Po moich ostatnich pięciu krwawych lekturach zapragnęłam dla równowagi literatury wysokich lotów: uznanych pisarzy, noblistów. Od lat stoją sobie na półce poezje Brodskiego, nadszedł na nie czas. Łatwo nie było. Niestety okazało się, że to dla mnie za wysokie progi, nie potrafię dostrzec w nich piękna ani wielkości, ta poezja niczego nie otwiera w mojej duszy, nie wywołuje drżeń ani emocji. Może to za bardzo wysublimowane dla takiego laika jak ja. Czytam, rozumiem o czym, ale nie widzę w tej twórczości niczego specjalnego. Po stokroć wolę naszych rodzimych poetów noblistów, Miłosza, Szymborską.

Po moich ostatnich pięciu krwawych lekturach zapragnęłam dla równowagi literatury wysokich lotów: uznanych pisarzy, noblistów. Od lat stoją sobie na półce poezje Brodskiego, nadszedł na nie czas. Łatwo nie było. Niestety okazało się, że to dla mnie za wysokie progi, nie potrafię dostrzec w nich piękna ani wielkości, ta poezja niczego nie otwiera w mojej duszy, nie wywołuje...