Dobra kontynuacja, choć odrobinę mniej wciągająca. Czekam na kolejne książki z tej serii.

Dobra kontynuacja, choć odrobinę mniej wciągająca. Czekam na kolejne książki z tej serii.

bosz. 3 tygodnie ja czytalam! zadna ksiazka tyle czasu mi nie zajela. Jestem mega rozczarowana, znudzona i zirytowana. MASAKAR! Po 3 tom siegne tylko dlatego ze jestem ciekawa kim jest Barsons.

bosz. 3 tygodnie ja czytalam! zadna ksiazka tyle czasu mi nie zajela. Jestem mega rozczarowana, znudzona i zirytowana. MASAKAR! Po 3 tom siegne tylko dlatego ze jestem ciekawa kim jest Barsons.

Mac nadal próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości po śmierci siostry i stara się złapać jej zabójcę, a dodatkowo sama musi walczyć o przetrwanie w nawiedzonym przez mroczne Fae Dublinie. Dar, który posiada jest najrzadszy i najpotężniejszy ze wszystkich, dlatego tak wielu ściga ją próbując unicestwić. Jedynym wsparciem dla dziewczyny jest tajemniczy bibliotekarz. Mężczyzna budzi respekt oraz strach, a jednak pomaga Mac uporać się z Cieniami i innymi stworami, niestety nie robi tego za darmo. Za pomocą daru, dziewczyna potrafi odnaleźć starożytne artefakty, które mogą ocalić bądź zniszczyć świat. Tak czy inaczej, zostaje zmuszona przez Barronsa do ich odnajdywania, a wielu drepcze im po piętach. Czy Mac będzie w stanie do końca zaufać bibliotekarzowi, choć skrywa on niejedną tajemnice, czy skusi ją obietnica jaką niesie V'lane, książę Fae?

Książka jest ciekawa i dobrze się ją czyta. Nadal nie wiemy nic o położeniu potężnej księgi z pierwszego tomu, tak jak i o samym Barronsie, co z dwojga złego dobija mnie bardziej. Mężczyzna jest wielką niewiadomą i choć uwielbiam kryminały i thrillery to odkrycie kim jest staje się obsesją. Po przeczytaniu książki mam znacznie więcej pytań niż odpowiedzi, trzeba z niecierpliwością czekać na trzeci tom, a może wszystko się rozwiąże.

Mac nadal próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości po śmierci siostry i stara się złapać jej zabójcę, a dodatkowo sama musi walczyć o przetrwanie w nawiedzonym przez mroczne Fae Dublinie. Dar, który posiada jest najrzadszy i najpotężniejszy ze wszystkich, dlatego tak wielu ściga ją próbując unicestwić. Jedynym wsparciem dla dziewczyny jest tajemniczy bibliotekarz....

Jednak drugi tom potrafi być lepszy od pierwszego.

Co prawda, "Faefever" nie postawiło wysokiej poprzeczki i pozornie bardzo łatwo byłoby napisać lepszą część, ale z takimi bohaterami jak głupiutka Mac nic nie jest takie pewne...

Autorka zaskoczyła mnie w drugiej części. Zrezygnowała z opisywania absolutnie beznadziejnych outfitów głównej bohaterki i sprawiła, że dało się ją nawet polubić. Mac dalej zachowuje się nieco naiwnie, ale zaczęła działać bardziej racjonalnie i zadawać trafniejsze pytania. W jakimś stopniu jej charakter uległ zmianie, przez co drugi tom czytało się lepiej, aczkolwiek boję się, że pójdzie w stronę klasycznej Mary Sue - wiecie, to ten typ bohaterki, która rozwiąże problem, z którym mityczne istoty walczą od tysiącleci.

Czy działo się dużo w tym tomie? I tak, i nie. Mogłabym bardzo szybko streścić 300 stron fabuły wraz ze szczegółami, ale książka nie była nudna. Ciągle coś się działo, miało to jako taki ład (z pominięciem oczywiście kilku luk fabularnych),ale nie ma tragedii.

Przeczytam kolejną część. Trochę z ciekawości, trochę z masochizmu.

Jednak drugi tom potrafi być lepszy od pierwszego.

Co prawda, "Faefever" nie postawiło wysokiej poprzeczki i pozornie bardzo łatwo byłoby napisać lepszą część, ale z takimi bohaterami jak głupiutka Mac nic nie jest takie pewne...

Autorka zaskoczyła mnie w drugiej części. Zrezygnowała z opisywania absolutnie beznadziejnych outfitów głównej bohaterki i sprawiła, że dało się...

Pierwsze spotkanie z Mac O’Connor miałam w kwietniu tego roku, kiedy to zapoznałam się z powieścią pt.: „Darkfever”. Teraz sięgnęłam po „Bloodfever”, czyli kontynuację tej historii. Od razu przyznam, że drugi tom podobał mi się bardziej niż jego poprzednik.

UWAGA! KSIĄŻKA DLA CZYTELNIKÓW 18+. MOGĄ POJAWIĆ SIĘ SPOILERY!

Mac wciąż próbuje się odnaleźć w nowej rzeczywistości, w której zmuszona jest zabijać, aby przeżyć. Barrons, jej tajemniczy mentor i opiekun stara się ją mieć cały czas na oku, jednak kiedy pojawia się V’lane, sprawy się komplikują. Mac nie wie, komu może zaufać, a dodatkowo na jaw wychodzą całkiem nowe fakty, takie jak tajemnicze stowarzyszenie, które również od jakiegoś czasu się nią interesuje…

Jakoś tak się złożyło, że niewiele zapamiętałam z pierwszej części. Na szczęście nie sprawiło to kłopotu podczas zapoznawania się z kolejnym tomem. Mac raz mnie drażniła, raz nie. Niby próbuje pokazać, że dorasta i się zmienia, chociaż niekiedy zachowuje się jak rozkapryszone dziecko. V’lane’a nie lubię w ogóle. Nie zrozumcie mnie źle – jako postać został wykreowany przez autorkę świetnie, jednak przez to, co mówi i robi, nie ufam mu za grosz. Jestem ciekawa, kim tak naprawdę jest Jericho Barrons, który też ma swoje za uszami, ale nie drażni mnie w takim stopniu jak książę Fae.

Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Chcę dowiedzieć się, jak potoczą się dalsze losy Mac i czy w końcu zdobędzie Sinsar Dubh.

Pierwsze spotkanie z Mac O’Connor miałam w kwietniu tego roku, kiedy to zapoznałam się z powieścią pt.: „Darkfever”. Teraz sięgnęłam po „Bloodfever”, czyli kontynuację tej historii. Od razu przyznam, że drugi tom podobał mi się bardziej niż jego poprzednik.

UWAGA! KSIĄŻKA DLA CZYTELNIKÓW 18+. MOGĄ POJAWIĆ SIĘ SPOILERY!

Mac wciąż próbuje się odnaleźć w nowej...

Książka “Bloodfever” oznaczona jest jako “Sensacja TikToka!” a ja czytałam to zanim zrobiło się modne. Niestety pochłonęłam tylko pozycje dostępne po polsku i naprawdę wiele lat czekałam na tę kontynuację. Przez drugi tom przepłynęłam szybko, bo okazuje się, że wiele pamiętam, a odświeżone wydanie prezentuje się naprawdę zacnie.

Po raz kolejny przypomnę, że seria powstała w 2006 roku, a panujące wówczas trendy były zupełnie inne od tych obecnych. Dlatego jakiekolwiek zarzuty do tych książek są trochę, jak dla mnie, bezpodstawne. To co czytało się kiedyś może nie spodobać się dzisiaj, a starsi czytelnicy niekoniecznie pałają miłością do obecnej mody. Nie wszystko musi się wszystkim podobać, ale chodzi mi tylko o nieładne epitety w stosunku do tej serii poparte zupełnie niczym. Warto najpierw dowiedzieć się nieco o książkach, a dopiero później się wypowiadać.

Niemniej “Bloodfever” to doskonały przykład serii książkowej, która jest faktycznie lepsza z tomu na tom. Tutaj mniej jest słodkiej Mac, dzieje się naprawdę sporo, a biedna dziewczyna bombardowana jest zewsząd nowymi informacjami, tajemnicami i mroczną stroną świata. Oczywiście nie łudźcie się, że Mac dojrzeje z dnia na dzień, dalej jest naiwna, ale bycie młodym ma swoje prawa. Kto z nas nie wstydzi się swoich zachowań sprzed lat? :D Drugi tom jest płynną kontynuacją “Darkfever”, serii nie da się czytać oddzielnie.

Moim zdaniem, cykl Kroniki Mac O’Connor, to książki nie dla każdego. Mnie się bardzo podobały i naprawdę przebieram nogami na tomy, które nigdy nie zostały u nas wydane. Pamiętam że w każdej kolejnej części dzieje się coraz więcej, coraz straszniej i coraz bardziej magicznie, a oznaczenie 18+ jest przy tej serii konieczne, serio.

Książka “Bloodfever” oznaczona jest jako “Sensacja TikToka!” a ja czytałam to zanim zrobiło się modne. Niestety pochłonęłam tylko pozycje dostępne po polsku i naprawdę wiele lat czekałam na tę kontynuację. Przez drugi tom przepłynęłam szybko, bo okazuje się, że wiele pamiętam, a odświeżone wydanie prezentuje się naprawdę zacnie.

Po raz kolejny przypomnę, że seria powstała...

Ta książka przyciąga jak magnez, wciąga jak bagno, potem przechodzi niknąc niczym echo...
Zaraz po przeczytaniu 1. tomu (Darkfever) miałam mieszane uczucia - z jednej strony chciałam więcej, z drugiej strony strasznie mnie wymęczyła.
A potem bardzo szybko wyleciała mi z głowy. Na tyle prędko, że nawet nie sprawdziłam, czy są inne części. I teraz wyobraźcie sobie moje zdziwienie, gdy na stories zobaczyłam okładkę stworzoną w znajomej konwencji. I sięgnęłam po nią. I przepadłam. Co prawda na parę godzin, ale przepadłam z kretesem.
Bloodfever to takie trochę guilty pleasure - z jednej strony czyta się to fantastycznie, z drugiej pozostawia jakieś wzburzenie. Żaden z bohaterów nie jest biały, ani jeden nie jest też całkiem czarny. Czytając, prześlizgujemy się przez morze pobudzonej, agresywnej szarości. Nie wszystkim to się spodoba..
Czy sięgnę po kolejne tomy? Gdybyście spytali parę godzin wcześniej - krzyknęłabym gromko "TAK!". Teraz, kiedy emocje opadły? Znowu nie wiem..

Ta książka przyciąga jak magnez, wciąga jak bagno, potem przechodzi niknąc niczym echo...
Zaraz po przeczytaniu 1. tomu (Darkfever) miałam mieszane uczucia - z jednej strony chciałam więcej, z drugiej strony strasznie mnie wymęczyła.
A potem bardzo szybko wyleciała mi z głowy. Na tyle prędko, że nawet nie sprawdziłam, czy są inne części. I teraz wyobraźcie sobie moje...

Dublin. Niby zwyczajne miasto w Irlandii a jednak nie do końca. Miasto, gdzie wśród zwyczajnych ludzi żyją inne istoty. Istoty mroczne, śmiercionośne, nadzwyczajne. Istoty z innego świata, istoty, które widzą tylko nieliczni.

Dublin. Miasto, gdzie ginie siostra głównej bohaterki. Miasto, gdzie Mac przyjeżdża, by znaleźć zabójcę.

Dublin. Miasto, gdzie znajduje się pewna księgarnia. Księgarnia prowadzona przez pewnego mężczyznę. Mężczyznę posiadającego wiele tajemnic. Mężczyznę dzięki któremu Mac jeszcze żyje.

Dublin. Miasto, gdzie wszystko się zmienia.

To drugi tom serii. Serii dzięki której przeniosłam się do czasów gimnazjum. Tak, bo te książki to typowa literatura młodzieżowa z lat 2010. Inny vibe, inny sposób pisania. Piękne, głupiutkie a jednocześnie wyidealizowane bohaterki. Mroczni i potężni mężczyźni z tajemnicami. Magia. Erotyzm. Mrok. Romans, przekomarzanki i przepychanki. Plus dawka walk i przemocy.

To był przepis na sukces te 10 lat temu. I szczerze nadal mi się to podoba. Jest przewidywalnie. Jest wtórnie. Czasem lekko żenująco. Ale jest w tym jakiś urok i lekkość. Taki powiew młodości.

I chociaż ten tom był w moim odczuciu gorszy niż pierwszy, bardziej poszarpany i mniej logiczny to i tak zabawa była przednia. Kto kiedyś zaczytywał się w takich książkach powinien zapoznać się z tą serią. Dobra zabawa gwarantowana.

Dublin. Niby zwyczajne miasto w Irlandii a jednak nie do końca. Miasto, gdzie wśród zwyczajnych ludzi żyją inne istoty. Istoty mroczne, śmiercionośne, nadzwyczajne. Istoty z innego świata, istoty, które widzą tylko nieliczni.

Dublin. Miasto, gdzie ginie siostra głównej bohaterki. Miasto, gdzie Mac przyjeżdża, by znaleźć zabójcę.

Dublin. Miasto, gdzie znajduje się pewna...

Mac coraz bardziej zanurza się w świat Fae, pradawnej magii i otaczających ją cieno. Próbuje odkryć swoje moce i odnaleźć swoich wrogów, jednocześnie zastanawiając się komu w tym ogromnym, mrocznym mieście może zaufać.
Czy V'lane jest po jej stronie? Barrons, który uratował jej życie, a jednocześnie jest pan tajemnic? Wysyła tak sprzeczne sygnały, że Mac nie ufa już nikomu.

Ale tutaj się zadziało! Akcja pędziła niczym rollercoaster i jestem zdziwiona, że McKayli nie zakręciło się w głowie, choć kilka razy była bliska niestrawności, a nawet śmierci.
Przygody w Dublinie sprawiły, że bardzo szybko musiała dojrzeć, czego od zawsze wymagał od niej Barrons.

Przygotujcie się na potężną i mroczną odsłonę magii, przepełnioną ciemnością nocy, krwistą i mięsistą... Będziecie przyglądać się dalszemu rozwojowi relacji Barronsa i Mac, uczuciu, które obudzi się na chwilę choć bardzo intensywnie. Jest niebezpiecznie, tajemniczo, intrygująco. Dreszcz emocji gwarantowany. A zakończenie, czuję niedosyt i chce kolejną część.

Mac coraz bardziej zanurza się w świat Fae, pradawnej magii i otaczających ją cieno. Próbuje odkryć swoje moce i odnaleźć swoich wrogów, jednocześnie zastanawiając się komu w tym ogromnym, mrocznym mieście może zaufać.
Czy V'lane jest po jej stronie? Barrons, który uratował jej życie, a jednocześnie jest pan tajemnic? Wysyła tak sprzeczne sygnały, że Mac nie ufa już...

Na początku tego roku przeczytałam pierwszy tom jednej z mroczniejszych i lepszych serii fantasy. "Darkfever" zdecydowanie podniosło poprzeczkę i bardzo długo plasowało się w top 3 fantasy. Niesamowicie byłam ciekawa kontynuacji, mimo że trochę się bałam tego czy uda jej się pobić poprzedniczkę.

"Bloodfever" okazała się być jeszcze bardziej dopracowaną powieścią i muszę przyznać, że pochłonęłam ją w jeden wieczór! Nie spodziewałam się nawet tego, że wzbudzi we mnie tyle emocji i że praktycznie na samym końcu uronię nie jedną łzę.

Cykl Fever opowiada o MacKayli Lane, której zwyczajne życie zmienia się po zamordowaniu jej siostry. Dziewczyna wyrusza do Dublina w poszukiwaniu odpowiedzi i trafia tam na przerażającą prawdę. Okazuje się, że ma niesamowite zdolności, pochodzi ze starożytnego celtyckiego rodu sidhe-seer, a świat pełen jest ukrywających się stworów nie z tego świata.

To właśnie drugi tom skupia się na niebezpiecznym świecie gdzie są zabójczy druidzi, gdzie pojawia się porządna dawka zaklęć, starożytnych tajemnic oraz przewagę ma motyw zemsty. Przyznam się nawet, że te wszystkie stwory, które czekały na bohaterów w ciemnościach - również powodowały, że gdy budziłam się w nocy to oczywiście ze strachem...

MacKayla podjęła pewną decyzję, która silnie wypłynęła na nią i na dalsze kroki. Teraz będzie musiała zmierzyć się z konsekwencjami... Nie mogę doczekać się kontynuacji! Proszę, dajcie mi już trzeci tom!

Na początku tego roku przeczytałam pierwszy tom jednej z mroczniejszych i lepszych serii fantasy. "Darkfever" zdecydowanie podniosło poprzeczkę i bardzo długo plasowało się w top 3 fantasy. Niesamowicie byłam ciekawa kontynuacji, mimo że trochę się bałam tego czy uda jej się pobić poprzedniczkę.

"Bloodfever" okazała się być jeszcze bardziej dopracowaną powieścią i muszę...