Złe uczynki

Fajna pozycja, choć muszę przyznać, że przekonałam się do niej dopiero po przebrnięciu przez kilka pierwszych rozdziałów (na szczęście nie mam tendencji do porzucania książek na wczesnym etapie czytania). Lubię być zaskakiwana w sposób, w jaki zaskoczyło mnie zakończenie.

Fajna pozycja, choć muszę przyznać, że przekonałam się do niej dopiero po przebrnięciu przez kilka pierwszych rozdziałów (na szczęście nie mam tendencji do porzucania książek na wczesnym etapie czytania). Lubię być zaskakiwana w sposób, w jaki zaskoczyło mnie zakończenie.

To książka, którą czyta się jednym tchem. Nie można się od niej oderwać.
Mówi o tym, ile krzywd może spotkać człowieka i jak wielki ma to wpływ na jego życie.
Mimo okropieństwa, które opisuje, czyta się ją bardzo dobrze. Polecam.

To książka, którą czyta się jednym tchem. Nie można się od niej oderwać.
Mówi o tym, ile krzywd może spotkać człowieka i jak wielki ma to wpływ na jego życie.
Mimo okropieństwa, które opisuje, czyta się ją bardzo dobrze. Polecam.

Mieliście kiedyś tak, że odczuwaliście ból bohatera konkretnej powieści? Przyjęliście wszystkie jego emocje, potrafiliście postawić się w jego sytuacji jakbyście sami byli w jego położeniu? Nie zdarza mi się to często, ale się zdarza. Również w przypadku „Złych uczynków”. To tak paskudna historia, że zło, które wylewa się z kartek, jest wręcz namacalne… Najgorsze, że takie historie dzieją się naprawdę, i to częściej niż możemy o tym usłyszeć. Młode kobiety, dziewczynki, są uprowadzane i wykorzystywane, niekiedy latami. Najczęściej znamy takie historie od zewnątrz – poszukiwania, poszlaki, podejrzani. Czasem zaginione się odnajdują, innym razem przepadają bez śladu na zawsze. Tutaj mamy odwrotną sytuację. Jesteśmy w położeniu uprowadzonych. Zamknięte w okropnym miejscu bez wyjścia, z innymi przetrzymywanymi, wiedząc, że były tu wcześniej dziewczyny, które nagle zniknęły. Po prostu. Co nas czeka? Kim jest ten miły mężczyzna z ulicy, który zapakował nas siłą do auta i gdzieś wywiózł? Co nastąpi, gdy w końcu sobie o nas przypomni i zawoła do siebie, na piętro? Jakie odciśnie na nas piętno?
Byłam przerażona podczas lektury, a jednocześnie nie mogłam się oderwać. Historia Elli sprawiła, że naprawdę czułam jej ból, nawet fizyczny – zwłaszcza w jednej, dość znaczącej scenie. Piekło, jakiego doświadczyła ona i jej poprzedniczki to coś, czego nigdy nie powinna doświadczyć żadna kobieta.
Lucinda Berry włożyła w tę historię dużo pracy – widać to choćby po kreacji bohaterów. Są tak realni, że chwilami miałam wrażenie, że to historia na faktach. Cieszę się, że warstwa psychologiczna została tu naprawdę ciekawie przedstawiona, nie po macoszemu. Dwie różne bohaterki, dwa różne sposoby radzenia sobie z trudną sytuacją, w której zostały postawione. Syndrom sztokholmski również został tutaj poruszony, a nie ukrywam, że bardzo intrygują mnie książki, w których możemy go znaleźć. Jedyne, co bym tutaj chętnie dodała to punkt widzenia porywacza, jednak wiem, że w tej pozycji chodziło o ofiary. Jeżeli szukacie pozycji, która pochłonie Was bez reszty, którą zapamiętacie na długo – to pozycja dla Was. Ogromnie polecam.

Mieliście kiedyś tak, że odczuwaliście ból bohatera konkretnej powieści? Przyjęliście wszystkie jego emocje, potrafiliście postawić się w jego sytuacji jakbyście sami byli w jego położeniu? Nie zdarza mi się to często, ale się zdarza. Również w przypadku „Złych uczynków”. To tak paskudna historia, że zło, które wylewa się z kartek, jest wręcz namacalne… Najgorsze, że takie...

Patrząc na wcześniejsze książki Lucindy Berry, a mianowicie "Idealne dziecko" i "Ocalić syna" to zdecydowanie "Złe uczynki" plasują się na trzecim miejscu. Książka jest bardzo dobrze napisana, potrafi utrzymać czytelnika w napięciu lecz nie skłania nas do rozmyślania nad jej fabułą po odłożeniu książki.
Po poprzednich dwóch pozycjach bardzo często wracałam do wydarzeń, które zostały opisane i zastanawiałam się nad tym co przytrafiło się bohaterom. W tym przypadku niestety tak nie jest.
Nie zmienia to faktu, że książka jest warta przeczytania.

Patrząc na wcześniejsze książki Lucindy Berry, a mianowicie "Idealne dziecko" i "Ocalić syna" to zdecydowanie "Złe uczynki" plasują się na trzecim miejscu. Książka jest bardzo dobrze napisana, potrafi utrzymać czytelnika w napięciu lecz nie skłania nas do rozmyślania nad jej fabułą po odłożeniu książki.
Po poprzednich dwóch pozycjach bardzo często wracałam do wydarzeń,...

Miałam bardzo duże oczekiwania co do tej książki. Po "Ocalić syna" pani Berry postawiła sobie bardzo wysoko poprzeczkę... i kolejny raz dała radę!🔥

Thriller psychologiczny powinien wywierać wpływ na czytelnika, na jego myślenie i postrzeganie sytuacji. "Złe uczynki" spisały się na medal.
Do samego końca byłam zaintrygowana rozwojem fabuły.
Naprzemienna narracja, rodzaje traumy i syndrom sztokholmski... to był strzał w dziesiątkę.
Miałam wewnętrzną potrzebę, aby utulić te biedne straumatyzowane dziewczyny, zapewnić je, że już wszystko będzie dobrze.

Ta książka pokazuje jak ofiara może uzależnić się i pokochać swojego oprawcę, jak bardzo matka może kochać swoje dziecko, ale go nie rozumieć.
A przede wszystkim przestrzega nas przed ostentacyjnym korzystaniem z social mediach. Nigdy nie wiesz, kto sprawdza Twoją lokalizację...
Może gdyby nie Instagram Ella nigdy nie zostałaby porwana?
Może gdyby odmówiła pomocy obcemu mężczyźnie nie doszłoby do tragedii?

Miałam bardzo duże oczekiwania co do tej książki. Po "Ocalić syna" pani Berry postawiła sobie bardzo wysoko poprzeczkę... i kolejny raz dała radę!🔥

Thriller psychologiczny powinien wywierać wpływ na czytelnika, na jego myślenie i postrzeganie sytuacji. "Złe uczynki" spisały się na medal.
Do samego końca byłam zaintrygowana rozwojem fabuły.
Naprzemienna narracja, rodzaje...

Przyznam, że decydując się na sięgnięcie po tę książkę, nie przeczytałam opisu wydawniczego, co, tak naprawdę, zdarzyło mi się po raz pierwszy. Sięgnęłam po nią tylko dlatego, że napisała ją Lucinda Berry, która niepostrzeżenie stała się jedną z moich ulubionych autorek. Trzy książki i trzy okazały się być kompletną petardą.
Tym razem autorka kreuje przed czytelnikiem obraz porwania i uwięzienia młodziutkich dziewczyn wręcz dzieci. Sprawcą jest John- mężczyzna, którego nadrzędny cel Mężczyzna przetrzymuje je na dole, tylko czasem zaprasza je do siebie, robiąc z nimi nieludzkie rzeczy. Kiedy prawdziwe motywy mężczyzny wychodzą na jaw, włos na głowie czytelnika ostro się jeży.
Jego ofiarą jest Ella – młoda biegaczka, która nie wie, dlaczego została porwana. Dziewczyna ze wszystkich sił stara się uwolnić, nie pozwalając także na to, by John odebrał jej człowieczeństwo. Któregoś razu spontaniczny plan ucieczki udaje się, jednak Ellie nie wie, że ma przy sobie kogoś, przy kim wcale nie może czuć się bezpiecznie.
Kolejna, bardzo dobra książka Lucindy Berry. Napięcie budowane jest od pierwszych stron. Język rozdziałów jest bardzo płynny przez co czyta się je szybko przy ciągle towarzyszącej ciekawości i napięciu. Doskonale nakreślone portrety psychologiczne postaci oraz ich chęć przetrwania – mimo wszystko. Dialogi prowadzone między bohaterami doskonale nakreślają motywy działania głównego psychopaty oraz sprawiają, że nie można tej książki odłożyć, aż się nie pozna zakończenia, które jest równie niespodziewane jak cały pomysł na fabułę.
Psychologicznie bardzo wymagająca i emocjonalnie wyczerpująca książka, która sprawia, że czytelnik zastanawia się nad sensem publikowania życia na Facebooku i Instagramie. Polecam tę książkę, bo jest warta każdej poświęconej minuty.

Przyznam, że decydując się na sięgnięcie po tę książkę, nie przeczytałam opisu wydawniczego, co, tak naprawdę, zdarzyło mi się po raz pierwszy. Sięgnęłam po nią tylko dlatego, że napisała ją Lucinda Berry, która niepostrzeżenie stała się jedną z moich ulubionych autorek. Trzy książki i trzy okazały się być kompletną petardą.
Tym razem autorka kreuje przed czytelnikiem obraz...

Na wstępie chcę zaapelować, by nie czytać opisu wydawniczego! To wielki spoiler, który na dokładkę wprowadza w błąd. Mi to wyszło na dobre, bo gdybym natrafiła na wzmiankę o tematyce książki, nie sięgnęłabym po nią i dużo bym straciła.
Ta lektura jest przerażającą w swoim okrutnym realizmie. Ukazuje dewastację człowieka, zniewolenie nie tylko w kontekście fizycznym, ale przede wszystkim mentalnym. Do jakiego tragicznego spustoszenia psychicznego trzeba doprowadzić, by ofiara żałowała, że podejmując decyzję nie wybrała śmierci? Ten thriller na te pytanie odpowiada.

W trakcie czytania szargały mną takie emocje, że zaczęłam sprawdzać kim jest autorka. Okazuje się, że dr. Lucinda Berry jest psychologiem specjalizującym się w traumach i prowadzi badania w tym zakresie. Do tworzenia thrillerów psychologicznych wykorzystuje doświadczenie naukowe. Ukazując mroczne zakątki ludzkiego umysłu zaciera graniczę między prawdą a fikcją. Powieść "Złe uczynki" potwierdza to w stu procentach. Od siebie mogę dodać, że styl i forma budowania fabuły bardzo przypadła mi do gustu. Krótkie rozdziały, naprzemiennie ukazujące dwie linie czasowe: teraźniejszą (oznaczaną w powieści jako "teraz") i przeszłą (jako "wtedy") pozwalają nabrać szerszej perspektywy. Wszystko, nawet policyjne śledztwo, czy praca psychologów, ukazane zostały pierwszoosobowo oczami dwóch skrzywdzonych dziewczyn. Ich historie, z pozoru różne, wypaliły w ich psychice różne piętno, a to za sprawą różnych wyborów, które podjęły, w chwili, gdy ich umysły były już spustoszone.
Dodatkowym atutem jest fakt, że autorka nie zamęcza psychologicznym, specjalistycznym bełkotem, a pozwala by czytelnik sam zmierzył się ze swoją własną wyobraźnią.
Jest to jeden z lepszych thrillerów psychologicznych jakie czytałam.

Na wstępie chcę zaapelować, by nie czytać opisu wydawniczego! To wielki spoiler, który na dokładkę wprowadza w błąd. Mi to wyszło na dobre, bo gdybym natrafiła na wzmiankę o tematyce książki, nie sięgnęłabym po nią i dużo bym straciła.
Ta lektura jest przerażającą w swoim okrutnym realizmie. Ukazuje dewastację człowieka, zniewolenie nie tylko w kontekście fizycznym, ale...

Przeczytałam ją w kilka godzin, wciągająca od pierwszych stron. Polecam

Przeczytałam ją w kilka godzin, wciągająca od pierwszych stron. Polecam

Oj ile ja czekałam aż dostanę tę książkę w PL! Oczywiście, że się nie zawiodłam. Przeczytałam w kilka godzin. Zdecydowanie p. Lucinda Berry to jedna z moich ulubionych pisarek.

Oj ile ja czekałam aż dostanę tę książkę w PL! Oczywiście, że się nie zawiodłam. Przeczytałam w kilka godzin. Zdecydowanie p. Lucinda Berry to jedna z moich ulubionych pisarek.

Internet użytkowany w niewłaściwy sposób może okazać się koszmarną siecią. Przekonały się o tym bohaterki najnowszego thrillera Luciny Berry. Oprawca wyławiał się z sieci. Obserwował ich wpisy, dzięki czemu mógł polować na „anonimowe” uczestniczki internetowych forów.
„Złe uczynki” to bez wątpienia mocny thriller psychologiczny, w którym autorka dosadnie uwypukla nam zagrożenia jakie czyhają na nas w wirtualnym świecie. Dlatego z rozwagą należy publikować swoje treści, a pozostawiając ślad musimy zachować najdalej idącą ostrożność.
Czy warto wyświetlać informacje co robimy, gdzie jesteśmy, jakie są nasze nawyki, przyzwyczajenia? Nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo informacje te mogą zagrażać naszemu bezpieczeństwu.
Historię zapisaną na kartach thrillera psychologicznego poznajemy z perspektywy dwóch bohaterek – Sarah i Elli. Zostały one uprowadzone i przetrzymywane. Oprawca wykorzystywał je seksualnie. Na szczęście ofiarom udało się uciec. Trafiają do szpitala, a agenci FBI dążą do schwytania porywacza. Czy schwytają go zanim dojdzie do kolejnego porwania? Czy zeznania uratowanych dziewczyn doprowadzą śledczych na ślad?
Jak się okazuje Sarah nie jest do końca szczera w swoich zeznaniach. Czy chroni porywacza? A może z nim współpracuje? Pytania mnożą się w naszej głowie, a my brnąc w głąb tej historii zastanawiamy się co jest kluczem do rozwiązania tej tajemniczej zagadki.
Lucinda Berry zarysowała historię, która trzyma nas w napięciu do ostatnich stron. A każda z nich potęguje w nas narastające napięcie i strach o życie bohaterek. Historię poznajemy z perspektywy wspomnianych bohaterek. W krótkich rozdziałach niczym w filmie, klatka po klatce przybliżamy się do poznania prawdziwej twarzy zwyrodnialca.
„Złe uczynki” to prawdziwy majstersztyk wśród thrillerów psychologicznych. Tutaj każdy element fabuły jest istotny. Istotne jest również to, że historia, którą poznajemy to przestroga dla każdego z nas. To coś w rodzaju zielonego światła, które powinno zapalić się w naszej głowie, zanim zostawimy swój ślad w Internecie. A Czyt-NIK pozostawia wpis, że „Złe uczynki” to thriller psychologiczny, który zapali w Was wiele emocji podczas czytania. Dlatego też zdecydowanie zachęcam do sięgnięcia po najnowszą książkę Lucindy Berry.
Bardzo cenię twórczość tej autorki. Za odwagę. Za mocne historie, które trafiają do naszej wyobraźni, będąc jednocześnie przestrogą. I choć historie te są fikcją literacką, wymysłem autorki, to ich przekaz ma ogromne znaczenie dla naszego prawdziwego życia.
Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu FILIA, FILIA Mroczna Strona http://www.wydawnictwofilia.pl/
https://www.czyt-nik.pl/recenzje/koszmarna-siec/

Internet użytkowany w niewłaściwy sposób może okazać się koszmarną siecią. Przekonały się o tym bohaterki najnowszego thrillera Luciny Berry. Oprawca wyławiał się z sieci. Obserwował ich wpisy, dzięki czemu mógł polować na „anonimowe” uczestniczki internetowych forów.
„Złe uczynki” to bez wątpienia mocny thriller psychologiczny, w którym autorka dosadnie uwypukla nam...