Chłód granitu

Nie dałam rady skończyć :(. Strasznie brutalna, depresyjna i oczywiście mordercą jest jakiś psychol.
Jakim cudem ktoś w ogóle daje radę mieszkać w Szkocji? Ciemno, zimno, ciągle leje, wszyscy są wkurzeni, przemęczeni, miasta składają się głównie ze slumsów, dzieci są zaniedbywane, a truchła składowane w gospodarstwie.
Książkę ratuje czarny humor, ale to za mało, żeby sięgać po kolejne pozycje.

Nie dałam rady skończyć :(. Strasznie brutalna, depresyjna i oczywiście mordercą jest jakiś psychol.
Jakim cudem ktoś w ogóle daje radę mieszkać w Szkocji? Ciemno, zimno, ciągle leje, wszyscy są wkurzeni, przemęczeni, miasta składają się głównie ze slumsów, dzieci są zaniedbywane, a truchła składowane w gospodarstwie.
Książkę ratuje czarny humor, ale to za mało, żeby sięgać...

Po raz kolejny udało mi się trafić na książkę określaną jako „stary, dobry, kryminał”. Taki jeszcze sprzed czasów thrillerów, kryminałów psychologicznych, sensacji z dreszczykiem. A co najważniejsze Chłód granitu, to pierwsza część wcale nie tak krótkiego cyklu. Z tego powodu, nie ukrywam, że obiecują sobie sporo dobrej lektury.
Sierżant Logan McRae po powrocie z przymusowego urlopu zdrowotnego trafia już pierwszego dnia na bardzo „głęboką wodę”. W Aberdeen dochodzi do makabrycznych zbrodni, gdzie ofiarami stają się małe dzieci. W mieście narasta panika, a policja nie ma zbyt wiele śladów za jakimi mogłaby podążyć. Dodatkowo, wokół dzieją się inne złe rzeczy, a osób do ich rozwiązania coraz mniej.
Lubię taki typ detektywa. Ma w sobie coś bardzo ludzkiego. W swoich emocjach, zazdrości, bezradności, ale i swojej niemocy, która czyni z niego człowieka, a nie wyszkolonego do konkretnych zadań robota. Sierżant ma prawo do błędów, które zresztą popełnia, ma prawo do wyciągnięcia złych wniosków, co również mu się zdarza. Ma prawo do podejmowania swoich decyzji, niekiedy złych, niekiedy dobrych. To wszystko razem z odpowiednią dawką szczęścia zaprowadzą go do wyjaśnienia zbrodni i oddania sprawiedliwości pokrzywdzonym. Działanie na granicy prawa, które Loganowi przydarza się całkiem często to taka wisienka na torcie.
Stuart MacBride dba o swoich bohaterów i ich otoczenie. Postaci drugoplanowe są równie ważne co wątki kryminalne. Cała historia tworzy spójną opowieść pokazującą znacznie więcej niż tylko same zbrodnie i sposób ich rozwiązania. Również z tego powodu bardzo jestem ciekawa kolejnych części, które stoją na mojej półce i czekają na swoją kolej.
Polecam, to świetny kryminał w starym wydaniu, prowadzony z szacunkiem dla czytelnika, bohaterów, sytuacji i całej historii.

Po raz kolejny udało mi się trafić na książkę określaną jako „stary, dobry, kryminał”. Taki jeszcze sprzed czasów thrillerów, kryminałów psychologicznych, sensacji z dreszczykiem. A co najważniejsze Chłód granitu, to pierwsza część wcale nie tak krótkiego cyklu. Z tego powodu, nie ukrywam, że obiecują sobie sporo dobrej lektury.
Sierżant Logan McRae po powrocie z...

Bardzo poprawny klimatyczny kryminał. Mamy tutaj bohaterskiego policjanta - sierżanta Logana McRae który dzięki wybitnemu intelektowi i ciężkiej pracy rozwiązuje zagadkę tajemniczych i okrutnych morderstw. Do tego cała otoczka najbliższych współpracowników i osób związanych ze śledztwem. Praktycznie wszystko dobrze przemyślane i poukładane. Jednak nie sposób nie zauważyć delikatnego chaosu jaki miejscami się pojawia. Jednak całość wypada bardzo dobrze, kilka rzeczy można bez problemu przewidzieć podczas lektury, a zakończenie bardzo dokładnie wyjaśnia wszystkie wcześniejsze sytuacje.

Bardzo poprawny klimatyczny kryminał. Mamy tutaj bohaterskiego policjanta - sierżanta Logana McRae który dzięki wybitnemu intelektowi i ciężkiej pracy rozwiązuje zagadkę tajemniczych i okrutnych morderstw. Do tego cała otoczka najbliższych współpracowników i osób związanych ze śledztwem. Praktycznie wszystko dobrze przemyślane i poukładane. Jednak nie sposób nie zauważyć...

Książka była tylko... ok. Przede wszystkim w niczym nie wyróżnia się na tle innych - typowy główny bohater-policjant-detektyw, typowa sprawa, typowe zakończenie. Ot, takie połączenie kilku znanych pomysłów, ale czytało się miło. Przede wszystko książka jest dla mnie wyjątkowa, bo zaczęłam ją czytać w 2017, kiedy zaczynałam uczyć się czytania po angielsku. Szło mi powolnie, 1 str na cały dzień i tak męczyłam, męczyłam, aż... 250 ostatnich stron skończyłam w parę dni z przerwami, bo niestety nie miałam czasu czytać, więc... cudowny rozwój i nadal będę uczyć się angielskiego!

Książka była tylko... ok. Przede wszystkim w niczym nie wyróżnia się na tle innych - typowy główny bohater-policjant-detektyw, typowa sprawa, typowe zakończenie. Ot, takie połączenie kilku znanych pomysłów, ale czytało się miło. Przede wszystko książka jest dla mnie wyjątkowa, bo zaczęłam ją czytać w 2017, kiedy zaczynałam uczyć się czytania po angielsku. Szło mi powolnie,...

Szukając ciekawej serii kryminalnej trafiłam na tego autora. Nie jest to geniusz kryminału. Strasznie chaotyczna i mało interesująca intryga, słaby język, mało ciekawy główny bohater i próba zamaskowania przeciętności - wstawienie jak największej ilości makabrycznych opisów trupów i zbrodni. Cienizna.

Szukając ciekawej serii kryminalnej trafiłam na tego autora. Nie jest to geniusz kryminału. Strasznie chaotyczna i mało interesująca intryga, słaby język, mało ciekawy główny bohater i próba zamaskowania przeciętności - wstawienie jak największej ilości makabrycznych opisów trupów i zbrodni. Cienizna.

Powieść napisana świetnym stylem - pochłania się kartkę za kartką z coraz większą przyjemnoscią. Polecam nie tylko miłośnikom gatunku.

Powieść napisana świetnym stylem - pochłania się kartkę za kartką z coraz większą przyjemnoscią. Polecam nie tylko miłośnikom gatunku.

Książka tak naprawdę niczym się nie wyróżnia spośród innych z tego gatunku. Jednak ma w sobie to coś... Przede wszystkim dobrze się ją czyta. Może czasami za szybko następuje przeskok pomiędzy wydarzeniami, występuje lekki chaos. Jednak nie zakłóca to znacząco odbioru historii. Bohaterowie jak najbardziej na plus, można ich polubić.

Książka tak naprawdę niczym się nie wyróżnia spośród innych z tego gatunku. Jednak ma w sobie to coś... Przede wszystkim dobrze się ją czyta. Może czasami za szybko następuje przeskok pomiędzy wydarzeniami, występuje lekki chaos. Jednak nie zakłóca to znacząco odbioru historii. Bohaterowie jak najbardziej na plus, można ich polubić.

Mocna, pełna niesamowitych zwrotów akcji powieść.

Mocna, pełna niesamowitych zwrotów akcji powieść.

Nie dotrwałem do końca. Słaby styl. Źle budowane zdania. Jakiś chaos w narracji. Są osoby, które cenią tego pisarza. Może z inną pozycją pójdzie lepiej. Debiutu nie zaliczę do udanych.

Nie dotrwałem do końca. Słaby styl. Źle budowane zdania. Jakiś chaos w narracji. Są osoby, które cenią tego pisarza. Może z inną pozycją pójdzie lepiej. Debiutu nie zaliczę do udanych.

Kupiona za grosze, całkowite pozytywne zaskoczenie.
Pełna mroku i okrucieństwa powieść, taka jakie lubię, jedna z lepszych jakie czytałem w ostatnich latach.
Macbride jest dla mnie odkryciem do którego wrócę na 100%.
Polecam z czystym sumieniem!

Kupiona za grosze, całkowite pozytywne zaskoczenie.
Pełna mroku i okrucieństwa powieść, taka jakie lubię, jedna z lepszych jakie czytałem w ostatnich latach.
Macbride jest dla mnie odkryciem do którego wrócę na 100%.
Polecam z czystym sumieniem!