Wbrew pozorom to książka całkiem na czasie. Zmieniają się systemy polityczne i politycy, ale mechanizmy rządzące ludzkimi zachowaniami w świecie władzy są fundamentalnie te same.

Co, jeśli "ludowe" zastąpisz przez "demokratyczne"?
"Czy wiesz, jak przez to twoje draństwo
nasze ludowe cierpi państwo,
jak na tym gospodarka traci,
kiedy się władza mniej bogaci?
Gdy kradniesz gwóźdź lub drutu szpulę,
uszczuplasz przez to całą pulę.
A pula nie jest do kradzieży,
pula się cała nam należy,
nam — czyli państwu, Polsce właśnie,
bo my to polskie państwo jaśnie!
My tutaj rządzim i my dzielim,
bez nas by wszystko diabli wzięli,
dlatego — gdy się nas okrada,
to właśnie jest ojczyzny zdrada!"

Nawet i "walki ze zmianami klimatu" w książce Szpotańskiego nie brakuje:
"Potem, gdy wciągnął mnie aparat,
szczególnie zaś referat rolny,
jakżem ofiarnie walczył z stonką,
sówką chojnówką, żukiem polnym!"

Szmaciaki mają dziś inne nazwiska, nie siedzą w Pcimiu, hasła też się im zmieniły - ale modus operandi wciąż jest ten sam:
"Jej hasła: „Naród” i „Koryto”!
Narodem oni są niby to.
Cóż to za „oni”? Któż to taki?
To jasne. Oni — to Szmaciaki!"

Wbrew pozorom to książka całkiem na czasie. Zmieniają się systemy polityczne i politycy, ale mechanizmy rządzące ludzkimi zachowaniami w świecie władzy są fundamentalnie te same.

Co, jeśli "ludowe" zastąpisz przez "demokratyczne"?
"Czy wiesz, jak przez to twoje draństwo
nasze ludowe cierpi państwo,
jak na tym gospodarka traci,
kiedy się władza mniej bogaci?
Gdy kradniesz...

Szpot w wysokiej formie. Satyryczne odbicie gierkowskiej dekady. Ciekawe wydanie i powrót do wspomnień nad najbardziej wesołym barakiem całego obozu komunistycznego czy jak mówiono w tamtych czasach socjalistycznego

Szpot w wysokiej formie. Satyryczne odbicie gierkowskiej dekady. Ciekawe wydanie i powrót do wspomnień nad najbardziej wesołym barakiem całego obozu komunistycznego czy jak mówiono w tamtych czasach socjalistycznego