Podobała mi się, chociaż początkowo niepotrzebnie się ciągnęła. Miałam wrażenie, że zanim zaczęły się dziać ciekawe rzeczy to minęły wieki. Z minusów są także mało prawdopodobne wybory fabularne. Końcówka całkiem ciekawa, chociaż brakowało mi elementu zaskoczenia.

Podobała mi się, chociaż początkowo niepotrzebnie się ciągnęła. Miałam wrażenie, że zanim zaczęły się dziać ciekawe rzeczy to minęły wieki. Z minusów są także mało prawdopodobne wybory fabularne. Końcówka całkiem ciekawa, chociaż brakowało mi elementu zaskoczenia.

Początek taki trochę meh, ale im dłużej czytałam tym bardziej przekonywała mnie do siebie książka.Nie tego oczekiwałam po książce bo mało tu thrillera więc byłam trochę zawiedziona, ale postać dziecka z autyzmem podobała mi sie. Nie była to książka która jakoś szczególnie trzymała w napięciu, bo takie czytam przeważnie w 1-2dni a tu trochę więcej tych dni było . Ale ogólnie jest to coś innego i pod koniec stwierdziłam, że jednak podobała mi się.

Początek taki trochę meh, ale im dłużej czytałam tym bardziej przekonywała mnie do siebie książka.Nie tego oczekiwałam po książce bo mało tu thrillera więc byłam trochę zawiedziona, ale postać dziecka z autyzmem podobała mi sie. Nie była to książka która jakoś szczególnie trzymała w napięciu, bo takie czytam przeważnie w 1-2dni a tu trochę więcej tych dni było . Ale...

W tym tytule dla autorki sam temat był ważniejszy niż wątek kryminalny, więc jeśli ktoś liczy na thriller trzymający w napięciu, pełen zdarzeń, to może poczuć się zdecydowanie rozczarowany. Mi w żadnym stopniu to nie przeszkadzało, gdyż autorka świetnie ujęła tak obszerny problem jakim jest autyzm i z jakimi trudnościami na co dzień borykają się rodzicie dzieci ze spektrum autyzmu. Choć zdarzeń jest niewiele, a cała zagadka dość szybko zostaje rozwikłana to tak naprawdę wcale się nie nudziłam. Książka niesie ze sobą wiele historii, wątków i emocji i daje satysfakcję z lektury na innych płaszczyznach niż tej kryminalnej. Być może fabuła jest nieco zbyt prosta, postacie nie porywają swoją głębią, a zakończenie nie jest wielkim zaskoczeniem, ale poszczególne wątki fajnie się ze sobą łączą i ostatecznie tytuł wypada naprawdę dobrze. Dodając do tego temat o którym warto mówić otrzymujemy książkę po którą warto sięgnąć.

W tym tytule dla autorki sam temat był ważniejszy niż wątek kryminalny, więc jeśli ktoś liczy na thriller trzymający w napięciu, pełen zdarzeń, to może poczuć się zdecydowanie rozczarowany. Mi w żadnym stopniu to nie przeszkadzało, gdyż autorka świetnie ujęła tak obszerny problem jakim jest autyzm i z jakimi trudnościami na co dzień borykają się rodzicie dzieci ze spektrum...

Te wszystkie pozytywne opinie o tej książce zostały chyba opłacone... Wieje nudą od samego początku. Nie jestem wymagającym czytelnikiem ale nie dotrwałam do końca. Zdecydowanie nie polecam

Te wszystkie pozytywne opinie o tej książce zostały chyba opłacone... Wieje nudą od samego początku. Nie jestem wymagającym czytelnikiem ale nie dotrwałam do końca. Zdecydowanie nie polecam

Spodziewałam się czegoś zupełnie innego, więc ta książka mnie zaskoczyła. I to na plus. Te wszystkie zawisłości, powiązania między osobami, zakończenie były super. Podobało mi się też ciepło, które aż biło z racji międzyludzkich. Mały minus za to, że te wszystkie wielkie katastrofy, które miały tu miejsce, jakoś tak za łatwo się rozwiązywały. Ogromne ukłony w stronę Autorki za analizę autyzmu, za pokazanie zwykłemu człowiekowi, który nie ma z tym zaburzeniem styczności, jak życie ze spektrum wygląda. Odwaliła kawał roboty.

Spodziewałam się czegoś zupełnie innego, więc ta książka mnie zaskoczyła. I to na plus. Te wszystkie zawisłości, powiązania między osobami, zakończenie były super. Podobało mi się też ciepło, które aż biło z racji międzyludzkich. Mały minus za to, że te wszystkie wielkie katastrofy, które miały tu miejsce, jakoś tak za łatwo się rozwiązywały. Ogromne ukłony w stronę Autorki...

Trochę się rozczarowałem. Książka nie jest zła , ale na pewno nie jest kryminałem. Jest to bardziej dramat z pewną tajemnicą. Największym plusem jak dla mnie było wyjaśnienie zagadki i scena po odkryciu prawdy , a konkretnie konfrontacja z pewną osobą. Na plus również córka głównej bohaterki. Jednak mimo wszystko jest to słabsza książka od tej autorki

Trochę się rozczarowałem. Książka nie jest zła , ale na pewno nie jest kryminałem. Jest to bardziej dramat z pewną tajemnicą. Największym plusem jak dla mnie było wyjaśnienie zagadki i scena po odkryciu prawdy , a konkretnie konfrontacja z pewną osobą. Na plus również córka głównej bohaterki. Jednak mimo wszystko jest to słabsza książka od tej autorki

W domku letniskowym rozegrał się dramat, przypadkowa osoba na miejscu znajduje, mężczyznę który jest w stanie krytycznym i kobietę patrzącą przed siebie z nożem w ręku. Jak się okazuje był tam ktoś jeszcze. Jedenastoletni chłopiec ze spektrum autyzmu, nikt jednak nie wie co się z nim stało i gdzie on jest. Do tego nawałnice utrudniają poszukiwania. Jak straszną tajemnicę skrywa cała trójka i czy zdążą powiedzieć prawdę zanim stanie się najgorsze.

Kolejny raz nie zawiodłam się na książce Nicole Trope. Najbardziej fascynowały mnie rozdziały opowiadane przez chłopca. To wejście w jego świat, dla nas nie zrozumiały ale i dla niego ciężki do ogarnięcia. Do tego odkrywanie krok po kroku prawdy o zdarzeniu jakie miało miejsce. Jestem zadowolona z lektury.

W domku letniskowym rozegrał się dramat, przypadkowa osoba na miejscu znajduje, mężczyznę który jest w stanie krytycznym i kobietę patrzącą przed siebie z nożem w ręku. Jak się okazuje był tam ktoś jeszcze. Jedenastoletni chłopiec ze spektrum autyzmu, nikt jednak nie wie co się z nim stało i gdzie on jest. Do tego nawałnice utrudniają poszukiwania. Jak straszną tajemnicę...

Mój pierwszy kontakt z autorką i uważam to spotkanie za dość udane. Nicole Trope w swojej książce porusza dość niewygodne, często przemilczane przez społeczeństwo tematy, jak stygmatyzacja rodzin z dziećmi z zaburzeniami. W przypadku "Gdzie jesteś, synku?" na wokandzie jest temat dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu - zaburzenie, które przeraża, osłabia rodzinę, która tym mocniej musi być silna im zaburzenia dziecka są głębsze. Co ciekawe, temat autorka ubrała w tajemnicze wydarzenia, które położyły się cieniem na charakterze nawiązującej do tytułu rodziny.

Z dala od cywilizacji, w australijskim buszu, gdzie natura wdziera się do turystycznych, przeznaczonych na spokojny odpoczynek domków, dochodzi do wydarzeń, które kończą się walką o wolność oraz o życie. Nieco dalej, do innego domu zamieszkałego przez rdzenną mieszkankę dobija się chłopiec. Theo nie mówi, zatem trudno wytłumaczyć, kim jest i co doprowadziło go do odciętego od świata domu starszej kobiety. Kim jest chłopiec i jaką tajemnicę w sobie skrywa? Jakie powiązania z całą kryminalną zagadką może mieć sędziwa kobieta? Czy uda się jeszcze zawalczyć o rodzinę, dla której przed tragedią nie było najmniejszych szans? Czy dzieci ze spektrum autyzmu to dzieci, którym nie można zaufać?

"Gdzie jesteś, synku?" zawiera w sobie wiele elementów; oprócz - w mojej opinii najistotniejszego - często wstydliwego w oczach społeczeństwa schorzenia obejmującego rozwój dziecka, po przemiany rodzinne, tajemnice sprzed lat, współczesne przemilczane problemy rodziny, wpływ metod wychowawczych na rozwój małego człowieka, w efekcie po sprawiedliwość, która powinna w końcu nadejść. Sporo tych tematów, które odważyła się poruszyć autorka wyrywając się pojęciu typowego thrillera na poczet dramatu rodzinnego i jego wpływu na dalsze pożycie małżonków.
Narracja przedstawiona z punktu widzenia różnych postaci daje szerszy obraz przedstawionej historii, a jednocześnie pozwala po woli ułożyć niepasujące elementy w jedną, dość zgrabną całość z będących miodem na serce czytelnika finałem.

Mój pierwszy kontakt z autorką i uważam to spotkanie za dość udane. Nicole Trope w swojej książce porusza dość niewygodne, często przemilczane przez społeczeństwo tematy, jak stygmatyzacja rodzin z dziećmi z zaburzeniami. W przypadku "Gdzie jesteś, synku?" na wokandzie jest temat dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu - zaburzenie, które przeraża, osłabia rodzinę, która...

Fajna książka

Fajna książka

Na początku myślałam, że ta książka nie zrobi na mnie większego wrażenia. Wstęp jest trochę banalny, ale im głębiej w las tym ciekawiej!

W wynajętym domku w Górach Błękitnych dochodzi do dziwnego zdarzenia. Turystka, która zabłądziła w buszu, próbuje odnaleźć drogę do swojego domku. Wchodzi do pierwszego budynku, który widzi. Jej oczom ukazuje się przerażający widok. Ranny mężczyzna nad którym klęczy kobieta z nożem.

I zapowiadałby się całkiem przyzwoity kryminał, ale mamy jeszcze Theo. Autystycznego chłopca, który uciekł. Uciekł i teraz musi przetrwać. Sam. W buszu.

Chociaż książka jest bardziej dramatem niż kryminałem to poruszyła mnie do żywego. Pozwoliła wiele zrozumieć.

Polecam osobom nastawionym bardziej na mieszankę uczuć niż na kryminalną zagadkę ;)

Na początku myślałam, że ta książka nie zrobi na mnie większego wrażenia. Wstęp jest trochę banalny, ale im głębiej w las tym ciekawiej!

W wynajętym domku w Górach Błękitnych dochodzi do dziwnego zdarzenia. Turystka, która zabłądziła w buszu, próbuje odnaleźć drogę do swojego domku. Wchodzi do pierwszego budynku, który widzi. Jej oczom ukazuje się przerażający widok. Ranny...