Sujkowski był pisarzem-naturszczykiem, płodnym twórcą popularnych powieści historycznych o rysie przygodowym, zaliczanych do kategorii literatury młodzieżowej, tradycyjnych w formie, w typie sprawnie prowadzonych "czytadeł". Dostawało mu się też nieraz od krytyki literackiej. Bohaterami książki są książę Herman i jego wszechwładny palatyn Sieciech. Od strony historycznej przebieg zdarzeń całkowicie i jednostronnie zależy od wizji Tadeusza Wojciechowskiego, ze złowrogą rolą Czechów w spisku możnowładczym i obaleniu Bolesława Szczodrego aż po okupację Krakowa włącznie. Postaci są schematyczne do bólu: Bolesław Szczodry wspaniały i porywczy, Herman bezwolny i obłudny, biskup Stanisław pyszny zdrajca, Sieciech ambitny i bezwzględny, Topory złe, Awdańce dobre itd. Jedyny bodaj ciekawy wątek - relacja między Sieciechem a jego synem Chwałem, który buntuje się przeciw makiawelizmowi ojca - autor sam zmarnował nie pogłębiając go psychologicznie. Brakło pomysłu na inny autorski fikcyjny wątek: rzekomego syna Bolesława Zapomnianego - Mieszka eremity, który ginie za sprawą biskupa. Miało to być nawiązanie do poprzedniej powieści, ostatecznie skończyło się na jednej scenie, po której czytelnik ma przyswoić, jaki to Stanisław był zły. Akcja sztampowa: bitki, łowy, byle od wydarzenia do wydarzenia, a końcówka "sprasowana" do streszczenia ostatnich lat panowania Hermana. Językowo powieść jest mniej sprawna, jakby pospiesznie pisana. I wreszcie coś, od czego zęby zgrzytają i co wybaczyć trudno: masa błędów faktograficznych, i to banalnych. Chwał uczy się w szkole u dominikanów w Płocku (a zakon powstał w XIII w.!),na Wawelu kościół św. Michała jest permanentnie nazywany kościołem św. Marcina, autor nie zna poprawnego imienia księżnej Marii Dobroniegi, Hermanowi każe wznosić kościół św. Andrzeja pod Wawelem, choć to fundacja Sieciecha i rodowa Toporów, dokumenty są podpisywane (!). Nic nie poradzimy: "Wyszczerbione topory" naprawdę należą do słabszych książek Sujkowskiego. A szkoda, bo swoistego talentu nie można mu odmówić .

Sujkowski był pisarzem-naturszczykiem, płodnym twórcą popularnych powieści historycznych o rysie przygodowym, zaliczanych do kategorii literatury młodzieżowej, tradycyjnych w formie, w typie sprawnie prowadzonych "czytadeł". Dostawało mu się też nieraz od krytyki literackiej. Bohaterami książki są książę Herman i jego wszechwładny palatyn Sieciech. Od strony historycznej...