Słowacki pisarz i publicysta prezentuje w niewielkiej objętościowo książce (38 stron) dwadzieścia refleksji życiowych snutych przez dwoje braci Karela i Wiktora.
Z króciutkich opowiadań wynika łącząca braci silna więź emocjanalna, często wspólne spojrzenie na wydarzenia z życia. Opowiadane historyjki przedstawia Karel, jednak zdanie Wiktora (prawdopodobnie starszego brata) jest w razie wątpliwości rozstrzygające. Historyjki pełne są mądrości życiowej, mimo, że osadzone w okresie dzieciństwa przedstawiają refleksje braci nie tylko na temat bajek, słodyczy, morskich podróży opisywanych w książkach, ale też problemów dotyczących osób dojrzałych m.in. śmierci ( symbol anioła, czarnego balonika po śmierci stryja Floriana).
Całość publikacji dopełnia przepiękna grafika, bardzo wymowne i sugestywne rysunki autorstwa Alicji Białej. Wpatrując się uważniej można wyobrazić sobie wygląd zewnętrzny, smutek oraz poważny wyraz twarzy braci.

Słowacki pisarz i publicysta prezentuje w niewielkiej objętościowo książce (38 stron) dwadzieścia refleksji życiowych snutych przez dwoje braci Karela i Wiktora.
Z króciutkich opowiadań wynika łącząca braci silna więź emocjanalna, często wspólne spojrzenie na wydarzenia z życia. Opowiadane historyjki przedstawia Karel, jednak zdanie Wiktora (prawdopodobnie starszego ...

20 krótkich bogatych w słowa i przekaz filozoficznych opowiadań o braciach. Nie da się ich przeczytać ot tak. Trzeba to robić powoli, z namaszczeniem, uwagą, delikatnością. Bo bohaterowie są wrażliwi na siebie i świat, nie można zakłócić im tego spokoju i życia na uboczu. Obdarzeni dziecięcą wrażliwością, nie wyrośli z niej, uczą, jak można nadać jej nowy sens, siłę, trafne skojarzenie, inny wymiar. Ich wspólna rzeczywistość zachwyca. Uczy uważnego patrzenia na siebie, nie zamyka się w jednej interpretacji. Piękne, nastrojowe, poetyckie, metaforyczne wzmianki wzbogacone zostały o sugestywną grafikę.

20 krótkich bogatych w słowa i przekaz filozoficznych opowiadań o braciach. Nie da się ich przeczytać ot tak. Trzeba to robić powoli, z namaszczeniem, uwagą, delikatnością. Bo bohaterowie są wrażliwi na siebie i świat, nie można zakłócić im tego spokoju i życia na uboczu. Obdarzeni dziecięcą wrażliwością, nie wyrośli z niej, uczą, jak można nadać jej nowy sens, siłę, trafne...

Wydawnictwo Wolno proponuje polskiemu czytelnikowi niewielkich rozmiarów książkę prozatorską pisaną poezją. Zarówno jej okładka, jak i ciekawie skomponowane, opatrzone szkicami Alicji Białej wnętrze, mogą sugerować, że dzieło przeznaczone jest dla najmłodszych czytelników. To wrażenie potęguje fakt, że już na początku czytamy dedykację dla dzieci autora. Nic jednak bardziej mylnego. Grafiki misiów czy ptaszków tylko pozornie sprawiają wrażenie wycinków młodzieńczej fantazji. Obecność łańcuchów oraz innych przedmiotów, a przede wszystkim treść krótkich tekstów, świadczą o zupełnie innym zamyśle autora. Peter Milček dotyka ważnych w życiu tematów: bliskości, odkrywania tożsamości, więzi braterstwa, miłości i odchodzenia. Owszem, przepuszcza je przez filtr dziecięcej wyobraźni, ale pisze jak najbardziej serio, boleśnie, bez nadmiernego upiększania. Także z istotnymi, symbolicznymi i intertekstualnymi odniesieniami, przez co lektura wcale do banalnych nie należy.

Zastanawiające, że „Bracia krwi” pisane były przez ponad dwadzieścia lat. Uparty czytelnik mógłby przeczytać je w kilkanaście minut, choć pewnie przy takim tempie, niewiele by z tego wyniósł. Długotrwały proces kreacji pokazuje, że z jednej strony autorowi nigdzie się nie spieszy, a gotowy produkt jest efektem wielokrotnie przemyślanej kompozycji. Z drugiej strony „Bracia krwi” są tez dziełem w jakimś sensie przekrojowym, pokazują rozwój ludzkich refleksji, spowodowanych zmieniającym się otoczeniem i nabywanym doświadczeniem.

Peter Milčák, urodzony w 1966 roku słowacki poeta, wydawca i tłumacz, stawia w swoich tekstach na surrealistyczny klimat, świeżość i jednocześnie prostotę. Ważne myśli potrafi przemycać pod figurą najzwyklejszych rzeczy. W utworze „Karol, Victor i Pralinka” zestawia ze sobą tabliczkę czekolady, którą można „przełamać na pół, potem znów na pół i dodatkowo znów i znów na pół”, z tytułową pralinką. Ta druga ma jednak inne zadanie niż czekolada. Ją można rozgryźć i delektować się smakiem, ale słodycz to nie wszystko. Pralinka może być drogą do innego świata, może być bramą, po przekroczeniu której nic już nie będzie takie, jakie było wcześniej. Jest bowiem doznanie prawdziwe, jak i czynności codzienne, jest świat bez pralinki i jest świat z pralinką.

Peter Milčák nie stawia na oczywistość. Potrafi łączyć nieuchwytne wrażenia z banalną stroną życia. Pokazuje magię rzeczywistości, ale także tęsknotę za harmonią świata. U niego każde, nawet najmniej istotne zdarzenie, dzięki spotkaniu z dziecięcą fantazją, może otrzymać nowy, daleko poważniejszy sens. Jest to przede wszystkim książka otwarta na różne optyki, nie narzucająca żadnych gotowych scenariuszy czy tez. W pralince można przecież zobaczyć wszystko: miłość, przyjaźń, pracę zawodową, hobby. Odczytanie jest w tej sytuacji wypadkową doświadczeń własnych czytelnika i stanu emocjonalnego, w jakim się znajduje. W tym tkwi siła tej poetyckiej prozy. Nieważne czy czytamy ją pierwszy, dziesiąty czy setny raz, zawsze możemy ujrzeć w niej nowe sensy. Trzeba tylko trochę uwagi i otwartości. Naprawdę urocza książka.

Recenzja ukazała się pod adresem http://melancholiacodziennosci.blogspot.com/2020/10/recenzja-bracia-krwi-peter-milcek.html

Wydawnictwo Wolno proponuje polskiemu czytelnikowi niewielkich rozmiarów książkę prozatorską pisaną poezją. Zarówno jej okładka, jak i ciekawie skomponowane, opatrzone szkicami Alicji Białej wnętrze, mogą sugerować, że dzieło przeznaczone jest dla najmłodszych czytelników. To wrażenie potęguje fakt, że już na początku czytamy dedykację dla dzieci autora. Nic jednak bardziej...

Piękna opowieść, ciekawa genderowo.

Piękna opowieść, ciekawa genderowo.

"Karol i Wiktor są braćmi krwi. Niektórzy mówią, że Karol by sobie nie poradził bez Wiktora, a inni mówią, że Wiktor nigdy by się bez Karola nie obszedł."
Bardzo spodobał mi się ten cytat, ponieważ jest taki prawdziwy, taki prosty. Jest to, moim zdaniem, kwintesencja tej pozycji. Książka bowiem opowiada o losach dwóch braci, o ich braterstwie. Świat postrzegany jest tutaj oczami dziecka, a głównym jego tematem jest właśnie braterstwo łączące głównych bohaterów - Karola i Wiktora. Książka to zbiór poetyckich opowiadań, historii, które przytrafiają się dwóm braciom, niesamowicie ze sobą związanych, kochających się, wspierających, rozmawiających ze sobą o tematach życia codziennego. Tematach takich jak śmierć, wiara, wolność, relacje braci, a także przyjaźń.
Dopiero niedawno odkryłam to ciekawe i jedyne w swoim rodzaju wydawnictwo i jestem wdzięczna, że mogę z nim współpracować. Sami o sobie mówią - "WOLNO, bo nam się nie spieszy. Wydajemy książki o długim terminie przydatności [...]. WOLNO, bo tak lubimy, bo w to wierzymy, bo sądzimy, że można.". To jest moja pierwsza przygoda z książką Wydawnictwa Wolno i jestem z całą pewnością przekonana, że nie ostatnia.
Książka "Bracia krwi" jest bardzo oryginalna, nigdy nie zetknęłam się z tego typu pozycją, traktującą o tym temacie. Przenosi nas w świat dziecięcych marzeń, pełen niepewności, lęku, ale również wielkiej ciekawości otaczającego świata. Książka pokazuje, jak wielka jest wyobraźnia dziecka, a każdy dzień jest dla niego jak nowa przygoda. Każdego dnia dziecko uczy się czegoś nowego, poznaje nowe rzeczy. Z każdym dniem również przygotowuje się na to, co w życiu jest smutne i nieuchronne - tęsknota, śmierć, żałoba, rozstania. Często zdarza się tak, że dziecko widzi dużo więcej niż osoba dorosła, dla której z pozoru drobne i nic nie znaczące elementy nie są warte uwagi. Dzieci cieszą się z każdej chwili, chłoną ją, jakby miała być tą ostatnią.
Interesujące jest to, że autor daje czytelnikowi dowolność interpretacji utworu, wzbudza chęć na więcej i więcej. Myślę, że każdy może odebrać ją nieco inaczej, w zależności od doświadczeń, wieku, sposobów interpretacji. Na początku nie wiedziałam, czego się spodziewać - książka bardzo mała objętościowo, ale po przeczytaniu wiem, że w tak niewielkiej formie wybitny autor może zawrzeć dużo więcej niż w książkach większego gabarytu. Nie można pominąć też niesamowitych, choć prostych w przekazie ilustracji, które robią duże wrażenie i są uzupełnieniem całej pozycji.
Bardzo polecam sięgnąć po tę książkę każdemu, kto lubi ambitne opowieści poetyckie, niosące za sobą bardzo duży przekaz. Książka słowackiego poety również spodoba się tym, którzy szukają czegoś nowego, świeżego w literaturze, ponieważ jak wspominałam wcześniej, ta pozycja jest oryginalna i wybitna. Naprawdę polecam.
"Głowy lubią kapelusz. Tylko on zawsze wie, kto jest kim."

"Karol i Wiktor są braćmi krwi. Niektórzy mówią, że Karol by sobie nie poradził bez Wiktora, a inni mówią, że Wiktor nigdy by się bez Karola nie obszedł."
Bardzo spodobał mi się ten cytat, ponieważ jest taki prawdziwy, taki prosty. Jest to, moim zdaniem, kwintesencja tej pozycji. Książka bowiem opowiada o losach dwóch braci, o ich braterstwie. Świat postrzegany jest...

"Bracia krwi" to zbiór poetyckich opowiadań o braterstwie i świecie postrzeganym oczami dziecka. Opowiadania poruszają tematy, takie jak śmierć, wolność, wiara, relacje braci oraz przyjaźń. Wszystko to oglądamy oczami dzieci. Zaczynając czytanie tego zbioru, zakładamy okulary, dzięki którym cofamy się do dziecięcych lat i możemy jeszcze raz spojrzeć na świat dziecięcymi oczami pełnymi naiwności, ale i marzeń oraz wiary w fantastyczną przyszłość.
Książka Petera Milčáka ukazuje jak ogromną wyobraźnię mają dzieci i jak wiele przygód może ich spotkać każdego dnia. Jak wiele jest drobnych rzeczy, które mogą wykorzystać do zabaw oraz wymyślania przeróżnych i bardzo ciekawych historii. Fascynujące jest to jakie są wyniki dziecięcych obserwacji różnych zjawisk, a także istot żyjących na Ziemii oraz do jakich wniosków dzieci, dzięki tymże obserwacjom dochodzą. Na przykład obserwując życie mrówek oraz koników polnych.
Bardzo polecam książkę "Braci krwi". Jest to bardzo ciekawy zbiór, dzięki któremu nie tylko cofniemy się do czasów naszego dzieciństwa, ale również będziemy mogli zapoznać się z fascynującymi i niejednoznacznymi poetyckimi opowiadaniami. Ich twórca daje czytelnikom możliwość różnorakiej interpretacji swoich dzieł oraz wzbudza w nas chęć do zapoznania się z jego poezją. Czytanie książki umilają piękne ilustracje.

"Bracia krwi" to zbiór poetyckich opowiadań o braterstwie i świecie postrzeganym oczami dziecka. Opowiadania poruszają tematy, takie jak śmierć, wolność, wiara, relacje braci oraz przyjaźń. Wszystko to oglądamy oczami dzieci. Zaczynając czytanie tego zbioru, zakładamy okulary, dzięki którym cofamy się do dziecięcych lat i możemy jeszcze raz spojrzeć na świat dziecięcymi...

Milčák daje nam o wiele więcej niż tylko świetne teksty literackie (ukłony dla p. Zadury za przekład) – pozwala dojść do głosu naszemu wewnętrznemu dziecku, pomaga na nowo zachwycić się tym, co w nas i tym co wokół, pobyć chwilę w świecie marzeń i wyobraźni. Jednocześnie przygotowuje nas na to, co prędzej czy później stanie się naszym doświadczeniem (m.in. smutek, tęsknota, strata, rozczarowanie),na przeżycie intensywnych emocji o różnym zabarwieniu.

Więcej: https://dajprzeczytac.blogspot.com/2020/06/bracia-krwi-peter-milcak.html

Milčák daje nam o wiele więcej niż tylko świetne teksty literackie (ukłony dla p. Zadury za przekład) – pozwala dojść do głosu naszemu wewnętrznemu dziecku, pomaga na nowo zachwycić się tym, co w nas i tym co wokół, pobyć chwilę w świecie marzeń i wyobraźni. Jednocześnie przygotowuje nas na to, co prędzej czy później stanie się naszym doświadczeniem (m.in. smutek, tęsknota,...

To poruszająca opowieść ukazująca świat z perspektywy dziecka. Świat gdzie wyobraźnia nie ma granic a jego najprostsze elementy często umykają dorosłym. Co prawda książka porusza ważne tematy takie jak bliskości, tęsknota, wyjątkowa więź czy śmierć ale bohaterowie do każdego z nich podchodzą z charakterystyczną dla dzieci beztroską, nadając przy tym niewielkim rzeczom nowy sens.

To poruszająca opowieść ukazująca świat z perspektywy dziecka. Świat gdzie wyobraźnia nie ma granic a jego najprostsze elementy często umykają dorosłym. Co prawda książka porusza ważne tematy takie jak bliskości, tęsknota, wyjątkowa więź czy śmierć ale bohaterowie do każdego z nich podchodzą z charakterystyczną dla dzieci beztroską, nadając przy tym niewielkim rzeczom nowy...

Dzięki uprzejmości wydawnictwa @wydawnictwowolno , miałam okazję przeczytać książkę słowackiego poety i wydawcy Petera Milčaka o tytule "Bracia krwi". Szczerze mówiąc nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po tak niewielkiej objętościowo książeczce. Nie byłam zbyt optymistycznie nastawiona. Bardzo pozytywnie się rozczarowałam. Milčak w krótkich epicko -lirycznych formach ukazuje nam całą złożoność życia. To opowieść o życiu, śmierci, przywiązaniu, braterstwie, niesamowitej sile wyobraźni i niezwykłej odwadze. Całości dopełniają przepiękne ilustracje autorstwa Alicji Biała. Moim ulubionym utworem jest zdecydowanie ostatni, zatytułowany "Wiktor, Karol i koniec świata". Kojarzy mi się z klasycznymi biblijnymi przypowieściami.
Podsumowując, z pewnością będę często wracać do tej pozycji. Myślę że każdy odbierze ją nieco inaczej, w zależności od prywatnych doświadczeń czy sposobów interpretacji. Polecam wszystkim, którzy chcieliby zapoznać się z dziełami Słowackich autorów, bo będzie to dobry wstęp, miły dla oka i pobudzający wyobraźnię, ale też każdemu, kto w literaturze poszukuje czegoś świeżego oraz nowego.

Dzięki uprzejmości wydawnictwa @wydawnictwowolno , miałam okazję przeczytać książkę słowackiego poety i wydawcy Petera Milčaka o tytule "Bracia krwi". Szczerze mówiąc nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po tak niewielkiej objętościowo książeczce. Nie byłam zbyt optymistycznie nastawiona. Bardzo pozytywnie się rozczarowałam. Milčak w krótkich epicko -lirycznych formach...