The Cliffs

Pierwsze opowiadanie ‘’The Cliffs’’ jest bardzo łagodne, porównując z opowiadaniem drugim, i bardzo normalne, porównując z opowiadaniem trzecim. Mam wrażenie, że wobec nastolatków to uniwersum jest zadziwiająco okrutne i niesprawiedliwe (i bardzo mi się to podoba). Nie umiem wybrać jakiegoś ulubionego opowiadania z tego zbioru, bo każde z nich czymś mnie urzekło albo zaskoczyło i były one na swój sposób dość mroczne, gdy się o nich tak dłużej pomyśli. W przypadku ‘’He told me everything’’ byłam pewna, że grupa nastolatków będzie podpuszczać do czegoś nowego członka klubu/koła, a prawda okazała się zupełnie inna.

Podtrzymuję zdanie, że nastolatkowie w tych książkach są dość schematyczni, ale bardzo lubię przedstawianie tam małych dzieci. W ramach tej schematyczności, to dalej też nie czuję tego w przypadku głównej historii danego opowiadania, tylko bardziej w obrębie samych postaci i ich otoczenia, np. chociaż główny cel bohaterów był inny, to pewne zachowania i sytuacje z opowiadania ‘’He told me everything’’ były bardzo podobne do opowiadania z pierwszej książki ‘’To be beautiful’’.

Historia, która dzieje się w epilogu trochę mnie zawiodła pod względami fabularnymi, a pod innymi bardzo zaskoczyła i jestem jednocześnie zaintrygowana, co wydarzy się dalej.

Pierwsze opowiadanie ‘’The Cliffs’’ jest bardzo łagodne, porównując z opowiadaniem drugim, i bardzo normalne, porównując z opowiadaniem trzecim. Mam wrażenie, że wobec nastolatków to uniwersum jest zadziwiająco okrutne i niesprawiedliwe (i bardzo mi się to podoba). Nie umiem wybrać jakiegoś ulubionego opowiadania z tego zbioru, bo każde z nich czymś mnie urzekło albo...