychwytuję tu i tam ironię, bałwochwalstwo czy też zwykły kabotynizm. Niemniej wszystko podane jest w formie takiej, aby nie być nazbyt brutalnym czy też zbyt nie odstawać w lewo, ale tylko mrugać okiem, że to przecież fikcja.

Jeśli ktoś z powyższego wychwytuje gorzkie rozczarowanie, to dobrze, bo właśnie tak się czułem. Choć najwięcej uwag mam do siebie, że się człowiek – po raz nie wiem który – łapie na te comiesięczne arcydzieła literackie.

O, proszę państwa, tu się kolejne arcydzieło objawiło. Doskonała powieść obyczajowa, bo ma blichtr, łatwo do wychwycenia nawiązania do literatury okrzykniętej wielką. Są też fortuny amerykańskich biznesmenów, trochę tajemniczości i zgrabne dialogi. Bezsprzecznie dzieło sztuki literackiej. Tylko, że to nieprawda.

Hernan Diaz sprawnym pisarzem jest. Tego mu odmówić nie...

Ma mielizny, politpoprawne zakończenie, ale jest ok, bardzo dobre, miejscami za proste tło gospodarcze. No i klimat wielkiego gatsbyego + 2 gwiazdki

Ma mielizny, politpoprawne zakończenie, ale jest ok, bardzo dobre, miejscami za proste tło gospodarcze. No i klimat wielkiego gatsbyego + 2 gwiazdki

Największą przyjemność z tej książki płynie z odkrywania jej. Autor operuje pięknym językiem a jednocześnie bez zbędnego nadęcia. Jeszcze nigdy nie czytałem powieści gdzie narracja byłaby prowadzona w taki sposób. Nie ukrywam jednak że zakończenie trochę mnie zawiodło.

Największą przyjemność z tej książki płynie z odkrywania jej. Autor operuje pięknym językiem a jednocześnie bez zbędnego nadęcia. Jeszcze nigdy nie czytałem powieści gdzie narracja byłaby prowadzona w taki sposób. Nie ukrywam jednak że zakończenie trochę mnie zawiodło.