storytel

storytel

„Pani dobrego znaku” to, moim zdaniem,jak dotąd najprzyjemniejsza z książek ze świata Szerni i Aleru. Akcja toczy się wartko, nie ma jakiś irracjonalnych sytuacji, bohaterowie są barwni ale nie aż tak szaleni jak w poprzednich tomach. Nawet postaci kobiece są mniej „crazy „. Co prawda jest jeszcze kolejny tom wiec pewnie wszystko przed nami 🥴
Mamy tu kilka postaci z poprzednich tomów, ale mam nieodparte uczucie, ze nie pożyją długo.
Bardzo przyjemnie się czytała ten tom i jestem ciekawa jak potoczą się dalsze losy Pani Dobrego znaku.

„Pani dobrego znaku” to, moim zdaniem,jak dotąd najprzyjemniejsza z książek ze świata Szerni i Aleru. Akcja toczy się wartko, nie ma jakiś irracjonalnych sytuacji, bohaterowie są barwni ale nie aż tak szaleni jak w poprzednich tomach. Nawet postaci kobiece są mniej „crazy „. Co prawda jest jeszcze kolejny tom wiec pewnie wszystko przed nami 🥴
Mamy tu kilka postaci z...

Pani Dobrego Znaku to kolejna świetna książka, pióra P. Feliksa Kresa.

Tym razem trafiamy do rycerskiego Dartanu, a konkretniej, do tytułowego Sey Aye (Dobrego Znaku). Tam, po śmierci księcia Levina, do władzy doszła poślubiona przez niego niewolnica. I stąd zaczynamy.

Ta część charakteryzuje się dość dużą ilością intryg i sieci powiązań, napisanych w sposób dość przyjemny (czasem trzeba się wysilić żeby wszystkie zrozumieć). Widać że kroi nam się tu coś dużego, zobaczymy w kolejnej części tego tomu.

Książka napisana przyjemnie, z mistrzostwem dialogowym, jakie stosował P. Kres, czyta się dość przyjemnie. Polecam tak, jak i poprzednie tomy Księgi Całości!

Pani Dobrego Znaku to kolejna świetna książka, pióra P. Feliksa Kresa.

Tym razem trafiamy do rycerskiego Dartanu, a konkretniej, do tytułowego Sey Aye (Dobrego Znaku). Tam, po śmierci księcia Levina, do władzy doszła poślubiona przez niego niewolnica. I stąd zaczynamy.

Ta część charakteryzuje się dość dużą ilością intryg i sieci powiązań, napisanych w sposób dość...

Dobry Znak to księstwo w Dartanie, którego główne włości przypadają na Puszczę Bukową. Puszcza dostarcza do skarbu cesarstwa spory wkład, więc nikt księciu K.B.I Levinowi nie robi problemów z tym, co ma on ochotę wyczyniać na swoich włościach. Książę postanowił pojąć za żonę niewolnicę i plan ten zrealizował. Następnie, kiedy umarł, prawo własności wdowy po księciu zostało zakwestionowane.

Jednak niewielu wie, czemu książę zdecydował się na taki mezalians. Niewolnica idealnie czuje się w butach księżnej, ponieważ budzi się w niej jedna z sióstr Szerni.

Tom piąty Księgi Całości przenosi nas do Dartanu. W poprzednich tomach mieliśmy już Garkańską rewolucję, mieliśmy Grombelardzki rozpad górskiego księstwa, czas na Dartan. Dartan to księstwo honoru, rycerzy w płytowych zbrojach, dawniej rządzone przez króla, który był jednocześnie militarnym zwierzchnikiem. Teraz stare rody Dartanu jedyne co robią, to się ze sobą kłócą i przekomarzają. Fabuła książki idzie w taki sposób, że w miarę łatwo domyśleć się jaki będzie jej zarys i co się stanie w drugim tomie Pani Dobrego Znaku. Zaskakujące są detale i sytuacje, które prowadzą nas do tego oczekiwanego końca. Pora na kolejny tom :)

Dobry Znak to księstwo w Dartanie, którego główne włości przypadają na Puszczę Bukową. Puszcza dostarcza do skarbu cesarstwa spory wkład, więc nikt księciu K.B.I Levinowi nie robi problemów z tym, co ma on ochotę wyczyniać na swoich włościach. Książę postanowił pojąć za żonę niewolnicę i plan ten zrealizował. Następnie, kiedy umarł, prawo własności wdowy po księciu zostało...

+
- Zaskakująco dobra historia. Czytałam z dużym zaciekawieniem. 
- Na początku ciężko się wgryźć, ale później czyta się szybko i płynnie
- ciekawi bohaterowie i świat przedstawiony. Postacie nie są ciepłymi kluchami, a autor miał dość oryginalny pomysł na fabułę (Szerń, Perły, rozbudowany świat polityczny)
- swoją przygodę rozpoczęłam od Pani Dobrego Znaku i nie miałam poczucia, że wiele rzeczy mnie ominęło
- moje wydanie posiada ilustrację, co jest dla mnie miłym akcentem

+/-
- w tej części nie ma bitew, zażartych walk itp. Raczej mamy tu przedstawioną walkę na umysły: intrygi, polityka, knucie, tajemnice.

-
- Omijałam opisy wojsk, legionów itp. Nie wiele to dla mnie wniosło do fabuły, a w pewnym momencie mnie to nudziło.

+
- Zaskakująco dobra historia. Czytałam z dużym zaciekawieniem. 
- Na początku ciężko się wgryźć, ale później czyta się szybko i płynnie
- ciekawi bohaterowie i świat przedstawiony. Postacie nie są ciepłymi kluchami, a autor miał dość oryginalny pomysł na fabułę (Szerń, Perły, rozbudowany świat polityczny)
- swoją przygodę rozpoczęłam od Pani Dobrego Znaku i nie miałam...

Coraz bardziej lubię tę serię. Mnóstwo ciekawej, interesującej fabuły. Do tego dworskie intrygi, podstępy, same smaczki, które dzieją się na dworze, a których dotychczas nie było mi dane doświadczyć w tej serii. Oby tak dalej. Wydaje mi się, że ta seria ma wysoki próg wejścia, a później już jest łatwiej.

Coraz bardziej lubię tę serię. Mnóstwo ciekawej, interesującej fabuły. Do tego dworskie intrygi, podstępy, same smaczki, które dzieją się na dworze, a których dotychczas nie było mi dane doświadczyć w tej serii. Oby tak dalej. Wydaje mi się, że ta seria ma wysoki próg wejścia, a później już jest łatwiej.

Ten tom to połowa historii Pani Dobrego Znaku. Śmiem twierdzić, że jest to najbardziej sielankowy tom ze wszystkich. Akcja rozgrywa się w Puszczy Bukowej, a dokładniej w Sey Aye, gdzie władzę po zmarłym księciu obejmuje namaszczona przez niego… praczka. 

Znów przyglądamy się innej części świata. Nieco inaczej niż w pozostałych - jest tu wiele postaci kobiecych, które wiodą prym. To na nich przede wszystkim skupia się uwaga czytelnika. 

Trudno jest pisać o tym tomie w odosobnieniu od drugiej jego części tworzącej jedno, choć zdaje się bardziej nie mogły się od siebie różnić. Ale o tym przy kolejnym tomie. 

W książkach Kresa podoba mi się to, że choć "baba to baba", a światem Szereru rządzi patriarchat, choć bywa, że kobiety są traktowane jak przedmioty (tak jak perły domów) , to każda jedna postać kobieca jest silna. Niezwykle charakterna. Wyróżniają się i nie są jedynie głupiutkimi chichoczącą idiotkami stanowiącymi ozdobę w męskim świecie. Nie sposób ich ze sobą pomylić, ani przeoczyć.

Ten tom to połowa historii Pani Dobrego Znaku. Śmiem twierdzić, że jest to najbardziej sielankowy tom ze wszystkich. Akcja rozgrywa się w Puszczy Bukowej, a dokładniej w Sey Aye, gdzie władzę po zmarłym księciu obejmuje namaszczona przez niego… praczka. 

Znów przyglądamy się innej części świata. Nieco inaczej niż w pozostałych - jest tu wiele postaci kobiecych, które wiodą...

Jak czyjaś przeżuta guma. Ciągnie się topornie i kompletnie straciła smak. Nie dość, że nadal nic tu się nie dzieje, to jeszcze zrobiło się jakoś tak... sztuczniej i głupiej.

Wysiadam na tej stacji. Mam gdzieś gdzie ten pociąg zmierza i czy kiedykolwiek tam dojedzie. I tak wytrzymałem zbyt długo.

Jak czyjaś przeżuta guma. Ciągnie się topornie i kompletnie straciła smak. Nie dość, że nadal nic tu się nie dzieje, to jeszcze zrobiło się jakoś tak... sztuczniej i głupiej.

Wysiadam na tej stacji. Mam gdzieś gdzie ten pociąg zmierza i czy kiedykolwiek tam dojedzie. I tak wytrzymałem zbyt długo.

Chyba najlepszy jak dotąd kawałek Księgi Całości.

Chyba najlepszy jak dotąd kawałek Księgi Całości.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Kresa, o którym słyszałem wiele dobrego i nieco złego. Niestety w trakcie czytania tej książki autor zmarł.

Książka rozgrywa się w uniwersum, którego nie znam, dlatego może jakichś niuansów i mrugnięć okiem nie dostrzegłem, ale do jej czytania nie jest wymagana znajomość wcześniejszych tomów. Akcja rozkręca się powoli, budzi ciekawość, ale również momentami nudzi, czy powoduje grymas... Wraz z kolejnymi stronami wciągałem się coraz mocniej, a akcja była ciekawsza, ale też pokręcona, specyficzna dla realiów powieści. Do samego końca trzyma w napięciu, ale kończy się w stylu "ciąg dalszy nastąpi".

Niby trochę oklepane fantasy, ale im lepiej poznajemy świat i bohaterów tym lepiej się bawimy. Specyficzni są czarodzieje, zamiast magicznych stworzeń mamy rozumną rasę kotów, są miecze, armie i arystokracja niezmiennie jest zadufana w sobie, oderwana od rzeczywistości.

Przyjemna lektura, chętnie sięgnę po drugą część.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Kresa, o którym słyszałem wiele dobrego i nieco złego. Niestety w trakcie czytania tej książki autor zmarł.

Książka rozgrywa się w uniwersum, którego nie znam, dlatego może jakichś niuansów i mrugnięć okiem nie dostrzegłem, ale do jej czytania nie jest wymagana znajomość wcześniejszych tomów. Akcja rozkręca się powoli, budzi...