Na wstępie chciałabym bardzo podziękować @szmytu_lobelia za zaufanie oraz cierpliwość.☺️ (współpraca barterowa).

Lobelia. Pomroka to kolejna część przygód Zoranny, jej przyjaciół oraz wrogów.

Na skutek pewnych zdarzeń (kończących pierwszą część) Planetę Matkę spowija mrok. Słońce gaśnie, a życie obumiera. Wszystko zmierza ku zagładzie. Co więcej wraz z wszechobecnym mrokiem pojawiają się również demoniczne byty pragnące zawładnąć tymi, którzy jakimś cudem przeżyli.

Drogi znanych już bohaterów rozchodzą się.
Zoranna wraz z nowymi przyjaciółmi wyrusza w podróż, aby dopełnić przepowiedni. Starzy przyjaciele obierają inną drogę. Każde z nich na swej drodze napotyka wiele niebezpieczeństw, niespodzianek, ale i różnych interesujących bytów, postaci.

Kwestia przyszłości Planety Matki jest na tyle poważna, iż samo piekło wykazało nią swoje zainteresowanie. Tylko jakie ma zamiary?

Czy uda im się uratować Planetę Matkę, własne życie? Co jeszcze czai się na nich w ciemnościach?

Historia jest bardzo interesująca i złożona. Zdecydowanie widać progres autora, co mnie bardzo satysfakcjonuje. Książka jest zdecydowanie bardziej wymagająca, w porównaniu do pierwszej części.

Powieść fantastyczna poruszająca również kwestie teologiczne, filozoficzne, dotyczące natury człowieka, przyrody, jej poszanowania oraz konsekwencji jej niszczenia.

Z niecierpliwością czekam na kolejny tom

Serdecznie polecam

Na wstępie chciałabym bardzo podziękować @szmytu_lobelia za zaufanie oraz cierpliwość.☺️ (współpraca barterowa).

Lobelia. Pomroka to kolejna część przygód Zoranny, jej przyjaciół oraz wrogów.

Na skutek pewnych zdarzeń (kończących pierwszą część) Planetę Matkę spowija mrok. Słońce gaśnie, a życie obumiera. Wszystko zmierza ku zagładzie. Co więcej wraz z wszechobecnym...

Dzień doberek pandzioszki 🐼

Jak się mają Wasze brzuszki po świętach?

Na wstępie chciałabym podziękować @szmytu_lobelia oraz @wydawnictwomamiko za egzemplarz recenzencki.

Nadeszły czasy gdy mrok zasnuł całą Planetę Matkę.
Na świecie zapanował depresyjny nastrój.
Jeziorni Łucznicy wyruszają na walkę z mrokiem.

Czy nasi bohaterowie sobie poradzą?
Czy na Planecie Matce zawita jeszcze słońce i radość?

Zacznijmy kochani od tego, że ta książka jest drugą częścią, stworzonego już świata.
Jest to chyba pierwsza książka, którą przeczytałam, nie znając początku tej historii!
Dla mnie jest to coś niemożliwego i niewyobrażalnego, ponieważ zazwyczaj czytam książki według kolejności, by poznawać całą historię, tutaj od początku czułam się zagubiona, jak dziecko we mgle.
Nie rozumiałam wiele i ciężko było mi iść do przodu, możliwe, że sobie to wszystko wmówiłam, bo nawet po zakończeniu książki pojawiła się u mnie myśl „szkoda, że nie zaczęłam od Lobeli”.
Zamysł na książkę był świetny tak samo jak wykonanie, jednakże wydaję mi się, że nie dla każdego z Was będzie to cudowna książka.
Książka jest z gatunku fantastyki, jednakże powiedziałabym, że jak na wszystkie fantastyki, które czytałam, możemy tutaj znaleźć wiele mroku, niepokoju i tajemniczości.
Autor świetnie stworzył świat Lobeli i umiejętnie wprowadzał nas w nastrój niepewności podczas czytania.
Początkowo, gdy przełamałam swój ból odnośnie tomu, który rozpoczyna moją przygodę w świecie Lobeli, książka szła mi opornie, czytałam i czytałam, a kartki stały w miejscu, zrobiłam sobie krótką przerwę od czytania spowodowaną moją chorobą (kolejną w tym sezonie!) i gdy już wróciłam, nie mogłam przestać czytać.
Zamykałam się w pokoju i pochłaniałam świat stworzony przez @szmytu_lobelia .
Jeśli więc lubicie mroczniejszą fantastykę, to ta książka jest dla Was!
Jeśli jesteście już po lekturze, to koniecznie zostawcie komentarz, jakie były Wasze odczucia do tej książki.

Ocenka: 8/10

Dzień doberek pandzioszki 🐼

Jak się mają Wasze brzuszki po świętach?

Na wstępie chciałabym podziękować @szmytu_lobelia oraz @wydawnictwomamiko za egzemplarz recenzencki.

Nadeszły czasy gdy mrok zasnuł całą Planetę Matkę.
Na świecie zapanował depresyjny nastrój.
Jeziorni Łucznicy wyruszają na walkę z mrokiem.

Czy nasi bohaterowie sobie poradzą?
Czy na Planecie Matce...

Było pięknie i słonecznie, ale Planetę Matkę spowiła ciemność. Żywe barwy przybrały odcienie szarości. Nastał smutek i przygnębienie.

Jednakże są Jeziorni Łucznicy, którzy zmierzą się ze złem i niegodziwością drzemiącą w ciemnościach. Wielość bohaterów, fantastycznych stworzeń i zaskakujących przeobrażeń powoduje, że przenosimy się do innej czasoprzestrzeni pełnej dualizmu.

Są fantastyczne istoty, ale jest też Bóg, anioły i diabły. Czary i magia mieszają się z wierzeniami religijnymi i pogańskimi. Cielesność przemienia się w duchowość i na odwrót.

Lobelia Pomroka to drugi tom serii o dzielnych i zdeterminowanych jeziornych łucznikach walczących z Klasztorem Szarych Kapucynów. Tu dzieje się magia. Tu walczy dobro ze złem. Tu człowiek dyskutuje z Bogiem, jego wysłannikami i przeciwnikami. Tu czary, zapachy, dźwięki i przyroda dochodzą do głosu. Tu bywa pięknie i zapiera dech w piersiach, ale też i niebezpiecznie, okrutnie czy strasznie. Często zaskakująco i nieoczywisto.

Oto swoista baśń dla dorosłych, która wymaga skupienia przy czytaniu, ale jeśli przyjmiecie zaproszenie do tej krainy, historia ta stanie się fantastyczną ucztą.

Było pięknie i słonecznie, ale Planetę Matkę spowiła ciemność. Żywe barwy przybrały odcienie szarości. Nastał smutek i przygnębienie.

Jednakże są Jeziorni Łucznicy, którzy zmierzą się ze złem i niegodziwością drzemiącą w ciemnościach. Wielość bohaterów, fantastycznych stworzeń i zaskakujących przeobrażeń powoduje, że przenosimy się do innej czasoprzestrzeni pełnej...

Akcja książki dzieje się w czasach kiedy mrok zasnuł całą Planetę Matkę, wszystkie jeziora. Jeziorni Łucznicy stają w gotowości, żeby walczyć z pomroką.
Spotykamy tutaj wspaniałych bohaterów, ja bardzo polubiłam Łuczniczki Mev i Zorannę. Pojawia się mnóstwo mrocznych zakątków i wydarzeń.To właśnie tajemnica i mrok stanowią fantastyczny klimat tej książki. Mistycyzm lasów i jezior przenika całą powieść, a Duch Kwiatu Lobelii rozpościera niewyjaśnioną, cudowną i niezrozumiałą dla mnie aurę. Czytałam książkę będąc nad urokliwym jeziorem, więc jeszcze bardziej odczuwałam jej nastrój. Wspaniała dyfuzja światów- Boga, archaniołów, czarownic i nawet Lucyfera, duchów i ludzi, śmierci i miłości. Dla mnie to historia o walce z mrokiem, który niestety kryje się w każdym z nas. O wędrówce dusz, o nieustannej walce dobra ze złem, a raczej o walce przeciwności. Książka magiczna, bo magii jest w niej sporo, trochę baśniowa. Często poruszany jest tutaj temat szukania siebie, swojej wyjątkowości i akceptacji tego z czym przyszło nam żyć, tego co jest nam przeznaczone. Całość mocno skomplikowana, dużo bardzo rozbudowanych dialogów, momentami zbyt meandrycznych. Osoba twardo stąpająca po ziemi, taka jak ja, może mieć na początku problem, żeby wejść w ten cudny świat. Nie jest to książka prosta, nie dla każdego. Natomiast uważam, że jest dopracowana pod każdym względem, detale idealnie harmonizują z całością, styl i klimat są zachwycające.
Porywa i zaskakuje niesłychanie bogate słownictwo autora, szalenie rozbudowana i niespotykana wyobraźnia. Sporo jest tu rozważań niemal filozoficznych - o życiu, o ludzkiej psychice, co bardzo mi się podoba.Trochę poetyckich wstawek, które dodatkowo urozmaicają to i tak bardzo różnorodne dzieło. Autor wykorzystał również kilka motywów biblijnych. Powieść z pewnością przemyślana, kreacja bohaterów rewelacyjna, krótkie rozdziały sprawiają, że książkę czyta się szybko. Polecam szczególnie fanom tego wymagającego gatunku, bo myślę sobie, że trzeba lubić fantasy żeby się tu odnaleźć. Na pewno będziecie zachwyceni tą wspaniałą historią.

Akcja książki dzieje się w czasach kiedy mrok zasnuł całą Planetę Matkę, wszystkie jeziora. Jeziorni Łucznicy stają w gotowości, żeby walczyć z pomroką.
Spotykamy tutaj wspaniałych bohaterów, ja bardzo polubiłam Łuczniczki Mev i Zorannę. Pojawia się mnóstwo mrocznych zakątków i wydarzeń.To właśnie tajemnica i mrok stanowią fantastyczny klimat tej książki. Mistycyzm lasów i...