Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W ten piękny wakacyjny dzień witam was z najsmutniejszą książką na świecie, czyli z „Kołysanką z huraganem” autorstwa Justyny Wicenty. Dlaczego najsmutniejszą? Bo są to treny matki opłakującej śmierć syna. Tadeusz, drugie dziecko Justyny odszedł nagle w wieku dwóch miesięcy. Potworny żal i tęsknotę autorka postanowiła częściowo złagodzić pisaniem dziennika. I ten właśnie dziennik otrzymujemy. Razem z panią Wicenty powracamy do tamtych tragicznych wydarzeń, towarzyszymy jej w powolnym procesie powracania do normalności, a przynajmniej względnej normalności po tym co ją spotkało.
Kilka razy podczas czytania byłam bliska łez. To jedna z takich pozycji, o których się już nie zapomina. Autorka z niesamowitym wyczuciem opisuje swoje zmagania i przeżycia, wprowadza nas w swój intymny świat myśli i odczuć.
Książka, poza tym że jest niesamowicie poruszająca i przekazuje emocje najtrudniejsze z możliwych, jest też pięknie napisana. Pełno w niej odwołań do sztuki i kultury, w których także Justyna odnajdywała ukojenie.
Oczywiście poza rozpaczą, dzienniki matki dają nam też wiele nadziei na to, że po najgorszym nawet zdarzeniu można się podnieść i żyć dalej. Trzeba tylko mieć przy sobie życzliwe osoby, które nas „złapią” , podadzą pomocną dłoń, wyciągną na spacer czy po prostu przytulą.
Mimo tej wspomnianej wyżej nadziei, polecam sięgnąć po nią gdy już będziecie na to gotowi. Nie przystępujcie do lektury pochopnie bo może was przygnieść swoim ciężarem. Jednak warto poznać historię Justyny i jej rodziny. Chociażby po to by przekonać się, że nie zawsze coś co uznajemy za definitywny koniec nim jest i że często jesteśmy silniejsi niż nam się wydaje.

W ten piękny wakacyjny dzień witam was z najsmutniejszą książką na świecie, czyli z „Kołysanką z huraganem” autorstwa Justyny Wicenty. Dlaczego najsmutniejszą? Bo są to treny matki opłakującej śmierć syna. Tadeusz, drugie dziecko Justyny odszedł nagle w wieku dwóch miesięcy. Potworny żal i tęsknotę autorka postanowiła częściowo złagodzić pisaniem dziennika. I ten właśnie...

Książeczka jest przeglądem stworów i upiorów z mitologii słowiańskiej. Opisy są krótkie, jednostronicowe, napisane z dużą wyobraźnią i humorem. Całość zdobią piękne ilustracje autorstwa pani Kamili. Według mnie jest to świetny wstęp do zapoznania się z mitologią słowiańską. Książka nada się idealnie dla starszych dzieci, młodsze mogą być jednak nieco przestraszone niektórymi historiami (np. topielce - dla nas ciekawe dla maluchów przerażające). Ale już 8-9 latkowi na pewno się spodoba, jeśli będzie czytał ją razem z rodzicami. Oczywiście książka jest pięknie wydana, w twardej oprawie, z dopracowanymi detalami. Ja bardzo polecam każdemu zainteresowanemu mitologią słowiańską, szczególnie starszym dzieciom i ich rodzicom.

Książeczka jest przeglądem stworów i upiorów z mitologii słowiańskiej. Opisy są krótkie, jednostronicowe, napisane z dużą wyobraźnią i humorem. Całość zdobią piękne ilustracje autorstwa pani Kamili. Według mnie jest to świetny wstęp do zapoznania się z mitologią słowiańską. Książka nada się idealnie dla starszych dzieci, młodsze mogą być jednak nieco przestraszone...

Nareszcie udało mi się przeczytać powieść "Pociąg", za którą bardzo dziękuję @iza_maciejewska_autopisarka oraz @editio.red ♥️.
Główną bohaterkę książki poznajemy, gdy przemoczona i zziębnięta czeka na najbliższy pociąg z Radomia do... jakiegokolwiek miejsca, w którym nie mieszka jej ogarnięty żądzą zemsty i oskarżający ją o śmierć córeczki mąż. Tak się składa że pociąg zmierza do Krakowa. Poznaje w nim dwóch niezwykłych mężczyzn, za sprawą których jej los się odmienia. Z jednym z nich zaczyna łączyć ją nawet coś więcej.
Muszę przyznać że na początku obawiałam się, że będzie to kolejna powieść w której wydarzenia następują po sobie szybko, nie mamy czasu na poznanie bohaterów, a logika występuje w niewielkich ilościach. Myliłam się! Iza Maciejewska stworzyła pełnokrwistych, skomplikowanych bohaterów, stopniowała napięcie, dała nam czas na dokładne poznanie historii nawet postaci drugoplanowych. Co więcej fabuła była bardzo przemyślana a wszystkie zdarzenia,z którymi musiały radzić sobie postacie, okazały się dobrze uargumentowane i wyjaśnione. Ja szczególną sympatią darzę postać pana Stanisława. Jestem przekonana że wy też go pokochacie. Nieczęsto tacy bohaterowie występują w powieściach erotycznych, ale dzięki temu ta się wyróżnia.
Jeśli chodzi o sceny erotyczne, to najbardziej podobało mi się że nie były traktowane jako ważniejsze od fabuły. Występowały wtedy kiedy napięcie między bohaterami rosło, ale nie były pisane "na siłę", tylko po to żeby podkreślić z jakim gatunkiem mamy do czynienia.
Podsumowując, polecam każdemu kto ceni dobrze napisane, ciekawie skonstruowane powieści erotyczne z dobrze poprowadzonym wątkiem obyczajowym i niejednowymiarowymi bohaterami.

Nareszcie udało mi się przeczytać powieść "Pociąg", za którą bardzo dziękuję @iza_maciejewska_autopisarka oraz @editio.red ♥️.
Główną bohaterkę książki poznajemy, gdy przemoczona i zziębnięta czeka na najbliższy pociąg z Radomia do... jakiegokolwiek miejsca, w którym nie mieszka jej ogarnięty żądzą zemsty i oskarżający ją o śmierć córeczki mąż. Tak się składa że pociąg...