Szybko się czyta daje trzy gwiazdki mniej bo jednak czegoś mi brakowało. Ciekawa fabuła, ale często powtarzane zdania piękny chłopiec, brodacz. Psycholog która zachowuje się trochę jak nastolatka.

Szybko się czyta daje trzy gwiazdki mniej bo jednak czegoś mi brakowało. Ciekawa fabuła, ale często powtarzane zdania piękny chłopiec, brodacz. Psycholog która zachowuje się trochę jak nastolatka.

#124/52 #wdowaczyta #inanacht #bezpiecznemiejsce
Dosłownie kilka dni temu skończyłam inny tytuł tej autorki, więc z przyjemnością sięgnełam po następny. Książka jest mega krótka co mnie bardzo zaskoczyło, bo w momencie w którym się skończyła tak na dobrą sprawę mogła się dopiero rozkręcić na dobre. Być może zabrakło dalszego pomysłu na fabułę, nie wiem. Ogólnie historia trochę nierealna, albo ja nie spotkałam na swej drodze takich ludzi jak Ci z książki😅 może to i dobrze w sumie. Polecam, jeśli nie oczekujecie zbyt wiele od książki 🤷‍♀️

#124/52 #wdowaczyta #inanacht #bezpiecznemiejsce
Dosłownie kilka dni temu skończyłam inny tytuł tej autorki, więc z przyjemnością sięgnełam po następny. Książka jest mega krótka co mnie bardzo zaskoczyło, bo w momencie w którym się skończyła tak na dobrą sprawę mogła się dopiero rozkręcić na dobre. Być może zabrakło dalszego pomysłu na fabułę, nie wiem. Ogólnie historia...

Natalia prowadzi poradnię psychologiczną. Jej życie jest do bólu uporządkowane do momentu, w którym pojawia się Dominik. Zaczyna się dziwna gra.

To było dobre opowiadanie. Zaskoczyło mnie. Wywołało sporo sprzecznych uczuć. Szczególnie postać Dominika mnie zaintrygowała. Bałam się go, a z drugiej strony było coś przyciągającego w jego zachowaniu. Gdybym była Natalią, to jednak wygrałby strach. Nie jestem tak odważna jak ona.

Jeśli lubicie nieoczywiste historie, to łapcie za „Bezpieczne miejsce” - trochę niedzisiejsze, trochę straszne, a trochę kojące.

Natalia prowadzi poradnię psychologiczną. Jej życie jest do bólu uporządkowane do momentu, w którym pojawia się Dominik. Zaczyna się dziwna gra.

To było dobre opowiadanie. Zaskoczyło mnie. Wywołało sporo sprzecznych uczuć. Szczególnie postać Dominika mnie zaintrygowała. Bałam się go, a z drugiej strony było coś przyciągającego w jego zachowaniu. Gdybym była Natalią, to...

Niby intryga kryminalna a rebours, de facto pochwała mocno inwazyjnej metody podrywu. De facto byłby to stalking, ale ofiara była nieświadoma i nie czuła zagrożenia, więc prawnie to chyba nie spełnia kryteriów.

Zatem traktuję tę książeczkę jako zachwyt nad zjawiskiem, które było standardem do XIX wieku, ale obecnie nosi pełne znamiona chorej obsesji i czynu przestępczego. Do tego nader irytująca maniera całkiem niepotrzebnego skracania imion do dość durnawych Ren (Renata) i Nanu (to od Natalii).

Wnoszę o nie gloryfikowanie czynów godnych potępienia. Dla mnie autorka trafia na listę "zapamiętać nazwisko, by nigdy więcej nie sięgnąć".

Niby intryga kryminalna a rebours, de facto pochwała mocno inwazyjnej metody podrywu. De facto byłby to stalking, ale ofiara była nieświadoma i nie czuła zagrożenia, więc prawnie to chyba nie spełnia kryteriów.

Zatem traktuję tę książeczkę jako zachwyt nad zjawiskiem, które było standardem do XIX wieku, ale obecnie nosi pełne znamiona chorej obsesji i czynu przestępczego....

Psycholożka spełniona na każdym polu, oprócz osobistego, musi sobie poradzić z nietypowym klientem, który wkrada się do jej życia.

Dobre opowiadanie. Po prostu.
Styl autorki irytował mnie na jednym polu. Główna bohaterka jest zarazem narratorką i kilka razy opisuje swoje życie. Dla mnie to droga na skróty, można było wszystkie te informacje zawrzeć w sposób, który nie przerywałby fabuły.

Historia jest zaskakująca, ale wiarygodna. Bohaterowie też, mimo krótkiej formy udało się ich odpowiednio zarysować. Na pewno zakończenie każe nam się zastanowić, czy Natalia nie popełnia błędu, ale tutaj już każdy z nas musi rozważyć, czy bylibyśmy gotowi na podobny krok.

Ciekawe, kiedy opowiadanie powstało. Nawiązanie do "Zmierzchu" jest raczej niedzisiejsze, więc może przeleżało w szufladzie kilka lat? Nie psuje to odbioru, chociaż nieokreślenie czasu akcji każe zwracać uwagę na takie drobnostki.

Polecam, jeśli lubi się historie, które ciężko przejrzeć, a ich rozstrzygnięcie nie jest oczywiste.

PS Zaskoczyło mnie sformułowanie "klub dla homoseksualistów". Raz, że nikt tak raczej nie mówi. Dwa, że odchodzi się dzisiaj od tej (medycznej) formy, za właściwszą uznaje się "osoby homoseksualne", albo szerzej "osoby LGBT". Zdziwiłem się, że psycholożka użyła takiego określenia. Ale może właśnie to efekt tego, że tekst czekał kilka lat na wydanie, jeżeli moja teoria jest prawdziwa.

Psycholożka spełniona na każdym polu, oprócz osobistego, musi sobie poradzić z nietypowym klientem, który wkrada się do jej życia.

Dobre opowiadanie. Po prostu.
Styl autorki irytował mnie na jednym polu. Główna bohaterka jest zarazem narratorką i kilka razy opisuje swoje życie. Dla mnie to droga na skróty, można było wszystkie te informacje zawrzeć w sposób, który nie...

Opowiadanie tak nie realne że aż głupie.....

Opowiadanie tak nie realne że aż głupie.....

Sympatyczne opowiadanie na jeden wieczór.

Sympatyczne opowiadanie na jeden wieczór.

Przeczytałam w czasie kwarantanny.
Strata czasu.

Przeczytałam w czasie kwarantanny.
Strata czasu.

Raczej zarcik literacki ...

Raczej zarcik literacki ...