Kolejny tom serii po "Gdzie jesteś Amando", ale tych trzech pierwszych nie czytałem. Fabuła i styl narracji przypominała mi twórczość Coben`a, a sposób narracji bohaterów Nelsona DeMille. Wyraźnie pisarz szukał jeszcze swojego stylu, a szczyt twórczości miał dopiero nadejść i przynieść duży skok jakościowy. Ta powieść to było takie czytadło, szybko się czytało. Po raz milionowy fabuła opierała się na śmierci pięknej kobiety, to jest chyba najbardziej oklepany motyw kryminałów i thrillerów. Bohaterowie dość sympatyczni, było trochę humoru, ale też krwawa intryga i pojedynek bohaterów z psychopatą. Do przeczytania na raz, jako przerwa między ambitniejszą literaturą, porcja przyzwoitej rozrywki.

Kolejny tom serii po "Gdzie jesteś Amando", ale tych trzech pierwszych nie czytałem. Fabuła i styl narracji przypominała mi twórczość Coben`a, a sposób narracji bohaterów Nelsona DeMille. Wyraźnie pisarz szukał jeszcze swojego stylu, a szczyt twórczości miał dopiero nadejść i przynieść duży skok jakościowy. Ta powieść to było takie czytadło, szybko się czytało. Po raz...

7 / 10

7 / 10

Dennisa Lehane znam głównie z dwóch książek. Rzeka Tajemnic oraz Wyspa Skazańców. Jednak chyba Modlitw o deszcz nie można z nimi ednak porównywać, jest to bardziej kryminał, który jednak bardzo dobrze mi się czytało i fabuła jest naprawdę wciągająca. Także jeśli ktoś czegoś takiego szuka to śmiało polecam

Dennisa Lehane znam głównie z dwóch książek. Rzeka Tajemnic oraz Wyspa Skazańców. Jednak chyba Modlitw o deszcz nie można z nimi ednak porównywać, jest to bardziej kryminał, który jednak bardzo dobrze mi się czytało i fabuła jest naprawdę wciągająca. Także jeśli ktoś czegoś takiego szuka to śmiało polecam

Zasiadając do pisania opinii na temat książki „Modlitwy o deszcz” Dennisa Lehane’a, z przerażeniem uświadomiłem sobie, że wróciłem do twórczości tego autora po prawie czterech latach! To zdecydowanie za długa przerwa, ponieważ po raz kolejny spędziłem bardzo przyjemny czas czytając powieść pana Dennisa.

Dennis Lehane urodził się w 1965 roku w Bostonie. Ukończył Uniwersytet na Florydzie. Zanim stał się pełnoetatowym pisarzem, pracował jako doradca osób umysłowo upośledzonych, kelner, szofer, księgarz i tragarz. Po sukcesie filmu „Rzeka tajemnic” Lehane zaczął prowadzić warsztaty kreatywnego pisania na kilku amerykańskich uczelniach. Wcześniej był żonaty z Sheilą Lawn, która pracuje jako asystent prokuratora okręgowego. Obecnie pisarz jest mężem dr Angeli Bernardo, z którą ma jedną córkę. Książki Lehane’a zostały przetłumaczone na dwadzieścia osiem języków.

Prywatny detektyw Patrick Kenzie chce się za wszelką cenę dowiedzieć, dlaczego jego dawna klientka, Karen Nicholas – atrakcyjna, energiczna i pełna życia kobieta, po pół roku od ich ostatniego spotkania, rzuciła się naga z 26. piętra jednego z bostońskich wieżowców. Wkrótce Kenzie odkrywa, że dziewczynę prześladował stalker, który uparcie uprzykrzając jej życie, doprowadził ją w końcu do desperackiego, ostatniego kroku. Potwór działający metodycznie poza prawem staje się celem detektywa i jego partnerki Angeli Gennaro. Razem będą musieli zmierzyć się z psychopatą i jego szalonym umysłem i nie będzie im wolno się poddać…

Na swoje usprawiedliwienie długiej przerwy, o której wspomniałem na początku, mogę napisać, że chociaż miałem tę książkę w swojej biblioteczce już od dawna, to wstrzymywałem się z jej czytaniem, ponieważ jest ona piątym tomem cyklu, której bohaterami są Patrick Kenzie i Angela Gennaro. Niestety nie czytałem czterech pierwszych części i trochę tego żałuje, ponieważ w „Modlitwach o deszcz” jest sporo spoilerów. Dlatego jeżeli macie możliwość poznania tej serii od początku, to lepiej to zróbcie. I w zasadzie tylko te niepożądane informacje były dla mnie (oczywiście nie z winy autora!!!) jedynymi mankamentami tej lektury.

Więcej na moim blogu: http://oczytany.eu/modlitwy-o-deszcz-dennis-lehane/

Zasiadając do pisania opinii na temat książki „Modlitwy o deszcz” Dennisa Lehane’a, z przerażeniem uświadomiłem sobie, że wróciłem do twórczości tego autora po prawie czterech latach! To zdecydowanie za długa przerwa, ponieważ po raz kolejny spędziłem bardzo przyjemny czas czytając powieść pana Dennisa.

Dennis Lehane urodził się w 1965 roku w Bostonie. Ukończył Uniwersytet...

Książki Dennisa Lehane nie rozczarowują.
I nawet jak są momenty nużące lub powtarzane motywy czytanie tych powieści jest przyjemne.
Humor połączony z intrygą i nietuzinkowymi bohaterami... Jakże często brak tego w powieściach wydawanych obecnie.

Książki Dennisa Lehane nie rozczarowują.
I nawet jak są momenty nużące lub powtarzane motywy czytanie tych powieści jest przyjemne.
Humor połączony z intrygą i nietuzinkowymi bohaterami... Jakże często brak tego w powieściach wydawanych obecnie.

Piąty i zarazem przedostatni tom cyklu powieści kryminalnych o Patricku Kenzie i Angeli Gennaro zdecydowanie trzyma poziom. Fabuła trzyma w napięciu nawet pomimo faktu, że niektóre wątki są dość przewidywalne, a inne moim zdaniem nieco przerysowane. Mimo tego to dobra, wciągająca lektura. Spośród dotychczas przeczytanych książek z tej serii druga najlepsza, zaraz po "Gdzie jesteś, Amando?".

Piąty i zarazem przedostatni tom cyklu powieści kryminalnych o Patricku Kenzie i Angeli Gennaro zdecydowanie trzyma poziom. Fabuła trzyma w napięciu nawet pomimo faktu, że niektóre wątki są dość przewidywalne, a inne moim zdaniem nieco przerysowane. Mimo tego to dobra, wciągająca lektura. Spośród dotychczas przeczytanych książek z tej serii druga najlepsza, zaraz po...

Całkiem niezły wątek kryminalny. Zwiły i zaskakujący...
Bardzo dużo odnośników do filmów. Każda pojawiająca się postać miała do powiedzenia coś na temat kina, głównie starej klasyki. Miałam wrażenie, że autor zna się tylko na tym.
Ogólnie na plus, aczkolwiek czytałam lepsze pozycje tego autora.

Całkiem niezły wątek kryminalny. Zwiły i zaskakujący...
Bardzo dużo odnośników do filmów. Każda pojawiająca się postać miała do powiedzenia coś na temat kina, głównie starej klasyki. Miałam wrażenie, że autor zna się tylko na tym.
Ogólnie na plus, aczkolwiek czytałam lepsze pozycje tego autora.

Dennis Lehane najbardziej znany jest z tych swoich książek, które później trafiły na ekrany kin. I to naprawdę dobre pozycje: Rzeka tajemnic, Wyspa tajemnic, Brudny szmal czy Gdzie jesteś, Amando? zdobyły uznanie widzów. Modlitwy o deszcz jak dotąd nie zekranizowano. Być może dlatego, że to piąty tom większej serii kryminalnej opowiadającej o sprawach prowadzonych w Bostonie przez Patricka Kenzie i Angelę Gennaro.

Patrick – główny bohater tego tomu – pracuje na własny rachunek. Nie zawsze w sposób całkowicie legalny. Kiedy zgłasza się do niego atrakcyjna i pełna życia Karen, którą prześladuje brutalny stalker, po prostu robi gościowi wjazd na chatę i kończy go pobiciem. Jest przekonany, że to załatwi sprawę. Jednak pół roku później Karen rzuca się z wieżowca w centrum. Dlaczego dziewczyna, która miała całe życie przed sobą, nagle popełniła samobójstwo? Dlaczego rozebrała się przed skokiem do naga? Patrick chce to ustalić, gdyż czuje się winny – parę miesięcy wcześniej nie odebrał od niej telefonu i zapomniał oddzwonić. Kto wie, może mógł jej wówczas pomóc?

Oczywiście cała sprawa okazuje się mocno zagmatwana, śledztwo ma kilka wątków, a my, czytelnicy, podejrzewamy co najmniej kilka osób. I bardzo chcemy dowiedzieć się, co będzie dalej. Modlitwy o deszcz to jedna z tych powieści, które czytają się same. Człowiek siada, zaczyna przerzucać kartki, przejeżdża swój przystanek. Połyka tę historię w tempie ekspresowym. Pomagają w tym dobrze napisane dialogi oraz malowniczy Boston, w którym toczy się akcja powieści. Także umiejętne dawkowanie informacji. Lehane, podobnie jak Michael Connelly, pozwala nam bawić się w detektywa. Razem z bohaterami odkrywać kolejne zawiłości intrygi.

Konkretne są też postacie. Może trochę papierowe, ale dobrze narysowane i bardzo filmowe. Wśród nich pojawia się niejaki Bubba Rogowski, gość o polskich korzeniach, niby prostaczek od brudnej roboty, a w rzeczywistości romantyk jak się patrzy. To nowa postać na łonie serii, która nie tylko wprowadza do niej odrobinę humoru, ale też całość odrealnia. Tak, abyśmy wiedzieli, że dzięki Modlitwom o deszcz mamy się po prostu bawić. Bo to nie jest tak złożona książka jak najbardziej znane tytuły Lehane’a. To prosta rozrywka. Ale na wysokim poziomie. Polecam każdemu, kto lubi kryminały.

Recenzji więcej:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/

Dennis Lehane najbardziej znany jest z tych swoich książek, które później trafiły na ekrany kin. I to naprawdę dobre pozycje: Rzeka tajemnic, Wyspa tajemnic, Brudny szmal czy Gdzie jesteś, Amando? zdobyły uznanie widzów. Modlitwy o deszcz jak dotąd nie zekranizowano. Być może dlatego, że to piąty tom większej serii kryminalnej opowiadającej o sprawach prowadzonych w...

Po przeczytaniu parę dni temu "Wyspy tajemnic" podchodziłam do tej książki autora ostrożnie. Jak się okazało niepotrzebnie, kryminał jest rasowy i bardzo przyjemny w odbiorze. Fabuła ciekawa i raczej niebanalna, postaci ostre i dobrze zarysowane. Jedyne co mi odrobinę zazgrzytało to zakończenie, trochę przekombinowane (najpierw zostaje rozwiązana zagadka, wiadomo kto jest - a raczej był, bo ginie - złoczyńcą, a potem następuje długa rozmowa detektywa z jedną z ofiar i okazuje się, że to właśnie ta ofiara była spiritus movens całej afery). Niemniej całość zdecydowanie na plus.

Po przeczytaniu parę dni temu "Wyspy tajemnic" podchodziłam do tej książki autora ostrożnie. Jak się okazało niepotrzebnie, kryminał jest rasowy i bardzo przyjemny w odbiorze. Fabuła ciekawa i raczej niebanalna, postaci ostre i dobrze zarysowane. Jedyne co mi odrobinę zazgrzytało to zakończenie, trochę przekombinowane (najpierw zostaje rozwiązana zagadka, wiadomo kto jest -...

Okładka
dobra

skąd
moja

fabuła

wypada z okna kobieta

Moja opinia

Nudny,w tej książce.Czytałem i może ze trzy razy się zachwyciłem.
Potem już tylko czytałem,dla samego czytania.

Okładka
dobra

skąd
moja

fabuła

wypada z okna kobieta

Moja opinia

Nudny,w tej książce.Czytałem i może ze trzy razy się zachwyciłem.
Potem już tylko czytałem,dla samego czytania.