Do ,,Kompedium wiedzy dla autorów kryminałów" mam mieszane uczucia. Bo z jednej strony dostałam dokładnie to, co tytuł mi obiecał - kompedium wiedzy. Zbiór reguł, informacji, ciekawostek i wszystkiego innego - choć znanego już skąd indziej, tak zebranego w jednym miejscu, odpowiednio posegregowanego. I to jest największy i jedyny plus, jaki mogę wskazać. Bo niestety sama lektura wynudziła mnie niemiłosiernie... niby około 250 stron, a ciągnęło mi się, jakby było ich z 700.

I to nie jest wina formy! Na przykład takie ,,Po Bandzie" wchodziło mi jak masełko i z samej czystej rozrywki lubię czasem wrócić do niektórych rozdziałów. Zresztą - ,,Po Bandzie" zostało wiele razy wspomniane w ,,Kompedium". Tylko nie wiem czemu Winiarski - główny autor - nie został wymieniony ani razu, ale współautorka - Jolanta Rawska - non stop. Taka ciekawostka, której nie mogę zrozumieć...

Czy polecam? Jeden rabin powie tak, drugi rabin powie nie. Bo jednak można coś z tego wyciągnąć dla siebie. Prawda, że to wszystko da się znaleźć gdzie indziej, ale jeśli ma się to wszystko w jednym miejscu, to czemu nie skorzystać. Z drugiej strony dotarcie do końca było dla mnie mordęgą. Już dawno żadna lektura tak mnie nie wynudziła...

Więc - ,,Kompedium" spełnia rolę, jaką ma spełniać, ale nie jest to najlepsza pozycja, po jaką można sięgnąć. Polecam, choć bez entuzjazmu.

Do ,,Kompedium wiedzy dla autorów kryminałów" mam mieszane uczucia. Bo z jednej strony dostałam dokładnie to, co tytuł mi obiecał - kompedium wiedzy. Zbiór reguł, informacji, ciekawostek i wszystkiego innego - choć znanego już skąd indziej, tak zebranego w jednym miejscu, odpowiednio posegregowanego. I to jest największy i jedyny plus, jaki mogę wskazać. Bo niestety sama...

Zawiodłam się dostając kilka zgrabnie napisanych lub jak kto woli przepisanych regułek, nie pisze kryminałów ale zamierzałam poznać reguły ich tworzenia. Książka napisana z wieloma błędami, czytając ją miałam wrażenie iż czytam cytaty z innych, tak jakby autorka zebrała wypisy na temat kryminału i umiejscowiła je w swoim dziele. Nie wyniosłam z niego niczego nowego.

Zawiodłam się dostając kilka zgrabnie napisanych lub jak kto woli przepisanych regułek, nie pisze kryminałów ale zamierzałam poznać reguły ich tworzenia. Książka napisana z wieloma błędami, czytając ją miałam wrażenie iż czytam cytaty z innych, tak jakby autorka zebrała wypisy na temat kryminału i umiejscowiła je w swoim dziele. Nie wyniosłam z niego niczego nowego.

#812 - Kompendium wiedzy dla autorów kryminałów - Margota Kott - autorka kryminałów - Wydawnictwo Novae Res
#372/52/2021

Książka ma 378 stron. Swoją premierę miała dnia 27.04.2021 roku. Jest to poradnik dla osób, które marzą o tym, by napisać kryminał.

Został on podzielony na dwie części - Część I - Literacka., oraz Część II - Kryminalistyczna. Jest to doskonałe narzędzie, które pokazuje krok po kroku jak powinien być napisany kryminał, by był ciekawy i wiarygodny.

Znajdziecie w nim porady, ciekawostki, oraz bibliografię. Fajne są także odniesienia do współczesnych autorów kryminałów.

Jest to bardzo przydatna książka. Dziękuję za nią autorce Margota Kott - autorka kryminałów

://www.facebook.com/zaczytanaeliza/photos/a.1656801191286441/2770278466605369/

#812 - Kompendium wiedzy dla autorów kryminałów - Margota Kott - autorka kryminałów - Wydawnictwo Novae Res
#372/52/2021

Książka ma 378 stron. Swoją premierę miała dnia 27.04.2021 roku. Jest to poradnik dla osób, które marzą o tym, by napisać kryminał.

Został on podzielony na dwie części - Część I - Literacka., oraz Część II - Kryminalistyczna. Jest to doskonałe...

"Kompendium" Margoty Kott to przede wszystkim przystępnie napisana publikacja, która pomimo poruszanego tematu unika powagi i patosu. Specyficzne określenia np. na znalezione zwłoki, mogą szokować, ale ukazują jedynie, że takie sytuacje dla policji są codzienną rutyną. Charakterystyka postaci również powinna być przedstawiona w odniesieniu do środowiska z jakiego bohater się wywodzi. Zastosowanie określeń ze slangu ulicznego zdecydowanie pozwala bardziej wczuć się w klimat.
Autorka zna się na rzeczy, ma kierunkowe wykształcenie i cytuje najbardziej popularne kryminały na rynku. Uważam, że wybór takich, a nie innych cytowanych autorów, jest jak najbardziej przemyślany. W końcu celem odbiorcy kompendium jest napisanie najbardziej poczytnej powieści.
Margota Kott nie unika trudnych definicji, ale też nie pozostawia czytelnika z poczuciem "wiem, że nic nie wiem" - o co wcale nietrudno w przypadku takiej tematyki. Dla bardziej wnikliwych na końcu książki czeka pokaźna bibliografia. To bardzo dobra pozycja, która początkującym otworzy możliwości do dalszych poszukiwań, a tym, co posiadają wiedzę w temacie - pozwoli ją usystematyzować, zwrócić na coś uwagę lub podsunąć jakąś myśl.

"Kompendium" Margoty Kott to przede wszystkim przystępnie napisana publikacja, która pomimo poruszanego tematu unika powagi i patosu. Specyficzne określenia np. na znalezione zwłoki, mogą szokować, ale ukazują jedynie, że takie sytuacje dla policji są codzienną rutyną. Charakterystyka postaci również powinna być przedstawiona w odniesieniu do środowiska z jakiego bohater...

Czy osoba, która wydała w druku jedynie swoje opowiadania ma prawo pouczać kogokolwiek, jak napisać powieść? Otóż nie ma, ale i tak to robi! I, co było do przewidzenia, robi dość nieudolnie. Sam fakt wyboru takiego a nie innego „wydawnictwa” powinien zresztą każdemu choćby pobieżnie zorientowanemu w rynku książki zapalić czerwoną lampkę.

Część literacka. Tutaj jest mnóstwo lania wody, dużo pospisywanych zewsząd definicji, rozwleczonych wykładni, czym jest narracja, fabuła, bohaterowie, suspens itd., ogrom przykładów i cytatów, wreszcie rozbudowanych przemyśleń autorki o zacięciu filozoficznym (kilkustronicowy opis porównujący kryminał do zwłok jest co najmniej niepokojący),które niczego nie wnoszą. Pojawiają się też omówienia spostrzeżeń z poradników do pisania Katarzyny Bondy czy Jolanty Rawskiej (współautor jej książki, Jakub Winiarski, został z jakiegoś powodu wspomniany wyłącznie w bibliografii) – swoją drogą czytałam oba, na pewno są dużo treściwsze i mniej chaotyczne od dzieła Kott.
Szczególnie rozśmieszyło mnie w tej części powoływanie się na Remigiusza Mroza jako guru kryminału. Umizgów do polskich pisarzy jest zresztą więcej.

Część kryminalistyczna. Autorka postanowiła tutaj zasypać czytelnika fachową wiedzą, żeby w oszołomieniu się nie zorientował, że ona sama ma niewielkie rozeznanie w temacie. Z jednej strony opisuje rozwlekle, że różni ludzie starzeją się różnie i to może stanowić problem w sporządzaniu portretów osób zaginionych (serio?),a z drugiej strony pisze np.: „Badaniem pozostałości powystrzałowych zajmuje się balistyka chemiczna, wykorzystująca elektronową mikroskopię skaningową, sprzężoną ze spektometrią promieniowania rentgenowskiego”. I googlaj sobie człowieku, o co chodzi, bo z tej książki się nie dowiesz. Do tego mnóstwo cytowania mądrzejszych książek oraz przywoływania całych ustępów ustaw i paragrafów kodeksu karnego/kodeksu postępowania karnego.

Wieńczący dzieło słowniczek gwary policyjnej przebija wszystko. Autorka, najwyraźniej arystokratka z dziada pradziada, z wyższością szafuje takimi określeniami jak „żul, margines społeczny, niziny społeczne, prostytutka z lepszym wyglądem [???]” etc. Policja też nie jest lepsza: „bydłowóz, chlor, chwiej, menel, troll, żydóweczka, gnój, glut, szczur”?! Powieszony to „breloczek, wieszak”, ktoś, kto skoczył z okna „latawiec, pan Kleks”. Jak znajdą twoje zwłoki w wodzie to może zasłużysz na „szuwarka”, ale jak rozkład będzie zaawansowany zostaniesz jedynie „zgniłkiem”. Osoba w kryzysie bezdomności (nazywana tu obelżywie bezdomnym) przy kontenerze na śmieci to „herbatnik przy paśniku”.
Z ulgą zasypiam dzisiaj, wiedząc, że w razie czego policja potraktuje mnie z należytym szacunkiem, żywą czy martwą!

Podsumowanie: Odbiorcą tej książki powinny być raczej osoby czytające kryminały i zainteresowane pogłębieniem wiedzy kryminalistycznej, a nie przyszli pisarze, którym lepiej posłuży zainwestowanie czasu i pieniędzy w porządny podręcznik pisania oraz profesjonalne publikacje np. dla studentów prawa.

PS. Osoba odpowiedzialna za konwersję ebooka powinna oddać wypłatę na rzecz fundacji walczącej z chorobami oczu – tabelki (a jest ich sporo) są absolutnie nieczytelne.

Czy osoba, która wydała w druku jedynie swoje opowiadania ma prawo pouczać kogokolwiek, jak napisać powieść? Otóż nie ma, ale i tak to robi! I, co było do przewidzenia, robi dość nieudolnie. Sam fakt wyboru takiego a nie innego „wydawnictwa” powinien zresztą każdemu choćby pobieżnie zorientowanemu w rynku książki zapalić czerwoną lampkę.

Część literacka. Tutaj jest mnóstwo...

Uznałam, że dla wielbicielki kryminałów, a zarazem osoby marzącej o napisaniu kiedyś własnej książki to pozycja obowiązkowa. Cieszę się, że ją przeczytałam i mam na swojej półce. Kompendium to zbiera wiele różnorakich informacji na temat kryminałów. Autorka z pewnością zna się na rzeczy i przeczytała wiele tego typu powieści, dlatego mogła wpleść w treść książkowe przykłady. Druga część, kryminalistyczna, z pewnością spodoba się osobom, które do tej pory były absolutnymi laikami w tej kwestii, zwłaszcza że jest napisana dużo przystępniejszym językiem niż fachowe publikacje. Margota Kott porusza wiele kwestii i każdej z nich poświęca trochę miejsca - jednym mniej, a jednym więcej. Nawet jeśli o czymś tylko wspomina, dla czytelnika tej książki to znak, że może sam pogłębić swoją wiedzę na dany temat. Na pewno to pozycja dobra na start. Dalej można już samemu robić research. Dla mnie - osoby, która poczyniła już kroki w tym kierunku i zapoznała się z różnymi publikacjami, wyszukując je samodzielnie, a które były tutaj także wymienione w bibliografii - nie było podczas czytania zbyt wielu zaskoczeń, a czasami mogłam nawet wytknąć drobne błędy czy zbyt ogólnikowe podejście. Niemniej to pozycja ciekawa, która może usystematyzować wiedzę, zwrócić na coś uwagę albo podsunąć coś, o czym jeszcze nie czytałam. Z pewnością warto się z nią zapoznać - mogę polecić nie tylko przyszłym pisarzom, ale i czytelnikom, którzy chcą trochę poczytać o kryminalnej rzeczywistości i przekonać się, jak trudno napisać taką powieść.

Uznałam, że dla wielbicielki kryminałów, a zarazem osoby marzącej o napisaniu kiedyś własnej książki to pozycja obowiązkowa. Cieszę się, że ją przeczytałam i mam na swojej półce. Kompendium to zbiera wiele różnorakich informacji na temat kryminałów. Autorka z pewnością zna się na rzeczy i przeczytała wiele tego typu powieści, dlatego mogła wpleść w treść książkowe...

Zbrodnia doskonała nie istnieje, tak samo jak nie ma stuprocentowego dowodu zbrodni, genialnych przestępców ani samotnych superdetektywów - tak twierdzi profesor Girdwoyń z Uniwersytetu Warszawskiego. "Kompendium wiedzy dla autorów kryminałów" to poradnik napisany przez Margote Kott, w którym możemy odnaleźć wiele cennych wskazówek, dotyczących tego, jak podbić rynek światowy i stać się najbardziej poczytnym autorem kryminałów.

Książka wymagała bardzo dużo pracy, na dowód możemy zerknąć na jej pokaźną bibliografię. Jeśli chodzi o łatwość czytania, zdecydowanie lepiej czytało mi się pierwszą część, myślę że ze względu na to, że autorka podawała wiele przykładów tekstów moich ulubionych książek lub autorów i z ogromną chęcią przyszło mi poznawanie nowych. Jeśli chodzi o część drugą, jak zwykle w takich rozdziałach, troszkę przytłoczył mnie nadmiar fachowego słownictwa, typowa terminologia kryminalistyczna, przez co ciężej było mi zapamiętać podane w nim informacje. Z drugiej strony okazało się, że lata oglądania CSI: Miami nie poszły w las i niektóre rzeczy opisane w książce, nie były dla mnie zupełną nowością.

Zbrodnia doskonała nie istnieje, tak samo jak nie ma stuprocentowego dowodu zbrodni, genialnych przestępców ani samotnych superdetektywów - tak twierdzi profesor Girdwoyń z Uniwersytetu Warszawskiego. "Kompendium wiedzy dla autorów kryminałów" to poradnik napisany przez Margote Kott, w którym możemy odnaleźć wiele cennych wskazówek, dotyczących tego, jak podbić rynek...

Czy ktoś z Was marzy o napisaniu kryminału? Ja od dawna ;) Książka Margoty Kott może sprawić, że zaczniemy planować, a nie tylko marzyć. W końcu, by napisać dobry kryminał, trzeba zgromadzić odpowiednie materiały i zdobyć wiedzę.

Kompendium podzielone jest na dwie części. W części literackiej dowiadujemy się jak zabrać się za pisanie kryminału. Jak znaleźć pomysł, stworzyć fabułę, bohatera, zbudować tajemnicę i w końcu, jak wydać powieść. W części kryminalistycznej, jest to, co lubię najbardziej - porcja wiedzy niezbędnej do napisania kryminału. To część poświęcona kryminalistyce - ekspertyzom, metodom i sposobom pozbawiania życia, profil0waniu kryminalnemu, pracy Policji. Tu również przeczytacie o aspektach medycznych, np. o sposobach ustalenia czasu zgonu. Poznacie trucizny, dowiecie się jak wygląda śmierć na różne sposoby, np. przez utopienie, upadek z wysokości, uduszenie. Zapoznacie się m.in. z ekspertyzą DNA, traseologiczną, daktyloskopijną. Autorka zadbała nawet o podstawy prawne i opisała jak przebiega postępowanie karne.

Nie da się napisać kryminału bez poznania podstaw. Kompendium zbiera je wszystkie i jest przystępne w odbiorze. Do tej pory autorzy kryminałów musieli szukać wielu książek i pozycji naukowych, aby zaczerpnąć wiedzy i inspiracji. Teraz zadanie jest ułatwione. Oczywiście kompendium nie jest tylko dla osób planujących pisanie. To bardzo ciekawa lektura dla miłośników kryminałów, gdyż tłumaczy wiele aspektów i pełna jest ciekawostek. Jeżeli zachęci kogoś do pisania - super! To zbiór pożytecznych porad i dawka solidnej wiedzy, popartej fachową literaturą. Znajdziecie tam odniesienia do wielu współczesnych autorów kryminałów, np. Nesbo, Małeckiego, ale i klasyków, jak Christie.
Osobiście jestem zachwycona książką. Tym bardziej, że jest świetna merytorycznie, a zawodowo znam się na rzeczy. Myślę, że mogę ją polecić osobom, którym zaczytują się w książkach typu "Trupia farma" albo interesującym się tajnikami pracy Policji, prokuratorów, lekarzy medycyny sądowej.

Czy ktoś z Was marzy o napisaniu kryminału? Ja od dawna ;) Książka Margoty Kott może sprawić, że zaczniemy planować, a nie tylko marzyć. W końcu, by napisać dobry kryminał, trzeba zgromadzić odpowiednie materiały i zdobyć wiedzę.

Kompendium podzielone jest na dwie części. W części literackiej dowiadujemy się jak zabrać się za pisanie kryminału. Jak znaleźć pomysł,...

Jeśli chcesz dowiedzieć się jak napisać dobry kryminał, potrzebujesz rad, albo po prostu lubisz czytać kryminały i chcesz poznać proces ich pisania to polecam sięgnąć po "Kompendium wiedzy dla autorów kryminałów" Margoty Kott.
Książka podzielona jest na dwie części. W pierwszej części autorka zdradza zasady jakimi powinno się kierować przy pisaniu powieści. Plan fabuły, narracja, wybór bohatera, budowanie intrygi, miejsce zbrodni, sprawca- wszystko to jest bardzo ważne i wpływa na odbiór książki. Mnie trochę ta ilość informacji i mnogość działań, które trzeba przemyśleć przed przystąpieniem do pisania przytłoczyła. Nie zdawałam sobie sprawy, że wszystko trzeba tak dokładnie przemyśleć. Nawet pierwsze zdanie i pierwsze strony mają znaczący wpływ na wrażenia czytelnika i to czy będzie czytał dalej, czy może odłoży książkę na bok.
Druga część książki to część kryminalistyczna. Tutaj autorka odwaliła kawał roboty i ułatwiła pracę wielu osobom. Dowiadujemy się w jaki sposób "nasz trup" w powieści może umrzeć, jakie są sposoby pozbawienia życia, rodzaje ekspertyz, trucizn, jak ustalić czas zgonu, jakie są kary za zbrodnie i wiele innych informacji potrzebnych do przeprowadzenia dobrego śledztwa

Jeśli chcesz dowiedzieć się jak napisać dobry kryminał, potrzebujesz rad, albo po prostu lubisz czytać kryminały i chcesz poznać proces ich pisania to polecam sięgnąć po "Kompendium wiedzy dla autorów kryminałów" Margoty Kott.
Książka podzielona jest na dwie części. W pierwszej części autorka zdradza zasady jakimi powinno się kierować przy pisaniu powieści. Plan fabuły,...